به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، صدای والدین، واکنش‌های مختلفی را در کودکان و نوجوانان ایجاد می‌کند؛ لحن دستوری (controlling tone) صدایی است که افراد را مجبور به انجام کاری می‌کند و لحن حمایتی، زمان تشویق و حمایت کردن از افراد به کار می‌رود. معمولا زمانی که والدین تحت فشار و استرس هستند از تن صدای قاطعانه‌تری استفاده می‌کنند، هرچند ممکن است به هدفی که مدنظرشان است نرسند.
گروهی از محققان دانشگاه "کاردیف" در انگلستان (Cardiff University) به منظور پی‌بردن به میزان حرف‌شنوی نوجوانان از والدین بر اساس لحن صدای آن‌ها، رفتار ۴۸۶ پسر و ۵۱۴ دختر با میانگین سنی ۱۴ تا ۱۵ سال را بررسی کردند. آن‌ها افراد شرکت‌کننده را به سه گروه تقسیم کرده و ۳۰ پیغام ضبط شده از طرف مادران برای آن‌ها پخش کردند. اگرچه پیغام ضبط شده همه گروهها یکسان بود، اما از لحن‌های متفاوت دستوری، حمایتی و خنثی استفاده شده بود.
این پیام‌ها در مورد مدرسه و تکالیف مدرسه بود و شامل جملاتی مانند "باید این کتاب را امشب مطالعه کنی" یا "وقت رفتن به مدرسه است" می‌شد. سپس نوجوانان پرسشنامه‌ای را در مورد احساس خود نسبت به شنیدن این جملات با لحن‌های متفاوت تکمیل کردند. نتایج بررسی‌های جدید نشان داد افرادی که به لحن صدای دستوری گوش دادند، نسبت به پیغام‌ها واکنش منفی نشان دادند، اما کسانی که به پیغام مادران با تن حمایتی گوش دادند، واکنش مثبت از خود نشان دادند.
به گفته محققان شیوه بیان جملات بر احساسات، روابط و واکنش رفتاری نوجوانان تاثیر می‌گذارد؛ زمانی که والدین از لحن صدای حمایتی استفاده کنند، نوجوانان نیز در مدرسه نهایت تلاش خود را می‌کنند تا والدین خود را راضی نگه دارند. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد لحن صدا نقش بسیار مهمی در روابط انسان‌ها با یکدیگر دارد.
نتایج این مطالعه در مجله Developmental Psychology منتشر شده است.
نظر شما