درمان سریع سرطان پروستات به شیوه جدید

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، آزمایش بالینی جدید از مزایای روش نوآورانه پرتودرمانی برای درمان سرطان پروستات خبر می‌دهد که به جای شیوه معمول ۳۷ جلسه‌ای، تنها در ۵ جلسه صورت می‌گیرد. موسسه ملی سرطان (NCI) برآورد کرده است که بیش از ۱۶۰ هزار نفر در آمریکا با سرطان پروستات دست و پنجه نرم می‌کنند و برآورد می‌شود که تا پایان سال ۲۰۱۸، حدود ۳۰ هزار نفر به دلیل ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. گزینه‌های درمان برای این بیماری، مانند بسیاری از انواع سرطان شامل جراحی، پرتودرمانی، هورمون‌درمانی و شیمی‌درمانی است. معمولا پرتودرمانی سرطان پروستات شامل ۳۷ جلسه می‌شود. اما خبر تازه اینکه با استفاده از شیوه پرتودرمانی جدید می‌توان این تعداد جلسه را به ۵ جلسه کاهش داد.

در آزمایشات جدید، تاثیر پرتودرمانی "stereotactic ablative" (شکلی از پرتودرمانی که در آن به طور همزمان از چندین پرتو تابش استفاده می شود)، مورد بررسی قرار گرفت. روش کار به این صورت است که پرتوها به وسط تومور راه یافته و دوز بالایی از اشعه به قسمت بدخیم تابانده می‌شود، به گونه‌ای که بافت‌های سالم اطراف تومور در معرض دوز بسیار پایین تابش قرار می‌گیرند. پرتودرمانی سرطان پروستات، ممکن است باعث ایجاد مشکلات ادراری، مشکلات روده و حتی ناتوانی جنسی شود. اما عوارض جانبی شیوه جدید پرتودرمانی شامل خستگی، خارش یا خشکی پوست، درد یا تورم در محل تابش اشعه است که در آزمایش بالینی جدید با استفاده از هیدروژل  "SpaceOAR"، اثرات جانبی پرتودرمانی در سرطان پروستات نیز به حداقل رسید.

رهبری این تحقیق به طور مشترک توسط سونیل جین، یکی از مدرسان بالینی و سیران فیریمیکل، پژوهشگر بالینی دانشگاه کوئین، صورت گرفت. سیران فیریمیکل خاطرنشان کرد: "یکی از عوارض استفاده از روش پرتودرمانی، آسیب بالقوه‌ای است که در بافت‌های سالم همجوار ایجاد می‌شود. در آزمایش جدید ما عملکرد " SpaceOAR" را بررسی کردیم که بین غده پروستات و مقعد بیمار قرار می‌گیرد. بنابراین فاصله بیشتری بین تومور پروستات و سایر بافت ها ایجاد می‌شود که به ما اجازه می‌دهد بر دوز پرتودرمانی که به تومور اختصاص داده شده، تمرکز کرده و احتمال آسیب‌های پرتودرمانی را به دیگر بافت‌های نزدیک تومور مانند روده کاهش دهیم."

به گفته محققان ایجاد فاصله توسط " SpaceOAR" میان تومور پروستات و سایر بافت‌ها، احتمال عوارض جانبی و خونریزی مستقیم رکتال را کاهش می‌دهد و این تحقیق یکی از اولین مطالعات صورت گرفته در مورد اثربخشی هیدروژل در شیوه پرتودرمانی " stereotactic ablative" محسوب می ‌شود.