به گزارش خبرنگار ایمنا، روزگار تغییر کرده و دیگر کشاورز با دستان پینه بسته و صورت آفتاب سوخته شناخته نمیشود، کشاورزان امروز با تراکتور میکارند و با کمباین برداشت میکنند و محصول را در سردخانه نگه میدارند؛ اما این شیوه کشاورزی به الزماتی بیش از گذشته نیاز دارد که یکی از آنها صادرات و بازاریابی فروش محصولات است.
این روزها کاشت، داشت و برداشت محصولات انجام میشود، اما موانع صادرات، قفلی است گران بر درهای توسعه بخش کشاورزی که گشودن آن، عزم مسئولان و تلاش کشاورزان را میطلبد.
در شهرضا ۲۸ هزار هکتار اراضی کشاورزی وجود دارد و کشاورزان آن با تولید انواع محصولات زراعی و باغی، در ردههای برتر استان قرار دارند. در گذشته منطقه "دشت مهیار" شهرضا به انبار غله استان معروف بوده است، اما خشکسالیهای پیاپی که به خشکی کانال آبرسانی دشت مهیار منجر شده، کشاورزان این منطقه را با مشکلات جدی مواجه کرده است.
رضا باقری، مدیر جهاد کشاورزی شهرضا با بیان مشکلات کشاورزان از سطح زیرکشت محصولات گلخانهای در این شهرستان خبر می دهد و به خبرنگار ایمنا می گوید: در حال حاضر ۴۰ هکتار اراضی این شهرستان به این نوع کشت اختصاص دارد.
باقری با بیان اینکه بخش زیادی از محصولات زراعی و باغی تولید شده در شهرستان به دیگر استانها و کشورهای خارجی صادر میشود، میگوید: کشورهای حوزه خلیج فارس، روسیه و استانهای فارس، تهران و کهگیلویه و بویر احمد مهمترین مقاصد صادرات محصولات کشاورزی این شهرستان است.
وی با بیان اینکه اکنون چهار شرکت صادر کننده محصولات گلخانهای در شهرضا فعالیت میکنند و مجوز پنجمین شرکت نیز به زودی صادر میشود، تصریح میکند: متأسفانه تولیدکنندگان اعلام میکنند که نمیتوانند محصولات خود را با برند ایرانی به فروش برسانند و حتی برای درج پرچم ایران هم با مشکل مواجه هستند و به جای آن نام برند را به زبان انگلیسی روی محصولات درج میکنند.
مدیر جهاد کشاورزی شهرضا تأکید میکند: محدودیت تولیدکنندگان در صادرات محصولات این شهرستان در حالی است که این اقلام از کیفیت خوبی برخوردار است و تولیدکنندگان شهرضا اعلام میکنند که مشتریان خارجی محصولات ایرانی را خریداری نمیکنند، بنابراین باید برای رفع این معضل چارهاندیشی شود.
وی با اشاره به جایگاه شهرضا در تولید محصولات دامی، میگوید: در بعضی مواقع کمبود تخممرغ استان، توسط تولیدکنندگان شهرضایی جبران میشود.
سایه سیاه گرانی تجهیزات کشاورزی بر تولیدکنندگان
مدیر جهاد کشاورزی شهرضا با بیان اینکه افزایش قیمت تجهیزات کشاورزی باعث مشکلاتی برای تولیدکنندگان این بخش شده است، اظهار میکند: گرانی قطرهچکانها و لولههای پلی اتیلن و اقلامی که بیشتر واراداتی هستند، طرحهای توسعه آبیاری نوین را با مشکل مواجه کرده است.
باقری تأکید میکند: روزانه یکصد تن نشاء از این شهرستان به دیگر استانهای کشور صادر میشود، در سایر بخشها نیز توانمندی زیادی وجود دارد، اما باید حمایتهای لازم برای بازاریابی و فروش و صادرات محصولات انجام شود.
نبود برندسازی، بازاریابی و زبانآموزی، موانع جهانی شدن
این سخنان در حالی مطرح میشود که مرتضی عباسزاده، کارشناس ارشد کشاورزی، اظهار میکند: بعضی از مشکلات در فروش و صادرات محصولات کشاورزی و دامی ایرانی وجود دارد که رفع آنها در حوزه اختیارات مسئولان ارشد دولتی است و دیگران نمیتوانند برای آن کاری بکنند، اما نواقصی هم در فرایند تولید در داخل کشور وجود دارد که اگر رفع نشود، حتی اگر معضلات در سطح کلان هم رفع شود سودی ندارد.
وی ادامه میدهد: در بسیاری از عرصهها مخصوصا در روستاها، فرسودگی تجهیزات کشاورزی باعث اتلاف محصولات و در نتیجه کاسته شدن از سود کشاورز میشود؛ این در حالی است که بسیاری از کشاورزان فاقد سرمایه لازم برای نوسازی تجهیزات هستند.
این کارشناس ارشد مهندسی کشاورزی تصریح میکند: کشاورزی خردهمالک که در روستاها همچنان حضور دارند، شیوههای سنتی و نادرست آبیاری مزارع مانند غرقابی و نبود امکانات لازم برای نگهداری محصولات به زیان تولیدکنندگان این بخش منجر شده است، این در حالی است که برخی کشاورزان یا حاضر به فراگیری شیوههای نوین کاشت و برداشت نیستند یا دانش کافی در این زمینه ندارند.
عباسزاده خاطرنشان میکند: سابقه کهن کشاورزی در ایران بستر مناسبی برای فعالیت بخش خصوصی فراهم کرده است، اما فعالان این بخش نیز به همان شیوه بنکداری قدیمی کار میکنند. در فراگیری زبان خارجی کوتاهی میکنند و ترجیح میدهند از پذیرش ریسک تغییرات جزیی پرهیز کنند.
وی نقص در برندسازی محصولات کشاورزی را معضل دیگر در مسیر صادرات محصولات کشاورزی ایرانی میداند و میافزاید: در استان اصفهان زعفران تولید میشود، اما سایه زعفران قائن به عنوان برند برتر این محصول بر تولیدات اصفهان سنگینی میکند. اینجا ضعف برندسازی زعفران اصفهان مشخص میشود، در سایر محصولات هم این نواقص وجود دارد.
کارشناس ارشد کشاورزی تأکید میکند: تا زمانی که کشاورزان با تشکیل اتحادیههای صنفی تخصصی برای رفع نیازها و نواقص کاری خود تلاش نکنند، نمیتوان امید زیادی به بهبود وضعیت موجود داشته باشیم.
عباسزاده میگوید: کشاورزان ایرانی خامفروشی میکنند؛ زیرا صنایع تبدیلی کافی در همه رشتهها وجود ندارد. البته ایجاد این صنایع نیاز به سرمایهگذاری دارد، ولی بخش خصوصی اگر توجیه شود در این زمینه هم فعالیت میکند.
نظر شما