قله پیشرفت تکنولوژیکی قرن ۲۰ چه بود؟

موزه گوگنهایم، یک شاهکار معماری واقع در ساحل رودخانه "نرویون" در شهر بیلبائو است که پس از افتتاح در اکتبر ۱۹۹۷ به عنوان قله پیشرفت تکنولوژیکی شناخته شد.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، موزه گوگنهایم در شهر اسپانیایی بیلبائو با توجه به معماری خاص، باشکوه و بی‌همتای خود  پس از افتتاح موفق شد که سیل عظیمی از عاشقان هنر و فرهنگ را به سوی سواحل این شهر کوچک جذب کند و به‌ عنوان رویدادی استثنایی و بی‌سابقه در تاریخ معماری جهان ظهور کند. پیدایش این اثر هنری ارزشمند تأثیر فوق‌العاده‌ای در رشد، پیشرفت و موفقیت علمی و فرهنگی شهر و ساکنان آن داشت.

سنت‌شکنی به کار رفته در طراحی ساختار خاص آن که تلفیقی از هنر معاصر و معماری مدرن است نیز موجب شد که پس از پوشش رسانه‌ای، شهر ناشناخته و کمتر دیده شده بیلبائو به سرعت تبدیل به قطب معماری و فرهنگی در اسپانیا شود و به شهرتی جهانی برسد.

علاوه بر این، ورود گردشگران و بازدیدکنندگان فراوان، منجر به رشد اقتصادی چشمگیری در آن شد و تغییرات معجزه‌آسایی در این بخش ایجاد کرد که به‌عنوان "اثر گوگنهایم" شناخته می‌شود. طراح این موزه شگرف که مساحتی بالغ بر ۳۲ هزار و ۵۰۰ مترمربع دارد، موفق شد که با استفاده از فن‌آوری طراحی رایانه‌ای، دیدگاه‌های شاعرانه خود را به ساختاری شگفت‌انگیز تبدیل کند که بدنه‌ای شبیه به کشتی با تلفیق دم ماهی دارد.

نمای بیرونی این ساختمان به کمک شیشه‌هایی مشابه با فلس ماهی تزئین و دم ماهی با قطعات تیتانیومی پوشانده شده است. بخش کشتی و دم به منظور یادآوری گذشته این شهر به‌ عنوان یک شهر دریایی صنعتی و بخش‌های شیشه‌ای به عنوان نمادی از مدرنیته شدن ایجاد شده‌ است. ساختار منحنی و زاویه‌دار موزه نقطه عطفی است که تمامی جنبه‌های پروژه، از فرآیند طراحی و تکنیک‌های ساخت و ساز گرفته تا تمامی فناوری ‌های مورد استفاده را دربر گرفته است.

البته هرچند استفاده از نرم‌افزار مدل‌سازی CATIA (Computer Aided Three-Dimensional Interactive Application) در این موزه، روشی پیشگامانه در آغاز ساخت و ساز آن بود ولی بخشی از بیشترین ابتکارات به کار رفته در طراحی و ساخت آن به کمک فناوری‌های کاملا ابتدائی انجام گرفت. استفاده از مدل‌های فیزیکی در نمای بیرونی این موزه، به بهترین شکل ممکن انجام گرفته است چرا که منجر به ایجاد شکل‌های مختلف برای آن در طول روز و به تناسب نور دریافتی می‌شود. فلز به کار رفته در سطح بیرونی این ساختمان از جنس تیتانیوم است که با ویژگی‌های همچون انعطاف‌پذیری، ضدزنگ بودن، مقاوم بودن و سبکی شناخته می‌شود.

در این ساختمان تیتانیوم به صورت ساختارهای نامتقارن و منحنی در ورقه‌هایی نازک دم ماهی را پوشانده است که البته این ضخامت کم منجر به ایجاد تغییرات جزئی و نه چندان مهم در هنگام وزش بادهای شدید در ساختار آن می‌شود. از دیگر ویژگی‌های این فلز قابلیت بازتاباندن نور خورشید به شکل‌های گوناگون است که در ابتدای روز، نقره‌گون، در میان روز آیینه‌ای و در انتهای روز طلائی رنگ می‌شود.

به منظور تابش نور در طول شب نیز سیستمی متشکل از ۱۵ سیستم لیزر نوری در این بنا به کار رفته است که بازتاب نور آن‌هادر دل شب نمای ساختمان را بسیار دلپذیر می‌کند. بدین ترتیب تلفیقی از علم، تکنولوژی و هنری که در نمای بیرونی موزه به کار رفته است، توجه و علاقه بسیاری از دوستداران علم و هنر را به خود جلب می‌کند.

در محوطه درونی موزه ۱۱ هزار فضای نمایشگاهی وجود دارد که به ۱۹ گالری تقسیم شده‌ است. برخی از نمایشگاه‌های برگزار شده در این مجموعه، از جمله "اثر زمان" از ریچارد سِرا و "چیدمان" جنی هولزر، به صورت دائمی و بقیه به صورت موقت در این ساختمان برگزار می‌شود.

آغاز به کار موزه با ارائه شاهکارهای هنری هنرمندانی چون پیکاسو، ماتیس، میرو و شاگال انجام گرفت و به سمت ارائه آثار هنرمندان پاپ و نمایش آثار ویدئویی پیش رفت. در محوطه بیرونی ساختمان نیز مجسمه غول‌پیکر عنکبوت معروف MAMAN، بادکنک‌های استیل "لاله‌ها"، سازه استیل "توله سگ" و "فواره آتش" خودنمایی می‌کند.

کد خبر 383246

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.