به گزارش خبرنگار ایمنا،برخی از موقعیت ها،چنان تلخ اند که با هیچ چاشنی شیرین نخواهند شد.اگر به فلسفه پرسشگری ارسطو وفادار بمانیم،هیچ وقت،هیچ چیز انتهایی پیدا نخواهد کرد؛حتی زندگی!بعضی از موقعیت های دراماتیک،میتوانند به واسطه خیال،جوابی پیدا کنند تا تسکینی باشند برای واقعیتی که هیچ گاه تمام نمیشود.
انیمیشن ها،یکی از مسکن هایی هستند که خیال در آنها نقش به سزایی دارد.در جهان انیمیشن،میتوان وضعیت هایی را ترسیم کرد که اگر بخواهیم آنها را در یک فیلم نشان بدهیم،نمیتوان به ساختار مشخصی متکی شد.به عنوان مثال،نمیتوان مرگ را با تصاویر چشم نواز و با پیش داستانی مهیج،در یک فیلم ترسیم کرد.
وجه تمایز دیگر جهان دراماتیک در انیمیشن ها این است که هیچ مرزی برای خلق زیبایی یک اتفاق ندارند و میتوانند در پس این زیبایی،نه تنها یک واقعیت غیر قابل انکار را نشان دهند،بلکه میتوانند آن را به شدت شیرین و دلچسب جلوه دهند.
ترکیب اسطوره های کهن در ملل مختلف با افسانه های قومی و بومی کشور ها و همچنین اضافه کردن داستان هایی که برای همه ی جهان شناخته شده است،فرمول موفقی در خلق یک اثر برای مواجهه با یکی از تلخ ترین اتفاقات زندگی،یعنی مرگ است.
بیشتر بخوانید:
مرهم خیال بر زخم واقعیت
وضعیت ایستا در حالتی نامتعادل
"کتاب زندگی" عنوان انیمیشنی به کارگردانی خورخه آر.گوترز محصول سال ۲۰۱۴ است که بر محور یکی از افسانه های کهن مکزیک،یعنی روز مردگان روایت میشود.
یک جشن با شکوه برای پایان زندگی
کتاب زندگی روایتگر سه دوست به نام های ماریا،مانولو و خواکین است که از بچگی با یکدیگر همبازی هستند اما در بزرگسالی،هر کدام مسیر متفاوتی را در پیش میگیرند.مانولو و خواکین،هر دو دلبسته ماریا هستند و باید برای رسیدن به او،مسیر سختی را طی کنند.
در این میان،زیبالبا،خدای جهان فراموش شدگان و لاموئرتا،خدای جهان خاطرات،هر کدام یاری گر مانولو و خواکین برای رسیدن به ماریا هستند.
این انیمیشن،یک جشن بصری به تمام معناست.آمیخته شدن آواز با رسم و رسومات بومی،زهر پشت داستان را می کاهد و آن را تبدیل به یک انیمیشن با شیرینی های متراکم میکند.
افسانه روزمردگان در مکزیک،باور مردم به جهان بعد از مرگ را نشان میدهد.هرساله در روز دوم نوامبر،مردم به گورستان ها می روند تا یاد افرادی که از دست رفته اند را زنده کنند.کتاب زندگی اما،جهان مردگان را به تصویر میکشد.
داستان کتاب زندگی اگرچه فلسفی به نظر میرسد و شاید در نگاه اول برای مخاطب کودک،سنگین باشد،اما اضافه کردن داستان های عامه تر به انیمیشن،هنچنین فرم بصری شخصیت ها،به مخاطب خردسال نیز مفهوم جاودانگی را منتقل میکند.
شخصیت های کتاب زندگی،شبیه به پینوکیو طراحی شده اند؛شخصیت های چوبی شکل با اندام هایی که فرم هندسی دارند که برای هر مخاطبی،آشنا و جذاب است.شگرد دیگر این انیمیشن،سکانس آغازین آن است که تعدادی دختر بچه و پسر بچه برای یک گردش علمی از طرف مهدکودک،به موزه می روند و در آنجا،داستان کتاب زندگی از زبان معلمشان تعریف میشود.
در کتاب زندگی،نه تنها داستان و شخصیت نا آشنایی دیده نمیشود،بلکه تمام تصوراتی که از مرگ و جهان مرگ وجود دارد نیز،آشنا تر،شیرین تر و زیبا تر روایت میشود؛چنان که مخاطب تحت تاثیر این همه جذابیت بصری و تصاویر خیالی،به باور میرسد که مرگ،پایان زندگی نخواهد بود اگر افرادی باشند که همواره ما را به خاطر بیاورند.
نظر شما