به گزارش خبرنگار ایمنا، نشست تخصصی "مستند جامعه شناسی و تخیل انتقادی" که با حضور "پوریا جهانشاد" فیلم ساز و پژوهشگر مطالعات بینارشته ای شامگاه روز گذشته(یکشنبه) در دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان برگزار شد.
در این نشست، با حضورجمعی از اساتید و دانشجویان رشته های جامعه شناسی به تحلیل و انتقاد چگونگی ساخت مستند های اجتماعی در قالب فیلم پرداخته شد.
پوریا جهانشاد در ابتدای سخنانش به بررسی چیستی واقعیت و رویکرد های مستند ها در سال های اخیر پرداخت و اظهار کرد: واقعیت یا برساخته است و یا عینی؛ واقعیت به صورت روایی منتقل شده است و بعد ها با شکل گیری جنبش ها و مکاتبی مانند"پوزیتیویسم" ساخت مستندات اجتماعی آغاز شد.
این مستند ساز ادامه داد: معمولا دوربین در مستند نقش چشم را بازی میکند وهدف مستند آن است که یا ترحم را برانگیزد یا به معضلاتی که وجود دارد بپردازد.
وی با بیان اینکه مستند های اجتماعی در سال های اخیر به قدری زیاد شده است که مردم جامعه نسبت بسیاری از مشکلات بی اهمیت شده اند، گفت: تمامی مستند های سال های اخیر،مانند یک آیینه عمل میکنند بی آنکه به دنبال اصل مشکل باشند؛ نشان دادن اینکه چه معضلاتی در جامعه وجود دارد، دیگر کارساز نیست.هنرمند عصر حاضر باید کنشگر باشد و در مستندات باید چیزهایی نشان داده شود که دیده نمیشود.
جهانشاد افزود:تماشاگر باید یادبگیرد چیزهایی را ببیند که وجود ندارد.مستند های اجتماعی آنقدر زیاد شده اند که حتی دیگر کد های شناخته شده ای دارند اما در حال حاضر مستندساز باید به این بپردازد که در نقطه تقابل این معضلات چه چیزی وجود دارد.
در پایان این نشست، مستند "ما در شب پرسه میزنیم و در آتش بلعیده میشویم" به کارگردانی " گی دوبور" تئوریسین فرانسوی به نمایش درآمد که پیرامون مصرف گرایی هنر در شهر پاریس بود.
نظر شما