به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، از دهه ۱۹۲۰ که اتومبیل وارد شهرها شد، انقلاب بزرگی در ساختار خیابان‌های شهری و حتی کوچه‌ها به وجود آمد و زیرساخت‌های اصلی جاده‌ای متحول شد.
در خلال این سال‌ها، طراحی و ساخت شهرهای جدید و تغییرات به وجود آمده در شهرهای قدیمی که پیش از ظهور اتومبیل‌ها وجود داشت، به گونه‌ای انجام گرفت که بتواند این صنعت را در خود جای دهد؛ صنعتی که با تأثیر فراوانش حتی روند زندگانی و نحوه جابجایی‌های درون شهری شهروندان را دستخوش دگرگونی کرده است. این امر هرچند منجر به دسترسی آسان‌تر به مراکز شهری می‌شود ولی علاوه بر تأثیرات منفی بر کیفیت آب و هوا و سلامتی، نتیجه آن پراکندگی شهرک‌ها به سمت حومه‌ها است.
وابستگی ساکنان به اتومبیل
در دنیای مدرن امروزی وابستگی مردم به اتومبیل‌ها افزایش یافته است و همین امر تهدید بزرگی برای سلامت عمومی و محیط زیست به حساب می‌آید زیرا تخمین زده می‌شود که وجود بیش از یک‌میلیارد اتومبیل در سراسر جهان، علاوه بر افزایش مصرف انرژی، به انتشار ۷۰ درصدی گاز کربن‌دی‌اکسید و درنتیجه کاهش شدید کیفیت هوا مرتبط است. استفاده مداوم از اتومبیل‌ها نیز منجر به افزایش چاقی، اضافه وزن و بروز بیماری‌های مزمن می‌شود.
از سوی دیگر سالانه بیش از یک‌میلیون و ۲۵۰هزار نفر در سراسر جهان جان خود را در حوادث جاده‌ای از دست می‌دهند. به همین دلیل شهرهای مختلف دنیا اقدام به برنامه‌ریزی‌های بلندمدت برای کاهش وابستگی به اتومبیل‌ها و افزایش فضای لازم برای عابران پیاده، دوچرخه‌ها و وسایل حمل و نقل عمومی کرده‌اند چرا که این گونه تغییرات بزرگ ممکن است دهه‌ها به طول انجامد. با این حال چند روش ساده برای زمینه‌سازی این تغییرات وجود دارد که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.
مناطق بدون خودرو
این مناطق که تردد اتومبیل در آن‌ها ممنوع یا کنترل‌شده است، در اشکال مختلفی در سراسر جهان وجود دارد. از جمله این نمونه‌ها می‌توان از ممنوعیت کامل تردد خودرو در مراکز شهر کپنهاگ و بروکسل، ممنوعیت تردد خوردو و اجازه تردد اتومبیل‌های عمومی تا حداکثر پنج‌کیلومتر در ساعت در شهر گنت بلژیک و جریمه تردد اتومبیل در ساعات اوج ترافیک در لندن نام برد.
البته این اقدامات، محدودیت‌ها و مخالفت‌های فراوانی در پی دارد و تقریبا توسط تمامی صاحبان مشاغل و گروه وسیعی از شهروندان و حتی خود اعضای شوراهای شهری با مخالفت مواجه می‌شود و به همین علت نیازمند برنامه‌ریزی‌های دقیق، فرهنگ‌سازی اولیه و مناسب‌سازی شهرها است. البته افزایش قیمت سوخت در کنار سرمایه‌گذاری‌های قوی در بخش حمل و نقل عمومی و مقرون به صرفه بودن آن در شهرهای اروپا، ایالات‌متحده و استرالیا، با کاهش تمایل شهروندان مسن برای رانندگی و تمایل کمتر جوانان برای یادگیری آن مواجه بوده است.
تغییر شکل شهرها
بازسازی و تغییر شکل مجدد شهرها به منظور دسترسی آسان تمامی شهروندان به امکانات رفاهی و تفریحی، در اختیار گذاشتن منازل مسکونی ارزان‌قیمت در نزدیکی محل کار، ترویج فرهنگ فعالیت‌های مناسب برای سلامتی همچون پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری، وجود مغازه‌ها در نزدیکی مناطق مسکونی و سهولت در تهیه مایحتاج زندگی، ایجاد مناطق امن برای پیاده‌روی، تأمین وسایل حمل و نقل مناسبی که از انرژی پاک استفاده می‌کند، سرمایه‌گذاری در ایجاد زیرساخت‌های جدید، استفاده از وسایل نقلیه خودران و فراهم آوردن چشم‌اندازی وسیع از مزایای وجود "شهر بدون اتومبیل" برای شهروندان از جمله اقدامات تأثیرگذار در جهت کاهش استفاده از خودروها به حساب می‌آید.
دسترسی همه نقاط به حمل و نقل عمومی
بسیاری از ساکنان شهرک‌های حومه‌ای و مناطق دور از مراکز شهری، ممنوعیت تردد اتومبیل‌ها را به معنای از بین رفتن آزادی برای تردد به شهرها تعبیر می‌کنند و دیدگاهی منفی نسبت به آن دارند. بنابراین فراهم آوردن حمل و نقل عمومی مطمئن، انعطاف‌پذیر و مقرون به صرفه که در اختیار تمام شهروندان قرار دارد و امکان دسترسی به سایر نقاط را فراهم می‌کند، گامی بزرگ در جهت دستیابی به شهری بدون اتومبیل است.
ترجمه از: مریم زمانی، خبرنگار ایمنا
نظر شما