به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پس از انجام فعالیت‌هایی مانند دویدن، بالارفتن از پله‌ها یا تمرینات ایروبیک، نفس‌تنگی امری عادی محسوب می‌شود، اما این احساس در مواردی به غیر از تمرینات ورزشی و فعالیت‌های شدید، می‌تواند نگران‌کننده باشد. در ادامه شما را با بعضی از دلایل تنگی نفس، آشنا می‌کنیم:
آسم
در صورت ابتلا به آسم، مجاری هوایی به طور ناگهانی باریک و متورم می‌شود و این عارضه با نفس‌کشیدن دشوار، سرفه و یا شنیدن صدای سوت هنگام تنفس، همراه است. علت وقوع این اتفاق در برخی از افراد هنوز مشخص نیست، اما موارد زیادی مانند گرد و غبار، دود، انجام بعضی تمرینات ورزشی، قرار گرفتن در معرض هوای بسیار سرد، سرماخوردگی و استرس، باعث تحریک آن می‌شود. پزشک می‌تواند در تشخیص علت آسم به بیماران کمک کند و داروهای استنشاقی برای تنفس راحت‌تر در طول حمله، تجویز کند. گرده گیاهان و سایر ترکیباتی که در هوا وجود داشته و وارد سیستم تنفس افراد می‌شود، ممکن است برای برخی افراد آلرژی‌زا باشد؛ این عارضه می‌تواند با لمس کردن چیزی یا خوردن بعضی از غذاها شروع شود.
اضطراب
افراد در مواقع ترس یا نگرانی، سخت‌تر نفس می‌کشند. این امر معمولاً مسئله بزرگی نیست، اما در صورت ابتلا به مشکلات ریوی مانند بیماری مزمن انسداد ریوی (COPD) می‌تواند جدی باشد. برای مبتلایان به آسم، هر گونه استرس ناگهانی مانند وقوع یک تصادف رانندگی، ممکن است باعث ایجاد حمله شود. حتی در افراد کاملاً سالم نیز اضطراب، می‌تواند باعث تنفس سریع و متعاقبا سرگیجه و بیهوش‌شدن ناگهانی افراد شود.
مونوکسید کربن
مونوکسید کربن، گازی بی‌رنگ و بی‌بو است که از کوره، شومینه، آب‌گرمکن، خشک‌کن و دود اگزوز اتومبیل‌ها حاصل می‌شود. اگر راه مناسبی برای خروج این گاز وجود نداشته باشد، در هوا تجمع یافته و مقدار زیادی از آن استنشاق می‌شود. این امر ارسال اکسیژن به اندام‌های بدن را برای سلول‌های قرمز خون، دشوار می‌کند؛ در نتیجه باعث تنگی نفس، سرگیجه، ضعف و حالت تهوع و گاهی تاری دید و حتی غش می‌شود. تجمع این گاز در محیط‌های بسته به گازگرفتگی، مسمومیت و در بعضی مواقع به مرگ می‌انجامد.
سرماخوردگی
سرماخوردگی که به علت ویروس اتفاق می‌افتد، باعث آبریزش بینی، عطسه و گاهی اوقات تب می‌شود. این بیماری ممکن است ریه‌ها و مجاری هوایی را تحریک کرده و با سرفه و در نتیجه دشواری تنفس همراه شود. هیچ درمانی برای سرماخوردگی وجود ندارد، اما معمولا طی یک هفته به خودی خود بهبود می‌یابد. در صورت تب بالای ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتی‌گراد)، خس‌خس و دشواری در نفس‌کشیدن، باید به پزشک مراجعه شود.
نظر شما