به گزارش خبرنگار ایمنا، بر اساس قوانین هزینه بلیت اتوبوس باید از سوی مردم، شهرداری و دولت پرداخت شود، همچنین طبق قانون هدفمندی یارانه‌ها ۳۰ درصد از درآمدهای ناشی از اجرای این قانون باید به بخش حمل و نقل عمومی اختصاص یابد.
این در حالی است که به گفته مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان و حومه میزان مطالبات این شرکت از دولت حدود ۲۰۰ میلیاردتومان بابت یارانه بلیت و حدود ۴۰۰ میلیارد تومان بابت خرید اتوبوس است و نمی‌‌توان به وصول این مطالبات آنچنان خوش‌بین بود.
به گفته «قدرت افتخاری» مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان و حومه برای وصول مطالبات اتوبوسرانی اصفهان تاکنون پیگیری‌های زیادی انجام شده، اما در عین حال راهکارهای خوبی برای افزایش منابع مالی آن وجود دارد؛ در پیرامون این موضوع و اهمیت آن، همچنین روند پیگیری‌ها برای وصول مطالبات، راهکارها برای جوان‌سازی اتوبوس‌های شهر، روند بازسازی اتوبوس‌ها و چشم‌انداز سال ۱۴۰۰برای افزایش سهم اتوبوسرانی از سفرهای درون شهری گفت و گویی انجام داده‌ایم که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید:
میزان بدهی دولت به اتوبوسرانی اصفهان چقدر است؟
میزان مطالبات شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان از دولت حدود ۲۰۰ میلیارد تومان بابت یارانه بلیت و حدود ۴۰۰ میلیارد تومان بابت خرید اتوبوس است که باید محقق می‌شد، اما به تدریج با توجه به محدودیت منابع دولت که البته قابل درک است، پرداخت مطالبات به تعویق افتاده است و نمی‌‌توان به وصول این مطالبات آنچنان خوش‌بین بود.
به نظرم یکی از مهم‌ترین راهکارها برای افزایش منابع مالی، دریافت عوارض در بخش سوخت، خودروهای شخصی و تخصیص آن به حمل و نقل همگانی است، اجرای این راهکار دور از دسترس نیست، اما باید قوانین و مقرارت در حوزه اختیارات مدیریت استان، شهر و حتی دولت و مجلس در این راستا تدوین شود.
موضوع دیگر تخصیص بخشی از جرایم راهنمایی رانندگی به توسعه و نوسازی ناوگان حمل ونقل همگانی به عنوان یک راهکار منطقی برای افزایش درآمدهای پایدار است، اما متأسفانه سهم شهرداری‌ها در این باره پرداخت نشده در حالی که بارها و بارها مدیریت شهری و معاونت حمل ونقل بر این موضوع تاکید کردند.
روند پیگیری‌ها برای وصول مطالبات شرکت واحد اتوبوسرانی از دولت چگونه است؟
درباره پیگیری وصول مطالبات دو بحث وجود دارد، یکی مباحث قانونی و الزام دولت درباره این موضوع است؛ دولتی‌ها معتقدند در زمانی که امکان پرداخت سهم آنها وجود داشته، پرداخت انجام می‌شده، اما درحال حاضر امکان پرداخت را ندارند و پرداخت نمی کنند.
در این باره اختلاف نظر داریم و معتقدیم قوانین بالادستی وجود دارد که دولت را به حمایت از حمل ونقل همگانی ملزم می‌کند، این موضوع مربوط به شهر و کشور ما نیست بلکه در تمام دنیا به روش‌های مختلف اتفاق می‌افتد.
البته در تخصیص همان منابع اندک نیز باز هم سهم شهر اصفهان به خوبی ادا نمی‌شود و ما شاهد بودیم که اعتباراتی تخصیص داده شده ولی به درستی و به نسبت عادلانه براساس میزان سفرها، تعداد اتوبوس توزیع نشده که این موضوع از طریق سازمان شهرداری‌ها و معاونت عمرانی وزارت کشور در حال پیگیری است.
سازمان برنامه بودجه نیز در صدد تصویب قانونی است که بر اساس آن اتوبوسرانی‌های کشور بتواند بدهی‌های خود به سازمان‌ها و نهادهای دولتی را از طریق تهاتر با مطالباتی که از دولت دارند، مستهلک کنند که متأسفانه در این باره نیز هنوز اتفاق خاصی صورت نگرفته و در دست اندازهای مختلف اداری، قانونی، تهیه اسناد، مدارک، مصوبات و ... معطل مانده است.
آیا بهترین راهکار برای جوان‌سازی اتوبوس‌های شهر استفاده از اوراق مشارکت است یا اقدامات دیگری را نیز می‌توان انجام داد؟
اوراق مشارکت به گونه‌ای تنظیم و طراحی شده که دولت بتواند۵۰ درصد اصل و سود پرداخت این اوراق را ضمانت کند، امیدواریم این تضمین انجام شود.
شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان برای نوسازی ناوگان هیچ گریزی به جز اخذ کمک ندارد، زیرا شهرداری‌ها با این بودجه‌های ناکافی باتوجه به افزایش سه تا چهاربرابری قیمت اتوبوس ها در سه سال گذشته، امکان ایجاد تحول اساسی با خرید تعداد قابل ملاحظه‌ای اتوبوس جدید را ندارد و قطعاً باید از طریق موضوع صرفه‌جویی در مصرف سوخت، کاهش میزان آلاینده‌ها که قوانین خوبی هم در سال گذشته برای آن در دولت تصویب شد، نسبت به تامین منابع جهت خرید اتوبوس اقدام شود.
در حال حاضر هیچ شهری در کشور نداریم که امکان خرید ۱۰۰ یا ۲۰۰ دستگاه اتوبوس را داشته باشد، همین موضوع باعث افزایش عمر ناوگان اتوبوسرانی شده، از این رو اقدامات صورت گرفته نمی‌تواند تحولات اساسی را در شرکت واحد رقم بزند.
بحث بازسازی ناوگان بسیار مهم است، با توجه به اینکه در شرایط بد اقتصادی قرار داریم، جلوگیری از اتلاف بیت المال بازسازی ناوگانی که قابلیت استفاده و بکارگیری مجدد را دارد در دستور کار قرار گرفته است.
خوشبختانه در یک سال و نیم گذشته سرعت بازسازی اتوبوس‌ها افزایش یافته و البته آمار و ارقام و مستندات آن در شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان موجود است که اصحاب رسانه می‌توانند اتوبوس های بازسازی شده یا در حال بازسازی را بازدید کنند.
بازسازی کامل نزدیک به ۴۰ دستگاه اتوبوس در طول یک سال و نیم گذشته در خود شرکت اتوبوسرانی انجام شده و چندین دستگاه را به صورت تعمیرات جزئی و نیمه بازسازی انجام گرفته است.
در حال حاضر بازسازی تعداد ۵۰ دستگاه اتوبوس با انجام فرایند مناقصه توسط شرکت خصوصی در حال انجام است و قرارداد بازسازی تعداد ۱۰۰ دستگاه اتوبوس نیز با شرکت دیگری در حال جاری‌شدن است که این اتوبوس‌ها به تدریج به ناوگان اضافه می‌شود و البته به ازای اتوبوس‌های بازسازی شده، اتوبوس‌های فرسوده را از چرخه تردد خارج می‌کنیم.
البته علی‌رغم انجام این اقدامات سقف کلی ناوگان اتوبوسرانی تغییر چندانی نخواهد کرد و این مغایر با چشم‌انداز و برنامه‌های شرکت واحد اتوبوسرانی است.
اقدام دیگر شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان خرید اتوبوس و مینی‌بوس جدید بود که در پایان سال گذشته قرارداد آن عملیاتی، تصویب و به مرحله اجرا رسید که امیدواریم تا پایان شهریورماه سال جاری تعداد ۳۵ دستگاه مینی‌بوس تا پایان سال تعدادی اتوبوس خریداری و به ناوگان اضافه شود.
هر چند در حال حاضر با شرایط سخت اقتصادی از نظر تأمین قطعات، تجهیزات، نگهداری و تعمیرات و افزایش سه برابری هزینه‌ها رو به رو هستیم، اما دست از تلاش برنمی‌داریم.
اگر زیرساخت‌ها مهیا شود، رسیدن به نقطه هدف و تعالی شرکت واحد اتوبوسرانی دشوار نخواهد بود، از این رو به عنوان یک کارشناس فارغ از مسئولیتی که در شرکت واحد اتوبوسرانی بر عهده داریم، معتقدیم راهکارهای خوبی برای استفاده از مشارکت شهروندان وجود دارد.
اعمال عوارض در خصوص خودروهای شخصی مثل محدودیت زوج و فرد و یا خودروهای تک سرنشین تا بخشی از هزینه‌ای که به شهر تحمیل می کنند را پرداخت کنند و تخصیص این منابع به نوسازی ناوگان اتوبوسرانی یکی از بهترین راه حل‌ها در شرایط فعلی است.
بازسازی اتوبوس‌ها با چه هزینه‌ای انجام می‌شود؟
در بحث ضرورت بازسایی که تردیدی وجود ندارد، در حال حاضر یک دستگاه اتوبوس نو ۱۲ متری حدود یک میلیارد و۵۰۰ میلیون تومان اعتبار نیاز دارد.
نکته دیگر اینکه در حال حاضر اکثر کارخانه های تولیدی ناوگان آماده ای برای فروش ندارند، بنابراین بازسازی یک بحث ضروری و حیاتی است به ویژه اینکه در سال‌های گذشته شاهد توقف تعداد قابل ملاحظه‌ای اتوبوس بودیم و البته این موضوع تنها مشمول اصفهان نیست بلکه سایر شهرهای کشور نیز به همین روال عمل کردند.
هزینه بازسازی اتوبوس‌ها باتوجه به مدل اتوبوس ها و میزان خرابی‌ها و استهلاک اتوبوس‌ها متغیر است، اما با توجه به افزایش شدید قیمت تجهیزات به طور متوسط بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان برای بازسازی هر دستگاه اتوبوس شهری باید هزینه شود و البته تا پنج سال قادر به سرویس‌دهی در خطوط مختلف اتوبوسرانی خواهد بود و حتی در قراردادهای شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان این تضامین مورد توجه قرار گرفته است.
فرایند بازسازی اتوبوس‌ها بسیار مفصل است، از قسمت‌های مختلف اتاق، بدنه، شاسی، موتور، سیستم تعلیق، تجهیزات ترمز و لوازم برودتی و گرمایشی مشمول فرایند بازسازی می شود.
در مجموع می‌توان گفت برای بازسازی اتوبوس‌ها درحدود یک پنجم هزینه اتوبوس نو را هزینه می‌کنیم تا بتوانیم حداقل پنج سال از آن استفاده کنیم.
از یک سال و نیم گذشته بر روی کیفیت بازسازی اتوبوس‌ها تمرکز و آسیب‌شناسی لازم را انجام دادیم و در حال حاضر با شرکت‌های تولیدکننده قرارداد داریم که فرایند بازسازی مثل فرایند نوسازی و تولید اتوبوس انجام شود.
موضوع دیگر مباحث زیست محیطی و دودزایی اتوبوس‌ها است؛ یکی از پروسه ها بحث سیستم احتراق اتوبوس است که تعویض یا تبدیل بخش‌هایی از سیستم مثل باک اتوبوس‌ها وشناسایی علت اصلی دودزایی و اصلاح آن در فرایند بازسازی انجام می شود.
چشم‌انداز سال ۱۴۰۰ برای افزایش سهم اتوبوسرانی از سفرهای درون شهری چیست؟
برای چشم‌انداز شرکت واحد اتوبوسرانی اصفهان و حومه باتوجه به کلیات سیستم حمل ونقل و سهم تمام مُدهای حمل و نقل همچنین ظرفیت‌ها و پتانسیلی که در مجموعه شرکت اتوبوسرانی وجود دارد تصمیم‌گیری می‌شود.
پیش بینی که در حوزه معاونت حمل ونقل و ترافیک انجام شده، تحقق سهم ۲۵درصدی برای سیستم اتوبوسرانی است که در حال حاضر این سهم حدود ۱۷ درصد است.
لازمه رسیدن به سهم واقعی تحقق مسائل بسیار زیادی است، از جمله بحث زیرساخت‌های مرتبط با افزایش سهم حمل ونقل همگانی شامل پایانه‌ها، خطوط تندرو، خطوط ویژه و تجهیز پایانه ها به برخی امکانات همچون جایگاه سوخت، سیستم جنرال یا سرویس‌های روزانه، بحث تعویض روغن، سیستم «باس واش» است که متأسفانه در پایانه های قبلی هیچکدام از این امکانات وجود نداشته است.
از سوی دیگر مهم‌ترین بحث تأمین ناوگان مورد نیاز است، برای تحقق این مهم با یک برآورد ساده و سرانگشتی لازم است علاوه بر نوسازی ناوگان موجود که عمری بالای ۹سال دارد، حداقل ۵۰۰ دستگاه اتوبوس فعال دیگر به ناوگان اضافه شود یعنی افزایش ۵۰درصدی در ناوگان اتوبوسرانی را شاهد باشیم تا بتوانیم به آن سهم ۲۵درصدی دست پیدا کنیم.
یکی از مباحث بسیار مهم در این زمینه، اولویت‌دهی به سیستم حمل ونقل عمومی به خصوص اتوبوسرانی است که از طریق ایجاد خطوط ویژه و تندرو B.R.T تا حدی محقق می شود، اما متأسفانه در این زمینه به غیر از آخرین مسیر تندرو که در سال ۹۵ به صورت ناقص بهره‌برداری شد و همچنان به صورت ناقص بهره‌برداری می‌شود، اتفاق خاصی در سطح شهر نیفتاده است.
البته این موضوع دلایل زیادی دارد، به هر حال ایجاد خطوط تندرو ضمن اینکه باید طرح‌ها و برنامه‌های مدونی داشته باشد، نیازمند تأمین اعتبارات است و اینکه ما بتوانیم در داخل مجموعه شهرداری این هم‌افزایی و هم‌گرایی را در احداث خطوط تندرو داشته باشیم.
تجربه ما در بحث خطوط تندرو بسیارخوب بود، علی‌رغم اینکه هیچکدام از خطوط تندرو استانداردهای لازم را ندارد، اما با همین اولویت بخشی ناقص که در سیستم اتوبوسرانی شده، روزانه شاهد جابه جایی بیش از ۱۵۰ هزار نفر مسافر در سه خط تندرو هستیم.
اما متأسفانه درحال حاضر اقدام خاصی انجام نشده، هرچند مصوبات خوبی وجود دارد.
امیدواریم با تحقق ۲۰۰ میلیارد اوراق مشارکتی که در سال ۹۷ به تصویب رسیده و ۳۲۰ میلیارد اوراق مشارکتی که امسال مراحل تصویب خود را طی می‌کند و در سال ۹۹ عملیاتی خواهد شد، بتوانیم اتوبوس B.R.T اضافه و در راستای نوسازی ناوگان موجود قدم برداریم تا به چشم‌انداز مورد نظر دست یابیم.
نظر شما