به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مزایای حاصل از پیادهروسازی در شهرها و یا ایجاد خطوط دوچرخه بیشتر، تقریبا تمامی اقشار جامعه خصوصا آسیبپذیرترین آنها از جمله فقرا و افراد مسن را دربرمیگیرد. به همین دلیل برنامهریزان شهری اقدام به پیادهروسازی شهرها کردهاند و ابزار لازم برای تحقق این هدف را در اختیار ساکنان آنها قرار دادهاند؛ ابزاری که به تغییر بهتر و سریعتر شهرها کمک میکند.
پبادهروسازی هزینههای شهری را به میزان قابل توجهی پایین میآورد، چهره شهر را مطلوبتر میکند، زندگی بهتر و راحتتری برای توانخواهان فراهم میآورد و کمک بزرگی برای تمامی اقشار، خصوصا نیازمندان و صاحبان درآمد پایین به حساب میآید.
علاوه بر این پیادهروسازی شهرها منجر به کاهش چشمگیر حوادث جادهای و پایین آمدن آمار مرگ و میر در اثر تصادف وسایل نقلیه میشود. علاوه بر این، حمایت از پروژههای پیادهروسازی، خیابانهای مختلف را به یکدیگر متصل و دسترسی به نقاط مختلف شهر را آسانتر میکند. این راههای ارتباطی پیوسته و متصل به هم منجر به گسترش معاشرت و شکلگیری روابط دوستانه میشود و سطح سرمایه اجتماعی جوامع را ارتقا میدهد.
بنابراین با توجه به نقش طراحی شهری در افزایش نشاط اجتماعی، طراحان و برنامهریزان شهری درصدد ایجاد تغییر در زیرساختهای اصلی و اتومبیلمحور خود هستند تا شهرها را به جایی امنتر و دوستداشتنیتر تبدیل کنند. در ادامه به معرفی بعضی از این شهرها میپردازیم.
هانوی؛ فضاهای امنتر برای زنان
مسئولان شهری هانوی اماکن و خدمات عمومی امن را شاخص اصلی یک شهر متمدن و پیادهرو میدانند. از جمله این موارد میتوان از سرویسهای بهداشتی و اتوبوسها نام برد چرا که ۸۷ درصد از آزار و اذیتهای صورت گرفته در بین زنان و دختران ویتنامی در این مکانها صورت میگیرد. برنامهریزان شهری هانوی با ایجاد مکانهای آزمایشی اولیه در سراسر کشور شرایط گوناگونی همچون روشنایی خیابانها و پیادهروها را مورد بررسی قرار دادند و اقدام به طراحی نقشهای با عنوان S-City کردند که در آن شهروندان میتوانند پیادهروهای امن و ناامن را معرفی کنند. این نقشه اطلاعات حفاظتشده و مطمئنی از اماکن امن شهر در اختیار ساکنان قرار میدهد. علاوه بر این S-City برنامهای مفید و مطمئن برای نظارت بر عملکرد شهر و کمک به شناسایی و رفع ضعفهای عملیاتی آن است.
دنور؛ پیادهروهای بهبود یافته
زمانی که وارد شهر دنور میشوید در وهله اول از وضعیت پیادهروهای این کلانشهر ممکن است متعجب شوید چراکه اغلب یا دچار آسیبهای ساختاری هستند و یا آنقدر باریک هستند که حتی عرضی در اندازه عبور ویلچر هم ندارد!
مسئولان شهر دنور، بودجهای ۳۰ میلیون دلاری برای بهبود وضعیت پیادهروها اختصاص دادهاند. هر چند با توجه به بررسیهای انجام گرفته، برای تحقق این هدف به یک میلیارد دلار بودجه نیاز است ولی همین مقدار بودجه اندک نیز به فراهم آوردن نور بیشتر در پیادهروها، روان کردن تراکم ترافیک خیابانها، افزایش درختان شهر، بهبود ایمنی در خیابانهای پرخطر، افزایش مناطق تردد عابران پیاده و مناسبسازی پیادهروها برای افراد توانخواه کمک فراوانی کرده است.
آدیس آبابا؛ سرعت کمتر، خیابانهای باریکتر
تنها چهار درصد از جابجاییها در آدیسآبابا با استفاده از اتومبیلها صورت میگیرد، با این حال ۸۰ درصد از ۵۰۰ مورد مرگ و میر سالانه جادهای این شهر را عابران پیاده شامل میشود. بدین ترتیب برنامهریزان شهری آدیسآبابا طرحی برای ایجاد یک تقاطع امن به منظور کاهش صدمات ترافیکی و تلفات جادهای شهر تا سال ۲۰۲۳ ارائه دادند. اجرای آزمایشی این طرح در بازار بزرگ Mercato در طول شش ماه، موفقیتآمیز بود و بدین ترتیب قرار است در طول سه سال آینده، ۱۰ منطقه دیگر شهر دچار تغییر و تحولات لازم شود. این تحولات میتواند سرعت حرکت اتومبیلها را از ۳۰ به ۱۸.۵ کیلومتر در ساعت و دسترسی به پیادهروهای مرکزی را از ۵۰ به ۶.۵ متر کاهش دهد.
نظر شما