به گزارش خبرنگار ایمنا، همیشه تقابل های تیم های گیلانی، چه آن هایی که همشهری هستند و چه آن هایی که همسایه هستند، جذاب و تماشایی بوده است. حال اگر بازی بین یک تیم از رشت و یک تیم از انزلی باشد، این جذابیت چندین برابر است.
رشتی ها و انزلی‌چی ها هرگز در هیچ زمینه ای با هم رابطه خوبی نداشته اند، چه از لحاظ سیاسی و چه از لحاظ ورزشی، آن هم به دلیل بندر کاسپین.
داماشی ها که فصل پیش در حقشان جفا شد و در پلی‌آف صعود به لیگ دسته یک، با ناداوری به نیروی زمینی باختند و از صعود بازماندند، با خرید امتیاز کارون خرمشهر، مجوز حضور در لیگ یک را بدست آوردند.
عصر روز گذشته، هفته سوم لیگ یک و داماشی که با خون و دل به لیگ یک رسیده بود، در انزلی مهمان شد. داماش آمده بود تا نشان دهد چرا انقدر به هر دری زده تا به لیگ یک برسد، تا شایستگیش را به رخ فوتبال ایران و گیلان بکشد.
می توان گفت پس از حرفه ای شدن لیگ ایران، این بهترین نمایش یک تیم رشتی در انزلی بود و هیچ حرفی برای ملوانی ها نگذاشت. شاید اگر کمی خوش شانس بودند، پیروز این دیدار سنتی می شدند.
سوت آغاز بازی در هوای شرجی انزلی توسط پیام حیدری زده شد. از همان ثانیه های آغازین بازی، داماش توپ و میدان را در دست گرفت، انگار برای لحظه به لحظه ی بازی برنامه داشتند. با پاس های زیاد در عرض و چه پاس های کوتاه مالک توپ بودند و از راه های مختلف به قوهای سپید انزلی حمله‌ور می شدند.
در نبردهای هوایی داماش به راحتی پیروز بود و ضربه سرهای اول را می زد. اوت های دستی کنعان طاهرنژاد در هر دو نیمه بلای جان دفاع ملوان شده بود. از طرف دیگر حرکات نفوذی آزاد و جعفرزاده و سانتر های تیز آرمین منفرد دوست نبض بازی را از انزلی چی ها گرفته بود. در مقابل تیم حریف اندک حملات کم خطری را روی دروازه داماش ایجاد می کرد.
نیمه‌ی نخست با دو قیچی که یکی با مهار دیدنی ستاره بی چون و چرای بازی یعنی مبین عشایری و دیگری با دور کردن توپ از روی خط دروازه و همچینن شوت نفس گیر عباس کندل به اتمام رسید.
در شروع نیمه دوم روی یک جدال بحث برانگیز و مشکوک به صحنه سازی داور نقطه پنالتی را نشان داد، تا علی امیری پنالتی که خود گرفته بود در دقیقه پنجاه و چهار به گل تبدیل کند. برخلاف جریان بازی ملوان گل زد و بعد از آن تقریباً بازی یک دروازه ای را شاهد بودیم. داماش پی در پی روی دروازه ملوان توپ می ریخت.
ضربه سرهای سنگین کاظم رحمانی و سعید طالبی با واکنش های طلایی مبین عشایری راهی کرنر شدند تا اینکه ملوانی هایی که در حال گریختن از شکست و در عین حال پیروزی بودند، روی ارسال آرمین منفرد دوست و ضربه سر جانانه جابر نصیری گل تساوی به ثمر رسید تا داماش به کم ترین حق خود در این بازی برسد.
پس از گل هم داماش تا پایان وقت های اضافی دست از حمله نکشید و اضطراب و نگرانی را برای هواداران ملوان دوچندان کرد، اما در نهایت در جو آرام تختی انزلی، جنگ رشت و انزلی مساوی یک بر یک به پایان رسید.
قوهای سپید انزلی این روزها حال و روز خوبی ندارند، از همه نظر، نه امکانات خوب، نه مدیر و نه هیچ چیزی که یک باشگاه فوتبال به آن نیاز دارد. اما عاشقان این تیم باز هم دل به روزهای آینده خوش کرده اند.
نظر شما