روایتی تاریخی از دموکراسی در کره‌جنوبی

دموکراسی، در هیچ کجای جهان به راحتی به دست نیامده است. تاریخ، خون‌هایی که در این راه ریخته شده است را فراموش نخواهد کرد و نباید هم فراموش کند. باید این تاریخ از زاویه‌های گوناگون روایت شود تا شاید بتوان از آنچه در زمان حال در حال وقوع است، درک بهتری داشت.

به گزارش خبرنگار ایمنا فیلم ۱۹۸۷: When the Day Comes بخش تاریکی از کشور کره‌جنوبی، کشوری که به تکنولوژی و رشد قدرت اقتصادی‌اش در طی مدت زمان کوتاه معروف است، را روایت می‌کند. داستان برگرفته از زندگی افرادیست که شاهد خشونت‌های دولتی در این کشور بوده‌اند. این فیلم ساخت کشور کره‌جنوبی است و ٢٧ دسامبر سال ٢٠١٧ به نمایش درآمد، پس از آن این فیلم در چندین کشور دیگر از جمله ایران به نمایش درآمد و جوایز زیادی را در حوزه کارگردانی و ساخت از آن خود ساخت.

فیلم «هنگامی که روز فرا می‌رسد ۱۹۸۷: When the Day Comes» بر اساس واقعیت های زندگی واقعی جنبش دموکراسی ژوئن  ۱۹۸۷ است که رژیم نظامی چون دووهوان، رئیس جمهور کره جنوبی بین سال‌های ١٩٨٠ تا ١٩٨٨، را به پایان رساند. رئیس جمهوری که به دلیل نقش داشتن در قتل عام و سرکوب قیام مردم گوانگجو در سال ١٩٨٠، در سال ١٩٩٦ به اعدام محکوم شد.

خلاصه فیلم از این قرار است که در سال ۱۹۸۷، کره جنوبی توسط یک دولت نظامی اداره می‌شود؛ یک دانشجوی کالج طی بازجویی پلیس شکنجه و کشته می‌شود. مقامات دولتی برای سرپوش گذاشتن روی این اتفاق، سریع عمل کرده و بدن دانشجوی مقتول را می‌سوزانند. علی رغم تلاش مستمر برای سکوت همه کسانی که در این پرونده حضور دارند، حقیقت پخش شده و موجب فوران خشم عمومی می‌شود.

فیلم «هنگامی که روز فرا می‌رسد ۱۹۸۷: When the Day Comes» به کارگردانی چانگ چون هوان 장준환 ساخته شده است و در وبسایت IMDb از ١٠ امتیاز، امتیاز ٧.٨ را داراست. ٨ آذر ١٣٩٧، دومین روز جشنواره فیلم های کره‌ای در پردیس سینمایی کورش تهران، زمانی که این فیلم در ایران به نمایش درآمد، کارگردان این فیلم در بخش پرسش و پاسخ تماشاچیان در پاسخ به این سوال که چه چیز باعث شد این فیلم را بسازد گفت : «این فیلم را به مناسبت ٣٠امین سالگرد این اتفاق ساخته‌ام و خاطرات آن روز را حتی تا به اکنون مردم کشورم فراموش نکرده‌اند...من می‌خواستم توسط این داستان واقعیت را بیان کنم. من تا پیش از ازدواجم و پدرشدنم، علاقه‌ای به داستان واقعی و تاریک کشورم نداشتم ولی وقتی بچه دار شدم ، می‌خواستم برای فرزندم دنیان بهتری را بسازم به همین دلیل تصمیم گرفتم این فیلم را بسازم. حتی در یکی از سکانس‌ها دختر خودم نقش بازی می‌کند چرا که می‌خواستم یادگاری خوبی به او به ارث دهم و فکر می‌کردم اگر بچه خودم در این فیلم بازی کند، حتما برایش معنی خاصی داشته باشد. دلیل دیگرم برای ساختن فیلم این بود که در آن سال‌ها، یعنی سال ١٩٨٧، من نمی‌توانستم به این تظاهرات ملحق شوم، به همین دلیل می‌خواستم برای کسانی که در این تظاهرات قربانی یا زخمی شدند جبران کنم. »

بازسازی دقیق و جزء به جزء رویدادهایی که ٣١ سال پیش رخ داده‌اند، کار چندان ساده‌ای نیست، علاوه بر این نحوه به نمایش درآوردن جلوه‌های بصری، از جمله نقاط مثبت این اثر از دید منتقدان سینمایی است.

کد خبر 361690

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.