سید احمد حسینینیا در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهارکرد: مطالعه کتاب «رویکردهای نوین در برنامهریزی شهری» میتواند زمینهای برای برداشتن گامهای مؤثر جهت یاری به برنامهریزان و مدیران شهری و دانشجویان در خلق محیطی بهتر برای زندگی باشد.
وی با اشاره به چکیدهای از محتوای کتاب «رویکردهای نوین در برنامهریزی شهری»، تصریح کرد: در این کتاب تاکید شده که امروزه روند پر شتاب شهرنشینی و رشد فزاینده جمعیت شهرها، موجب تبدیل شهرها به مکان مصرف انرژی انبوه و تولید انواع آلایندههای محیطی از جمله آلایندههای بصری و نوری شده است که تاثیرات منفی شدیدی بر روح و جسم شهروندان میگذارد.
وی افزود: همچنین با توجه به چالش شهرها برای حفظ و ارتقاء زیرساختهای مورد نیاز و استقرار فرآیندهای نوآورانه، کارآمد، مؤثر، باز و مشارکتی برای ایجاد برنامههای کاربردی و خدمات نوآورانه جهت پاسخگویی به خواست شهروندان در زمینههایی نظیر مراقبتهای بهداشتی، رسانه ها، انرژی و محیط زیست، ایمنی و خدمات عمومی و نارسایی برنامهریزی سنتی در دستیابی به پایداری شهری، ضرورت استفاده از راهحلهای هوشمندانه، نوآورانه و فناورانه را در چارچوب الگوهایی همچون شهر دانش، شهر هوشمند، شهر دیجیتال و مانند آن برای تبدیل شهرها به نیرویی مثبت برای زندگی پایدار، افزایش داده است.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان ادامه داد: از سویی، با افزایش اهمیت بینالمللی اقتصاد شهری و نقش حیاتی شهرها در گذار به اقتصاد دانش بنیان از طریق جمعیت ماهر، کارآفرین و خلاق، تحول گستردهای در مفهوم توسعه شهری با گذار از مزیت نسبی و مزیت رقابتی به مزیت دانشی و نقش دانش بهعنوان نیروی محرک توسعه شهری و تغییر دهنده ساختار فضایی شهرها به وجود آمد.
وی گفت: با تغییرات پارادایمی در برنامهریزی شهری مانند مرکز زدایی فضا، عدم نگاه به شهروند به مثابه مصرفکننده نتایج برنامهریزی، تلقی برنامهریزی شهری به مثابه فرایند سیاسی برای تحقق توسعه کاربردی و برنامهریزی شهری، از دانش فنی و مهندسی به دانشی میانرشتهای برای تحقق حکمروایی شهری تبدیل شده و در پی بسیج اجتماعی شهروندان، تسهیلگری یادگیری اجتماعی، انعطافپذیری، غیرمتمرکز کردن و تامین منافع عمومی از طریق شراکتپذیری بخش خصوصی میسر شده است.
حسینینیا با بیان اینکه دستیابی به اهداف توسعه شهری منوط به گفت و گو و مذاکرات بین ذینفعان چندگانه (عوامل حکومت، بخش خصوصی، جامعه مدنی و شهروندان) برای استفاده از سرمایه دانش در فرایند سیاستگذاری و تصمیمگیری است، افزود: از دیگر سوی، مشارکت سازنده ذینفعان و ایجاد تعادل بین خواستههای مختلف و گاه متناقض ایشان در شرایط محیطی پیچیده و دارای عدم قطعیت، جهت تحقق اهداف و رفع موانع احتمالی موفقیت سیاستها و اقدامات شهری اهمیت زیادی در فرایند سیاستگذاری شهری دارد، به طوری که تحلیل ذینفعان به درک بهتر پویایی قدرت و منافع متناقض ذینفعان و ارتقاء شفافیت و برابری تصمیمگیری کمک میکند.
وی تصریح کرد: برای این منظور، سطوح مختلف مشارکت ذینفعان براساس میزان قدرت دهی به شهروندان شامل طیفی از الگوهای اطلاعرسانی، شنیدن نظرها و دیدگاههایی مردم، اعمال نظرات مردم در تصمیمات، اجماع و توافق عمومی تا دادن اختیار به مردم است که با گذار به سطوح بالاتر، میزان تأثیرگذاری شهروندان در فرایند برنامهریزی و مدیریت شهری افزایش یافته و در بالاترین سطح، برنامهریزان تنها اجرا کننده تصمیمات مردم خواهند بود که فراتر از تقویت تصمیمات و معتبرسازی آنان با نیازها و نظرهای مردم است و زمینهای مهم برای تحقق عینی مردم سالاری فراهم میکند.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان تاکید کرد: مطالعه کتاب «رویکردهای نوین در برنامهریزی شهری» میتواند زمینهای برای برداشتن گامهای مؤثر جهت یاری به برنامهریزان و مدیران شهری و دانشجویان در خلق محیطی بهتر برای زندگی باشد.
نظر شما