به گزارش خبرنگار ایمنا، سفیران جدید کتابخوانی شاید بهترین لقبی است که می توان به این نوجوانان داد، این مردان کوچک امروز رسالتی بزرگ را بر دوش گرفته اند که بزرگترها در تحقق آن ناتوان بوده اند؛ ترویج کتابخوانی...
عصر روز یکشنبه _هشتم اردیبهشت ماه_ عمارت هنرمند اصفهان پر شده است از نوجوانانی که به همراه "مینا ضیایی" آمده اند تا از نخستین سری کتاب "معمای زندگی" رونمایی و آن را جایگزین فروش لواشک و آدامس کنند و از همین لحظه در بساطشان جا دهند.
نوجوانان در گوشه ای از عمارت پشت میزی که روی آن کتاب ها چیده شده ایستاده اند و سعی در معرفی کتاب نوشته شده توسط مینا ضیایی دارند.
نویسنده معمای زندگی که در نخستین گام توانسته این نوجوانان را با خود همراه سازد، می گوید: با این طرح خواستیم کتابی را عرضه کنیم که به درد مردم بخورد و سودی برای کودکان کار هم داشته باشد، این طرح از نظر اقتصادی و فرهنگی به بچه ها سود می رساند.
وی با بیان اینکه حتی اگر فروش کتاب ها پایین باشد مهم نیست چرا که به هدف خود رسیدم، اظهار می کند: هدف "معمای زندگی" دیدن مشکلات زندگی به عنوان یک معماری قابل حل است. با توجه به تغییراتی که در زمان آموزش در رویکرد بچه ها دیدم فکر می کنم که به هدف خود رسیدم.
وی می افزاید: بسیاری از این نوجوانان قصد داشتند از سال آینده دیگر به مدرسه نروند، اما پس از صحبت هایی که با آنان شد و آموزش هایی که دیدند از تصمیمشان صرف نظر کردند.
نخستین سری از کتاب های "معمای زندگی" روایت کودک کاری است که داستان حول زندگی این شخصیت میچرخد، ضیایی با اشاره به داستان کتاب، تصریح می کند: داستان برگرفته از واقعیت است و زندگی کودک کاری که در تهران با او آشنا شدم را شرح می دهد در شرایط کنونی که ناامیدی بیش از پیش در جامعه گسترش می یابد، رسالت من به عنوان نویسنده پرورش امید در این جامعه است.
وی می افزاید: این رویکرد که مشکلات را به عنوان معما ببینم در من بسیار تاثیر گذاشت و کارآمد بود به همین دلیل به سراغ بزرگترین مشکل کشور یعنی کودکان کار رفتم تا به حل این معما کمک کنم در قراری که با بچه ها گذاشتیم بنابر این شد که برای فروش این کتاب ها به هیچکس اصرار نکنیم چرا که کودکان به مردم و حمایت آن ها نیاز دارند.
این طرح به بهبود روابط اجتماعی بچه ها کمک می کند
پس از رونمایی و توضیح این طرح شبهات زیادی درباره اینکه چرا به جای حمایت از کودکان کار، آنها را دوباره به کار مجبور می کنیم، مطرح می شود؟ ضیایی در پاسخ به این پرسش ها می گوید: تمام بچه ها بالای ۱۵ سال سن دارند و بر اساس قوانین جهانی منعی برای کار کردن آنان وجود ندارد با تمام بچه ها قرارداد کاری با مفاد مشخص امضا شده و بر این اساس به کار مشغول هستند.
نویسنده و مبدع طرح "معمای زندگی" ادامه می دهد: این بچه ها از فروش آدامس و لواشک یا شیشه پاک کردن در چهارراه ها به سمت فروش کتاب سوق داده می شوند و با یار مهربان انس می گیرند، همین مسئله باعث رشد ذهنی آنها خواهد شد. تمام نوجوانان که در طرح درگیر هستند کتاب را مطالعه کردند و می دانند ماجرا از چه قرار بوده که این نیز ارزشمند است.
وی سپس به صحبت یکی از بچه ها که گفته بود "تا به امروز فکر میکردیم درس را دوست نداریم، اما با خواندن این کتابها فهمیدیم که مدرسه را دوست نداریم" اشاره می کند و ادامه میدهد: قرار گرفتن بچه ها در فضاهایی که با کتاب سر و کار دارند باعث بهبود ارتباطات و پیشرفت اجتماعی آنها میشود. آثار دعوا و درگیری در بدن بچه ها دیده می شود و هرچه آن ها بیشتر در فضاهای رسمی باشند از دعوا و درگیری فاصله می گیرند.
ضیایی درباره محل های عرضه و فروش کتاب تصریح می کند: کتاب ها قرار نیست در چهارراه ها یا به صورت دست فروشی به فروش برسد. بلکه سعی داریم آنها را در فضاهایی مانند بازارچه و یا مدارس توسط بچه ها به فروش بگذاریم.
نظر شما