مهشاد کاظمیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به میزان رشد شهرنشینی در شهرهای ایران، اظهار کرد: عوامل اقتصادی و فرهنگی مختلفی در سال های گذشته موجب افزایش جمعیت شهرهای بزرگ در ایران شده و شهرداری ها به عنوان نهادهای اداره شهر، بیشترین مشکلات را در قبال این شهروندان جدید تجربه می کنند.
وی افزود: بی شک افزایش تعداد شهروندان یک شهر درآمد شهرداری در برخی از حوزه های مالی را افزایش می دهد اما در عین حال هزینه های عملکردی اداره شهر را نیز بالا می برد؛ باید توجه داشت که میزان افزایش درآمد و هزینه در مقوله افزایش جمعیت شهروندان برای شهرداری نامتناسب است و باید بودجه مدیریت نیازهای اجتماعی و محیطی روستاییانی که به شهر مهاجرت کرده اند، به صورت جداگانه به شهرداری ها پرداخت شود.
این کارشناس اقتصاد شهری با بیان اینکه تشکیل و ایجاد بازارچه های خرید و فروش روزانه و هفتگی در شهر، نتیجه برخورد اجتماعی و اقتصادی بومیان و مهاجران یک شهر است، خاطر نشان کرد: رشد تعداد این بازارچه ها در سال‌های اخیر و در پی افزایش قیمت اجاره بها واحدهای صنفی در شهر حاکی از بهبود وضعیت تفکرات اقتصادی شهروندان است و مدیریت این تفکرات باید بر عهده سیستم مدیریت شهری باشد.
کاظمیان افزود: ظرفیت اقتصادی و اجتماعی بازارچه های روزانه یا هفتگی برای شهرداری ها در مقایسه با مراکز تجاری بزرگ شهری که اجناس لوکس و گران قیمت عرضه می کنند، بسیار بالاتر است و مدیریت تقویت شده این بازارچه ها می تواند به شهرداری در جهت ایجاد درآمد پایدار شهری کمک کند.
وی اضافه کرد: یکی دیگر از ظرفیت‌های نادیده گرفته شده این بازارچه ها در سطوح بالای مدیریتی، پتانسیل آنها در جهت توسعه گردشگری و تقویت زیرساخت های این صنعت است بنابراین تبلیغات برای توسعه آنها می تواند نتایجی همچون افزایش تعداد گردشگران داخلی و خارجی را برای یک شهر به همراه داشته باشد.
نقش بازارچه‌های روزانه در تاب آوری اقتصادی شهروندان
این کارشناس اقتصادی ادامه داد: همچنین براساس تحقیقات و پژوهش‌های میدانی، اغلب اجناسی که در اینگونه بازارها عرضه می شود، کالاهای ارزان و مورد نیاز مردم است و از این رو این مراکز می توانند در بهبود معیشت و تاب آوری اقتصادی شهروندان نیز نقش مهمی ایفا کنند.
کاظمیان با اشاره به ظرفیت فرهنگی- اجتماعی بازارچه‌های هفتگی یا روزانه، تصریح کرد: یکی دیگر از کارکردهای مهم مراکز خرید و فروش این چنینی توسعه تجاری صنایع دستی و میراث فرهنگی یک شهر است و مدیریت و ساماندهی بخش‌های مختلف آن می تواند برای سیستم مدیریت شهری درآمد مناسب و پایداری ایجاد کند.
وی افزود: در حقیقت بازارچه های شهری بستر اقتصادی-اجتماعی رایگانی برای فروش صنایع دستی توسط هنرمندان است که شاید در هیچ یک از مناطق دیگر شهری به آن دسترسی نخواهند داشت.
این کارشناس اقتصاد شهری گفت: پیوند بازارهای هفتگی روستایی و شهری در مناطق از پیش تعیین شده مرزی، میان شهر و روستا می تواند بسترساز یک ظرفیت اقتصادی و فرهنگی بسیار جذاب در میان شهروندان و روستانشینان باشد و به تامین نیاز های معیشتی هر دو قشر کمک شایانی کند.
کاظمیان اضافه کرد: البته جایگاه استقرار و جغرافیایی برپایی بازارچه های پیوندی نباید بسیار دور از محل زندگی افراد شرکت کننده بوده و از ظرفیت‌های ترافیکی مناسبی نیز برخوردار باشد تا ذهنیت اقتصادی افراد نسبت به خرید از این بازارچه‌ها تخریب نشود.
وی یادآور شد: شهرداری به عنوان یک نهاد اقتصادی- جغرافیای قادر است تا جای‌گذاری بازارچه های پیوندی را به خوبی تعیین کند و با در نظرگرفتن تسهیلات ترافیکی و حمل و نقل عمومی نقش مهمی در رونق آنها داشته باشد.
نظر شما