برندگان نوبل شیمی ۲۰۱۹ را بشناسید

به گزارش ایمنا، جایزه نوبل شیمی ۲۰۱۹ به طور مشترک به جان بی‌گودایناف، استنلی ویتینگهام و آکیرا یوشینو، برای توسعه باتری‌های لیتیوم یونی اهدا شد. باتری لیتیوم یونی، از دسته باتری‌های قابل شارژ است که نسبت به نسل قدیمی باتری‌ها، سبک‌تر، کم حجم‌تر و دارای قابلیت دسترسی انرژی بیشتری است. به دلیل افزایش رونق بازارهای تولید خودروهای برقی، تقاضا برای دستگاه‌های هوشمند کوچک و پیشگیری از مشکلات محیط زیستی، این نوع باتری‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

باتری‌های لیتیوم یونیمی‌تواند امکان زندگی  بدون سوخت‌های فسیلی را ممکن کند؛ در جریان بحران نفت در دهه ۱۹۷۰، ایده ساخت باتری‌های لیتیوم یونی پایه گذاری شد. استنی ویتینگهام، برنده جایزه نوبل شیمی ۲۰۱۹، در طی تحقیقات خود در ارتباط با روش‌هایی که می‌تواند منجر به تولید فناوری‌های انرژی مستقل از سوخت‌های فسیلی شود، ماده‌ای بسیار غنی از انرژی را کشف کرد و از آن برای ایجاد یک کاتد در باتری لیتیوم استفاده کرد.

جان گودنف، دیگر برنده جایزه نوبل شیمی ۲۰۱۹، مدلی از این باتری را پیش‌بینی کرد که در آن کاتد از پتانسیل بیشتری برخوردار خواهد بود. وی در سال ۱۹۸۰، نشان داد که اکسید کبالت با یون‌های لیتیوم می‌تواند  پتانسیل بیشتری را تولید کند. این تحقیق یک دستاورد مهم بود و به تولید باتری‌های بسیار قدرتمندتری منتهی ‌شد.

آکیرا یوشینو، برنده جایزه نوبل شیمی ۲۰۱۹، در سال ۱۹۸۵، اولین باتری لیتیوم یون قابل استفاده در تجارت را تولید کرد. او از یک ماده کربنی به جای لیتیوم در آند استفاده کرد که می‌تواند یون‌های لیتیوم را به هم متصل کند. این باتری سبک وزن، قابلیت شارژ تا صدها بار بدون کاهش عملکرد را دارد.

باتری لیتیوم یونی از سال ۱۹۹۱ برای اولین بار وارد بازار شد و اساس یک جامعه بدون سیم و بدون سوخت فسیلی را پایه گذاری کرد.