به گزارش خبرنگار ایمنا، دوم آبان روزی تاریخی در ورزش اصفهان و حتی ایران است که برای هواداران سپاهان روزهای طلایی و بیاد ماندنی را زنده می‌کند. در دوم آبان سال ۱۳۸۶ سپاهان موفق شد با تساوی در بازی برگشت مقابل الوحده امارات به فینال لیگ قهرمانان آسیا در سال ۲۰۰۷ صعود کند و از آنجایی که اوراواردز نماینده ژاپن از سمت دیگر به فینال رسیده بود و رقابت‌های جام باشگاه‌های جهان هم در کشور ژاپن برگزار می‌شد، سپاهان با رسیدن به فینال حضور خودش در جام باشگاه‌های جهان را هم قطعی کرد و تا به امروز هیچ تیمی موفق به تکرار این اتفاق برای فوتبال ایران نشده تا سپاهان اولین تیم ایرانی حاضر در دوره جدید لیگ قهرمانان آسیا و تنها تیم ایرانی رسیده به جام باشگاه‌های جهان باشد.
عباس محمدی، محرم نویدکیا، هادی عقیلی، جلال اکبری، محسن بنگر،هادی جعفری، عبدالوهاب ابوالهیل، محمود کریمی، جاباموجیری، سعید بیات و احسان حاج صفی یازده بازیکن فیکس سپاهان بودند که در آن شب تاریخی در خانه الوحده به میدان رفتند و در نهایت هم روزی بیادماندنی را رقم زدند.
پیش از این اتفاق تاریخ تاسیس باشگاه سپاهان در اصفهان هم روز دوم آبان ذکر شده بود تا این روز همچنان در نام و خاطره هواداران فوتبال در ایران و به خصوص اصفهان بماند.
در تاریخ فوتبال اصفهان و باشگاه سپاهان نام‌های بزرگ و سرشناسی را می‌توان دید که هر کدام نقشی هرچند کوچک در رقم زدن خاطرات تلخ و شیرین هواداران طلایی‌پوش داشته‌اند، اما با این وجود نباید فراموش کرد که بستن بازوبند کاپیتانی نماینده پرافتخار فوتبال اصفهان بر روی دست اتفاقی بسیار مهم و غیرقابل تکراری برای فوتبالیست‌هایی است که زیر پرچم سپاهان تلاش کرده‌اند.
به همین مناسبت مروری کوتاه بر روی نام‌هایی خواهیم داشت که در این سالها بخشی از تاریخ فوتبال سپاهان را ورق زده‌اند.
محرم نویدکیا: با اختلاف محبوبترین کاپیتان سپاهان در این زمان حدودا ۲۰ ساله بوده که همیشه تعصب و علاقه‌اش را به سپاهان هم در درون زمین و هم در خارج از مستطیل سبز اثبات کرده است. کاپیتان نویدکیا به عنوان شماره ۴ محبوب سپاهان در تمام قهرمانی‌های سپاهان در این سال ها حضور داشته و از این لحاظ رکورددار است. محرم در نیم فصل دوم لیگ سال ۱۳۷۹ اولین بار با نظر مثبت حمید ندیمیان در ترکیب سپاهان قرار گرفت و سال ۱۳۸۱ پس از قهرمانی تیم ملی امید وقتی از بوسان کره‌جنوبی به اصفهان برگشت و با اینکه از همه بازیکنان وقت سپاهان از لحاظ سنی کوچکتر بود با پیشنهاد آرمناک پطروسیان، لئون استپانیان و مجید بصیرت و با رضایت فرهاد کاظمی بازوبند کاپیتانی تیم به‌عنوان هدیه به او داده شد تا شروع دوران طلایی محرم در سپاهان آغاز شود.
هادی عقیلی: مدافع محبوب سپاهانی‌ها هرچند که در دوران بازیکنی در اکثر فصل‌ها به خاطر حضور محرم نویدکیا امکان بستن بازوبند کاپیتانی را نداشت، اما در روزهای زیادی که محرم به خاطر مصدومیت در ترکیب سپاهان حضور نبود، بازوبند بر روی دست عقیلی بسته می‌شد تا او هم بعد از محرم محبوبترین کاپیتان سپاهان برای نسل جدید هواداران این تیم باشد.
احسان حاج‌صفی: احسان حاج‌صفی بیشترین شانس را برای شکستن رکورد بازی‌های ملی دارد و در ترکیب تیم ملی هم بارها بازوبند کاپیتانی را بسته ولی در تیم سپاهان هم در مقطعی که محرم نویدکیا از فوتبال خداحافظی کرد و هادی عقیلی هم در تیم نبود، حاج صفی بازوبند را در اختیار گرفت و اگر مسیر بازگشتش به اصفهان اینچنین دچار فراز و نشیب نمی‌شد شاید همین امروز حاج‌صفی می‌توانست در ترکیب سپاهان به عنوان نفر اول وارد زمین شود.
حسین پاپی: هرچند که در فصل گذشته رفتار خوبی با پاپی صورت نگرفت و او از تیم جدا شد، با این حال حسین پاپی با وجود اینکه در خیلی از سالهای بازیگری به عنوان بازیکن ذخیره راهی میدان می‌شد ولی سابقه زیاد او در تیم سپاهان باعث شد تا بازوبند بر روی دست کاپیتان پاپی هم بسته شود.
مهدی کیانی: در اولین سال حضورش در سپاهان و با وجود نظرات مخالفی که وجود داشت، بازوبند کاپیتانی تیم را به دست بست ولی عملکردش در این دو سال آنقدر خوب بوده که سپاهانی‌ها از او به عنوان یک چهره با تعصب در قامت کاپیتان تیم یاد می‌کنند.
محمود کریمی: مهاجم تکنیکی و پرسرعت سپاهان نزدیک‌ترین بازیکن به محرم نویدکیا بود و شاید همین موضوع باعث می‌شد کریمی کمتر به سمت بازوبند کاپیتانی سپاهان برود، ولی با این وجود او هم در مقاطعی با یدک کشیدن لقب "آتش پاره" کاپیتانی سپاهان را بر عهده داشت.
جلال اکبری: هرچند که با رفتنش به پرسپولیس به نوعی سابقه خوبش در سپاهان را تحت تاثیر قرار داد، اما او هم در سالهای حضورش در سپاهان بارها و بارها بازوبند کاپیتانی تیم را بر روی بازو بست.
مجید بصیرت: بازیکن محبوب تیم فوتبال سپاهان که در سالهای آخر دوران بازیگری‌اش قهرمانی در لیگ برتر فوتبال ایران را هم تجربه کرد یکی از محبوبترین بازیکنان سپاهان در جریان بازی‌های لیگ آزادگان بود و البته بعد از دو دوره حضور در لیگ برتر سرانجام از فوتبال خداحافظی کرد. بصیرت هم که بیش از ۲۰۰ بازی برای سپاهان انجام داد برای نسل دوم فوتبال سپاهان خاطرات بسیار خوبی از خودش به جا گذاشت.
لئون استپانیان: همچنان با اختلاف یکی از بهترین خارجی‌های فوتبال ایران و سپاهان است که علاقه‌اش به ایران باعث شد بعد از سالها حضور در مستطیل سبز به عنوان مربی هم کارش را در فوتبال ایران ادامه دهد. هافبک خلاق و دوقلوی ارمنی آرمناک در تیم سپاهان سالها در خط هافبک زردها بازی کرد و حتی بازوبند کاپیتانی این تیم را هم به بازو بست تا نامش در گنجینه خاطرات هواداران این تیم ثبت شود. لئون در دوران بازیگری خود فاتح دروازه احمدرضا عابدزاده و پرسپولیس لقب گرفت و همین مسئله باعث شد تا لئون استویچکوف یکی از محبوبترین بازیکنان سپاهان باشد و حتی جدایی او از تیم محبوبش هم خللی به این عنوان وارد نکرد.
آرمناک پطروسیان: روحیه آرام آرمناک آنچنان مناسب کاپیتانی نبود، ولی اعتماد به نفسش در آخرین نقطه زمین سپاهان روزهای خوبی را برای این تیم رقم زد. آرمناک هم از لحاظ فنی دروازه‌بان باکیفیتی بود و هم با وجود اینکه بارها و بارها با پیشنهاد تیم‌های پرسپولیس و استقلال روبرو شد هرگز حاضر نشد در دوران اوج خودش سپاهان را ترک کند.
مسعود خادمی: مدافع قدرتمند و سرزن سپاهان مسعود خادمی فوتبال را از سال ۶۸ و با حضور در تیم نوجوانان سپاهان آغاز کرد و در لیگ آزادگان سال ۱۳۷۴ و زمانی که محمود یاوری سرمربی بزرگسالان سپاهان بود به این تیم اضافه شد. مدافعی خوش قد و قامت و خوش استیل که برای یازده سال در سطح اول فوتبال ایران برای سپاهان بازی کرد و در نهایت هم به خاطر مصدومیت زانو در پایان پنجمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران قید حضور در فوتبال را زد و با این رشته خداحافظی کرد. خادمی در سالهای آخر حضورش در تیم سپاهان بعد از جدایی لئون استپانیان و رفتن محرم به آلمان بازوبند کاپیتانی سپاهان را هم بر بازو می‌بست و نقشی مهم در موفقیت‌های سپاهان ایفا کرد.
حمید معماریان: این بازیکن شاید برای نسل جدید هواداران سپاهان آنچنان شناخته شده نباشد، اما در دهه هفتاد و در سال‌هایی که تلویزیون اینطور پیوسته و گسترده فوتبال‌های جام آزادگان را به روی آنتن پخش زنده نمی‌فرستاد و البته خبری هم از برنامه ۹۰ نود نبود، مدافع و هافبک راست سپاهان با آن استیل خاص و منحصر به فرد خود که سرعتی عجیب و غریب هم به او بخشیده بود در فوتبال اصفهان می‌درخشید. البته در آن زمان خبری از پول‌های میلیاردی این سالهای فوتبال ایران هم نبود و بازیکنان واقعا به عشق هواداران بازی می‌کردند.
کریم قنبری: با وجود اینکه اصالت او اصفهانی نبود آنقدر آرام و متین در فوتبال ایران بازی کرد تا توانست تبدیل به یکی از چهره‌های محبوب سپاهان در دهه هفتاد شود. هافبک میانی و تکنیکی سپاهان در این سال ها هرزمان تیمش احتیاج به کمک داشته به عنوان نفر اول خودش را به مجموعه تیم معرفی کرده است.
عباس سروری: هافبک متعصب و خوش تکنیک فوتبال سپاهان در دهه هفتاد بازوبند کاپیتانی این تیم را بر روی بازو می بست و در در دوران مربیگری هم در سپاهان نوین و سپاهان اصلی رقم زننده خاطراتی بسیار شیرین بود.
نظر شما