بیماری‌های چشم و روش‌های درمان آن

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، چشم یکی از اندام‌های حساس و حیاتی بدن انسان است؛ بنابراین هر مشکلی مربوط به آن را باید جدی گرفت. برای مثال چنانچه افراد به عیوب انکساری چشم شامل نزدیک‌بینی، دوربینی، آستیگماتیسم، آمبلیوپ، پیرچشمی و انحراف چشم مبتلا شوند باید هر چه سریع‌تر به پزشک متخصص مراجعه کنند. در ادامه به بررسی بعضی بیماری‌های چشمی و راهکارهای درمان آن می‌پردازیم:

شب‌کوری

اگر هنگام رانندگی در شب به راحتی نمی‌توانید ببینید یا پیدا کردن مسیر در تاریکی برایتان دشوار است، احتمالا دچار شب کوری هستید. نزدیک‌بینی، آب مروارید، قوز قرنیه و کمبود ویتامین A از جمله دلایل ابتلا به شب کوری است. پزشکان می‌توانند در بهبود این بیماری کمک کنند، اما برخی افراد نیز با این مشکل به دنیا می‌آیند و یا به دلیل  بیماری‌های شبکیه چشم به آن مبتلا می‌شوند که معمولا در این صورت درمانی ندارد.

تنبلی چشم

تنبلی چشم زمانی اتفاق می‌افتد که یکی از چشم‌ها به درستی کار نمی‌کند، بنابراین دید و بینایی آن چشم ضعیف‌تر است. به ندرت پیش می‌آید که هر دو چشم به تنبلی چشم دچار شود که به این وضعیت "آمبلیوپی دو طرفه" می‌گویند. معمولا این بیماری در میان نوزادان و کودکان دیده می‌شود، اما در میان بزرگسالان نیز وجود دارد. تشخیص بموقع کمک زیادی به درمان بیماری می‌کند. روش‌های درمانی تنبلی چشم شامل استفاده از عینک اصلاحی، محافظ چشم یاراهکارهای دیگری است که کودک مجبور شود از چشم تنبل خود برای دیدن استفاده کند.

انحراف چشم

انحراف چشم به وضعیتی گفته می‌شود که در آن فرد هنگام مشاهده اشیا از هر دو چشم خود استفاده نمی‌کند. این اختلال زمانی رخ می‌دهد که حرکت چشم‌ها با هم هماهنگ نباشد. در واقع انحراف چشم خودبخود برطرف نمی‌شود، بلکه فرد مبتلا باید برای درمان آن به چشم پزشک مراجعه کند. راه‌های درمان این بیماری شامل استفاده از قطره چشم، بستن چشم قوی‌تر، ورزش عضلات چشم، استفاده از عینک منشوردار و در نهایت عمل جراحی می‌شود.

کور رنگی

اگر فردی نتواند رنگ‌های خاص را ببیند و یا تفاوت بین رنگ‌ها را تشخیص دهد به کوررنگی مبتلا شده است؛ زمانی که این بیماری خیلی وخیم باشد، فرد همه چیز را با سایه خاکستری مشاهده می‌کند. بیشتر افراد مادرزادی دچار این مشکل شده‌اند و یا ممکن است در اثر مصرف داروها یا ابتلا به بیماری‌های خاص به آن مبتلا شده‌ باشند. متخصص چشم با یک آزمایش ساده متوجه وجود کوررنگی در افراد می‌شود؛ البته اگر این مشکل مادرزادی باشد، قابل درمان نیست، اما استفاده از عینک‌ و لنزهای ویژه به این افراد کمک می‌کند تا تفاوت بین رنگ‌های خاص را تشخیص دهند.