به گزارش خبرنگار ایمنا، پس از ظهور اسلام و تسلط حکومت‌های اسلامی در سرزمین‌های خاورمیانه و مجاور یونان، کتب علمی و طبی از یونانی به عربی ترجمه شد؛ یکی از واژه‌هاه‌های ترجمه‌شده کلمه "قولنج" است که در زبان یونانی "کولینوس" (Kolinos) تلفظ می‌شد. کولینوس، نام بیماری است که بر اثر گرفتگی‌ها و انقباض‌های بافت روده بزرگ در کولون (روده بزرگ) پدید آید. از آنجایی که این گرفتگی‌ها و انقباضات در سایر اندام‌های بدن نیز ممکن است پدید آید و باعث ایجاد درد شود، واژه قولنج را بر همه دردهایی که در اثر اسپاسم یا انقباض، تغییرات محیطی یا فشارهای فیزیکی و روانی بر اندام‌های بدن عارض شده باشد، می‌توان اطلاق کرد. در مورد تاریخچه طب قولنج‌درمانی و تاثیر آن در درمان بیماری ها گفتگویی داشتیم با بهنام یوسفیان، پژوهشگر طب سنتی و مولف کتاب دستان درمانگر پرتوان(روش کاربردی قولنج‌درمانی در طب ایرانی) که مشروح آن را در ادامه می‌خوانیم:
قولنج‌درمانی چیست؟
باید دانست که معالجات حکیمان قدیم منحصر به تجویز دارو نمی‌شده است. بلکه علاوه بر دارو، اقدامات نظیر انجام فنون طبی بر روی بیمار توسط حکیم و یا و توسط دستیاران او، انجام می‌شد. این حرکات، اصطلاحاً به "اعمال یدی" معروف است و اقسامی دارد که یکی از این روش‌ها، قولنج‌گیری است. در این روش طبیب با شناختی که از نقاط خاص مربوط به نوع قولنج دارد، آن نقاط را تحریک کرده و گرفتگی‌ها و انقباضات موجود در بدن باز را باز می‌کند؛بدین‌وسیله اعصاب، رگ‌های خونی و عضلات بدن به حال طبیعی خود باز می‌گردد. بر اساس کتاب قولنج‌درمانی رازی و رساله قولنج‌درمانی بوعلی سینا، قولنج به باد غلیظی گفته می‌شود که در اعماق وجودی بدن نفوذ کرده و آن قسمت را ناکارآمد می‌کند. در واقع می‌توان گفت سلول اکسیژن می‌گیرد و سلول‌های عضو درگیر قولنج، قادر به دفع درست دیاکسید کربن نیستند. این مسئله باعث تشدید غلظت دی اکسید کربن خون، تجمع فضولات حاصل از متابولیسم بیش از حد دی اکسید کربن درون سلول، کاهش اکسیژن سلول و در نتیجه آسیب بافتی و سلولی می‌شود.
قولنج‌درمانی چهتفاوتی با ماساژ درمانی دارد؟
امروزه در جوامع پزشکی جهان به موازات طب رسمی، روش‌هایی از ماساژ مرسوم شده است که در بعضی از آن‌ها دستگاه‌های صنعتی مخصوص مورد استفاده قرار گرفته و بعضی نیز توسط دست انجام می‌شود. روش قولنج‌گیری با روش ماساژ، شباهت‌هایی دارد. در ماساژ درمانی همه اندام‌های سطحی بدن، مورد توجه قرار می‌گیرد، اما در قولنج‌گیری نقاط خاصی که مربوط به نوع بیماری مورد نظر است، تحریک می‌شود. تأثیرات قولنج‌درمانی، سریع‌تر از هر روشی بروز می‌کند و بیمار با استفاده از این روش زودتر به نتیجه می‌رسد.
چه بخش‌هایی از بدن در قولنج‌درمانی ایرانی مورد توجه قرار می‌گیرد؟
قولنج‌درمانی، یک روش درمانی بسیار ساده است که فقط با شناخت نقاط دارای قولنج، قابل درمان است. در قولنج ایرانی به نقاط مثبت و منفی بدن توجه خاصی شده است؛ هفت آسمان و هفت زمین، همان نقاط تاریکی و روشنایی در بدن است. همچنین در قولنج‌گیری به ستاره‌ها توجه خاصی شده، به گونه‌ای که هر ستاره دارای انرژی خاص است. رگ‌های غیر خونی (کانال)، گره‌ها و همچنین انرژی‌در تمام حرکت‌های قولنج‌گیری مورد توجه قرار گرفته است.
کانال‌های انتقال انرژی بدن چیست؟
بررسی نقاط در قولنج درمانی، طب سوزنی، فشار درمانی با روش‌های عکسبرداری کانال‌ها و مریدین‌ها که در واقع کانال‌های انتقال انرژی بدن هستند، انجام شده است؛ طبق این مطالعات ۳۶۱ نقطه به عنوان کانال‌های کلاسیک و یا نقاط داخل کانالی نامیده می‌شود؛ برای این نقاط نقاط درمان‌کننده هیچ دارویی مصرف نمی‌شود. در این روش قدرت دفاعی بدن افزایش یافته و قدرت شفابخشی آن زودتر ظاهر می‌شود. در طب سوزنی، دو هزار نقطه برون کانالی وجود دارد که این نقاط مبنای طب سوزنی است؛ نقاط درون کانالی اساس و پایه طب‌های مکمل نظیر قولنج درمانی، فشار درمانی، داغ کردن و خالکوبی محسوب می‌شود.
چه دردهایی با این روش قابل درمان است؟
بیشتر دردها که در بافت سلول‌ها، اندام‌ها، مفاصل و استخوان‌ها وجود دارد با روش قولنج‌درمانی شناخته شده و آزاد کردن نقاط مشخص توسط دست انجام می‌شود؛ با نرم کردن بافت‌های مشخص شده، بهبود جریان خون در محل و رفع فشار وارد شده به عضلات درگیر، جریان خون در آن ناحیه افزایش یافته و با رفع قولنج بهبود چشمگیری در بیماران حاصل می‌شود. موضوع قابل توجه اینکه سر منشأ فشار درمانی، ماساژ درمانی، طب سوزنی که در اروپا، آمریکا و شرق رواج یافته، همان قولنج‌گیری ایرانی است. هر کس ناراحتی‌هایی در معده، کمر، سر، میگرن، دردهای عضلانی، اعضای رئیسه بدن، اعضای خادم الرئیسه و هر عضو دیگری دارد، می‌تواند از این روش خیلی ساده و توانمند استفاده کند.
نظر شما