به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، آلودگی هوا اولین خطر تهدیدآمیز سلامتی به شمار می‌رود. از هر ۹ مرگ در جهان، یک نفر به خاطر آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهد؛ نکته این که فقرا بیش از سایر مردم در معرض مرگ ناشی از آلودگی هوا قرار دارند. بیش از ۹۰ درصد مرگ‌های ناشی از آلودگی هوا در آسیا و آفریقا اتفاق می افتد.
از جمله عواملی که باعث آلودگی هوا می‌شود ذرات معلق آلوده هستند به طوری که گفته می‌شود تقریبا نیمی از گرمایش زمین ناشی از آلاینده‌هاست. ذرات آلوده موجود در هوا بازده محصولات زراعی، انرژی خورشیدی و برخی از جنبه‌های الگوهای بارشی و شدت طوفان را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهند.
دولت‌های محلی باید برای کنترل آلودگی هوا برای روش‌هایی نظیر تولید برق پاک، جایگزینی سوخت‌های فسیلی، کنترل واحدهای صنعتی، ارتقای سیستم حمل‌ونقل و در برخی مناطق برای پیشرفت کشاورزی سرمایه‌گذاری کنند. دسترسی به منابع مالی مورد نیاز برای این سرمایه‌گذاری‌ها مستلزم ایجاد راه حل‌های مالی جدید است.
اگرچه ساکنان شهر نمی‌توانند با اهرم‌های سیاسی تصمیم‌گیر در رابطه با اختصاص سرمایه مورد نیاز برای هوای پاک ارتباط برقرار کنند، با این حال پاکسازی شهر از آلودگی هوا نیازمند گفتمان عمومی بر اساس شواهد علمی است. مقامات شهری اغلب بر کاهش منابع انتشار مواد آلاینده نظیر سوزاندن پسماند جامد، حمل و نقل بر پایه سوخت‌های فسیلی، منابع انرژی خانگی پر دود و کنترل ترکیبات آلی فرار تمرکز می کنند.
مدیریت مواد منفجره معیوب بسیار چالش برانگیز است زیرا این کار نه تنها نیازمند یک سیستم جامع و مفید برای جمع‌آوری این نوع پسماند است، بلکه به منظور جلوگیری از احتراق ناگهانی باید مکان مناسبی به دفع آن‌ها اختصاص داده شود.
سوزاندن مواد منفجره معیوب، یک منبع آلودگی دوره‌ای است به همین دلیل انجام اقدامات پیوسته برای کاهش آن کمی مشکل است. به عنوان مثال، در آتش‌سوزی "مهاراشترا" یکی از مناطق حومه‌ای شهر بمبئی، در سال ۲۰۱۶ یک دود سمی تقریبا تمام شهر را احاطه کرد و باعث به وجود آمدن جنجال‌های رسانه‌ای زیادی شد. با این حال به محض ناپدید شدن دود اعتراض در مورد این موضوع در میان مردم و مقامات شهر شکل گرفت.
مسئولان شهر تا حد زیادی به مداخلات مرتبط با مدیریت ترافیک نظیر پرداخت عوارض و محدود کردن خودروها و برگزاری کمپین‌های ترافیکی به عنوان گزینه‌هایی برای بررسی آلودگی هوای شهری توجه می کنند. مثلا در سائوپائولو، روز جمعه آخر هر ماه "روز بدون خودرو" نام گرفته است که در این روز تردد خودروها به مرکز شهر ممنوع است و در عوض ساکنان سائوپائولو باید از دوچرخه یا دیگر وسیله‌هایی که باعث آلودگی هوا نمی‌شوند برای رفت‌و آمد خود استفاده کنند.
مسئولان شهرها باید با مقامات ارشد دولت در خصوص سیاست‌ها، قوانین و رویکردهای کاهش انتشار مواد آلاینده در مناطق خود همکاری کنند زیرا استانداردهای کیفیت سوخت معمولا توسط سیاست‌های ملی تعیین می‌شود. سرمایه‌گذاری‌ها برای زیرساخت‌های شهر که مردم را به استفاده از حمل و نقل عمومی تشویق می‌کنند، نیز معمولا توسط منابع مالی ملی و بین المللی تامین می‌شود؛ پس حمایت دولت‌ها در کاهش آلودگی هوا حرف اول را می زند.
نظر شما