مطبوعات و رسانههای آزاد و شفاف در هر جامعهای، از ارکان توسعه و دموکراسی محسوب میشود، لذا خبرگزاری ایمنا، مرور بربخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه آرمان ملی، در صفحه نخست امروز خود با تیتر «ســرنوشت ۵ رئیس مجلس؛ از حــصر تا قهــر!» به بررسی عملکرد روسای مجلس پرداخت و نوشت: اصولگرایان خود را پیروز انتخابات مجلس یازدهم میدانند و از هم اکنون حتی محمدباقر قالیباف را نشسته بر کرسی ریاست به تصویر میکشند در حالی که هنوز چند ماه به انتخابات مجلس باقی است. در همین راستا حجتالاسلام مصباحی مقدم عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفتهاست: «نمیتوانم پیشبینی کنم که قالیباف رئیس یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی میشود» در طی ۱۰ دوره مجلس، ۵ نفر بر کرسی ریاست تکیه زدند که شامل آیتا... هاشمی، حجتالاسلام کروبی، حجتالاسلام ناطق نوری، حدادعادل و علی لاریجانی است. نکته قابل تامل درسرنوشت این ۵ رئیس به شرایطی باز میگردد که پس از پایان ریاست پارلمان برای آنها رقم خورد.آیتا... هاشمی از ۹ تیر ۱۳۵۹ تا ۲۴ مرداد ۱۳۶۸ رئیس مجالس اول و دوم بود. در مجلس نخست به عنوان عضوی از حزب جمهوری اسلامی و در مجلس دوم عضو جامعه روحانیت مبارز بود. شاید بتوان ادعا کرد ریاست مجلس درهیچ دورهای به اندازه دوران ریاست آیتا... هاشمی سخت نبوده چراکه اداره پارلمان درشرایطی که کشور در جنگ قرار داشت و هر روز یک اتفاق رخ میداد، آیتا... هاشمی با تدبیری که داشت توانست در درجه اول میان نمایندگان گروههای مختلف تعامل ایجاد کند و پس از آن تصمیمات مهمی در مجلسی به ریاست آیتا... هاشمی اتخاذ و درتاریخ ماندگار شد.
یک سال پس از تشکیل مجلس سوم بودکه آیتا... هاشمی رئیسجمهور شد و در ۲۵مرداد ۱۳۶۸ از ۲۴۱ رایی که به گلدان ریخته شد، ۱۴۵ نفر به مهدی کروبی رأی دادند، ۹۲ نفر به علیاکبر ناطق نوری و یک نفر هم به قاسم معماری، سه رأی ممتنع و دو نفر هم رأی ندادند. به این ترتیب کروبی نایب رئیس، در جایگاه ریاست مجلس سوم نشست. او یک روز بعد درباره هاشمی گفت: «بیش از ۹ سال است که آقای هاشمی مسئولیت و ریاست مجلس را دارد. در این ۹ سال باز همه میدانیم که ما چه قضایایی، چه حوادثی، چه پستی و بلندیهایی و چه نشیب و فرازهایی داشتیم، هم در کل جامعه و هم در خود مجلس. آقایهاشمی انصافاً و حقاً توانستند به بهترین وجه مجلس را اداره کنند، مجلس را هدایت کنند و این مسئولیت سنگینی که ریاست مجلس باید داشته باشد حالا غیر از مسئولیتهای دیگرشان الحمدا... این وظیفه و این مسئولیت را به بهترین وجه ایفا کردند و مورد رضایت همه دوستان بود.» کروبی تا آخر عمر مجلس سوم رئیس ماند و دورههای چهارم و پنجم نبود تا درانتخابات مجلس ششم که اصلاحطلبان پیروز شدند او بار دیگر رئیس شد و آن دورهها سرشار از فرازوفرود بود. تعداد زیادی از اصلاحطلبان برای حضور در انتخابات مجلس هفتم تایید صلاحیت نشدند و بر همین اساس گروهی از نمایندگان مجلس ششم درانتقاد به این شرایط تحصن کردند و استعفا دادند. واکنش کروبی چنین بود: «نمایندگان متحصن در مجلس ششم فکر میکردند که در جامعه از این کار آنها استقبال میشود ولی مشت گره کرده آنها خالی باز شد و حتی دستهای از نمایندگان مجلس به آنها طعنه و کنایه میزدند و میگفتند از جمعیتی که در حمایت از شما در خیابان جمع شده به سختی عبور کردیم.» مهدی کروبی پس از مجلس راه ریاست جمهوری را در پیش گرفت و در سال ۸۴ کاندیدا شد که رای لازم را کسب نکرد و بار دیگر در سال ۸۸ درانتخابات شرکت کرد که اتفاقات و حواشی آن سبب شد تاامروز در حصر باشد.
روزنامه ابتکار، در صفحه نخست امروز خود با تیتر «شوق خدمت یا حرص قدرت؟» به بررسی ابعاد مختلف حضور ۱۴ هزار نفری در ثبتنام انتخابات مجلس پرداخت و نوشت:نزدیک به ۱۴ هزار نفر در انتخابات این دوره از مجلس نامنویسی کردند. این حجم از افراد برای نامزدی در انتخابات مجلس بیسابقه بوده است. چرا این تعداد از مردم تشنه خدمت هستند؟ به گفته سیداسماعیل موسوی دبیر و سخنگوی ستاد انتخابات کشور، در این دوره نسبت به دوره قبلی بیش از ۱۵ درصد افزایش ثبتنام داشتهایم. این در حالی است که بسیاری از چهرههای شاخص دو جریان سیاسی (اصلاحطلبان و اصولگرایان) در این دوره حضور ندارند. با این حال میبینیم که در جریان اصولگرا همه کسانی که شرایط کاندیدا شدن را دارند نامنویسی کرده و در مقابل اصلاحطلبانی که هم احتمال تایید صلاحیتشان زیاد نیست نیز ثبتنام کردهاند.
قطعا در پس این تصمیم و استراتژی یک پیام سیاسی- جناحی نهفته است، اما درپس حضور این تعداد از افراد بدون سابقه مدیریت و فعالیت سیاسی چه پیامی نهفته است؟ آیا این نوع رفتار حامل پیام بیاعتمادی مردم نسبت به مسئولان است. یعنی آنها معتقدند مطالباتشان از سوی مسئولان و نهادها پیگیری نمیشود. بنابراین بهترین راهکار حضور خودشان در عرصه قدرت است یا نه احساس تکلیف و شوق خدمت به مردم پای آنان را به فرمانداریهای سراسر کشور کشانده تا بتوانند با نشستن بر صندلیهای سبز بهارستان یکی از ۲۹۰ نماینده مجلس آینده باشند.
روزنامه همدلی، در صفحه نخست امروز با تیتر «روحانی ۶ سال بعد از ۹۲» به انعکاس اظهارات رئیس جمهور در مجلس شورای اسلامی پرداخت و نوشت: حسن روحانی رئیس جمهوری با سرعت به سمتی میرود که جهتش معلوم نیست. او در ماههای گذشته به خاطر موضعگیریها، تصمیمهای مختلف و شرایط کشور مورد انتقاد هواداران خود قرار گرفته است. هرچند تاکنون بسیاری معتقد بودند که روحانی میخواهد در راستای حقوق مردم حرکت کند اما با موانعی روبهرو است اما حالا موضعگیریهای روحانی نشان میدهد که شاید بخشی از این موانع در دولت باشد.
حسن روحانی که در دو انتخابات گذشته وعده دفاع از حقوق شهروندی و جلوگیری از گسترش فیلترینگ را داده بود، حالا خودش در این زمینه پیشتاز شده است. رئیس دولت تدبیر و امید در آخرین اظهارنظر خود که دیروز در مجلس بیان کرد، رسما یک پیام تهدیدآمیز برای مردم مخابره کرد. روحانی دیروز که برای تقدیم لایحه بودجه سال آینده به مجلس رفته بود، در برابر نمایندگان مردم گفت: به سمتی میرویم که شبکه ملی اطلاعات را آنچنان تقویت کنیم که مردم برای رفع نیازمندیهای خود نیازی به خارج نداشته باشند.
این سخنان روحانی در حالی است که چندی پیش بعد از افزایش قیمت بنزین و گسترده شدن اعتراضات مردمی، با تصویب شورای امنیت کشور که مسئولیت آن را وزیر کشور برعهده دارد، اینترنت کل کشور قطع شد. هرچند همان زمان عدهای از سوی دولت وعده دادند این قطعی موقتی و برای جلوگیری از گسترده شدن درگیریهاست، ولی حالا این سخن روحانی این بیم را تشدید میکند که احتمالا دولت قصد دارد قطعی اینترنت را دائمی کند. حالا باید گفت حسن روحانی که توانست با وعدههای مختلف رای قاطع مردم را به دست بیاورد حالا به سمتی میرود که جهت آن خیلی برای مردم مشخص نیست. سمتی که شاید نه تنها برای مردم نفعی نداشته باشد بلکه مشکلات عدیدهای را هم برای مردم به وجود آورد. در واکنش به این اظهارات روحانی در شبکههای اجتماعی انتقادات تندی نسبت به عملکرد دولت و حسن روحانی مطرح شد.
روزنامه دنیای اقتصاد، در صفحه نخست امروز با تیتر «غلظت نفت در بودجه ۹۹؟» به بررسی لایحه بودجه ۹۹ پرداخت و نوشت: لایحه بودجه ۹۹ به مجلس ارائه شد. حسن روحانی در نطق پیش از تقدیم بودجه، از کاهش وابستگی بودجه به نفت سخن گفت. ظاهر ارقام مندرج در بودجه هم سخن رئیس دولت را تایید میکند؛ اما جستوجو در سطور مختلف بودجه، این گزاره را با ابهام مواجه میکند. بررسیها نشان میدهد آنچه موجب غلظت ظاهرا کم نفت در بودجه شده، تفکیک درآمدهای نفتی در دو بخش واگذاری داراییهای سرمایه و داراییهای مالی بوده است. در حقیقت دولت، سهم مازاد مورد استفاده خود را بهعنوان دارایی مالی صندوق توسعه ملی فرض کرده و در واگذاری داراییهای مالی گنجانده است. از این رو، پیشبینی دولت از درآمدهای نفتی در سال آینده حدود ۷۸ هزار میلیارد تومان است. اگرچه در ظاهر این عدد هم نسبت به بودجههای گذشته کم است، اما این عدد بر فرض تخصیص ۵/ ۱۰ میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی بنا شده که دارای یک کمبرآوردی شدید در تبدیل ریالی درآمد نفتی است. در واقع از حیث دلاری، دولت باید در سال آینده قادر به فروش حداقل یک میلیون بشکه نفت در روز باشد که چندان با واقعیتهای تحریمی اقتصاد ایران تطابق ندارد. علاوه بر بخش نفتی، «دنیایاقتصاد» لایحه بودجه را از دریچه رویکرد دولت به سیاست پولی، معافیتهای مالیاتی و مالیات بر حقوق کارکنان نیز بررسی کرده است.
نظر شما