به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، گروههایی که فرهنگها، آداب و رسوم و دیگر جنبههای سنتهای اولیه مربوط به یک منطقه خاص را حفظ میکنند تحت عنوان "بومی منطقه" شناخته میشوند . بومیان از دیرباز تا به امروز همواره شاهد نامهربانیهای بسیاری از سوی افراد شهرنشین بوده اند. یکی از معروفترین وقایع ثبت شده در تاریخ که نشان از آزار بومیان در گذشته دارد، ماجرای کریستف کلمب و کشف قاره آمریکا است که بعد از ورود اروپائیان با غارت این منطقه و اسارت و بیرون راندن بومیان و البته ایجاد جنگ و کینه توزی همراه بوده است. امروزه نیز با توجه به گزارش جدید سازمان عفو بینالمللی، سوء قصد، تهدید، تجاوز و تبعیضنژادی بخشی از مجموعه بدرفتاریها و سوء استفادههایی است که مردمان بومی در سرتاسر قاره آمریکا از آن رنج میبرند.
البته سازمان ملل متحد در راستای احقاق حقوق بومیان هر ساله بیانیههایی منتشر میکند که آنها را از گزند و آسیب حفظ نموده و حق طبیعی حفظ آداب و سنن مخصوص، حق داشتن اختیار سرزمینها، قلمروها و منابع سنتی بومیان را به آنها میدهد؛ همچنین در راستای شناساندن بومیان به دنیا، این سازمان در روز بین المللی مردم بومی، کلاسها و کارگاههای آشنایی با زندگی بومیان را برگزار کرده و از همه مردم و ملل جهان برای شرکت در این کارگاهها دعوت به عمل میآورد. لازم به ذکر است که در طول تاریخ و در راستای منافع استعمارگران سفیدپوست، تقریبا اغلب مناطق از ساکنان اولیه خود خالی و بومیان آن مورد ستم واقع شدهاند؛ با این حال هنوز هم مناطق بکری در جهان وجود دارند که بومیان با همان منطق ساده و ابتدائی خود در آنجا به سر میبرند و حتی بعضی از آنها توانستهاند به حفظ اصول و رسوم خود در میان جوامع متمدن جایگاهی داشته باشند و کاملا دوستانه در کنار سایر نژادها قرار بگیرند؛ این امر کمابیش در میان بیشتر جوامع پذیرفته شده است تا جایی که حتی مردمان بومی در میان سازمان ملل متحد نمایندگانی برای خود دارند که با پوشش بومی خود در جلسات حاضر میشوند. برای مثال عکس منتشر شده از نماینده پاپوآ غربی با پوشش عجیب خود در جلسه سازمان ملل متحد هر چند بسیار خبرساز شد ولی نشانی از پذیرفته شدن اقلیتها در کنار اکثریتهای فعلی جهان است.
با این حال دلایل پیچیدهای چون فرار از خشونت و درگیری یا ویرانیهای محیط زیست ناشی از تغییرات آب و هوایی و همچنین جستجوی برای اشتغال بهتر، بومیان را علیرغم ارتباط معنوی عمیق با سرزمینها و منابع خود به سوی زندگی در شهرها کشانده است. تا جایی که مراسم روز بینالمللی مردم بومی در سال جاری با عنوان "مهاجرت و جنبش بومیان" در اتاق ECOSOC ستاد سازمان ملل در نیویورک برگزار شد. در سال ۲۰۱۷ نیز سازمان ملل متحد بحثی در مورد وضعیت فعلی سرزمینهای بومی، علل ریشهای مهاجرت، حرکتهای فرامرزی و جابجایی، با تمرکز ویژه بر مردم بومی ساکن در مناطق شهری و مرزهای بین المللی برگزار کرد و چالشها و راههای پیش رو را برای احیای هویت بومیان و حمایت از حقوق آنها در قلمرو سنتی و خارج از آن، مورد بررسی قرار داد و دهمین اعلامیه سازمان ملل متحد درباره حقوق بومیان را مطرح کرد؛ این اعلامیه جامعترین ابزار بینالمللی حقوق بشر برای بومیان است. در طول دهه گذشته، اجرای این اعلامیه موفقیتهای بزرگی در سطح ملی، منطقهای و بینالمللی به دست آورده است. هرچند علیرغم این دستاوردها، هنوز هم بین به رسمیت شناختن مردم بومی و اجرای عینی سیاستهای لازم در این زمینه شکاف عمیقی وجود دارد. در نتیجه، مردم بومی همچنان در معرض محرومیت، حاشیه نشینی و چالشهای عمده در بهره گیری از حقوق اساسی خود قرار دارند.
گزارشات نشان میدهد که امروزه بیش از ۵ هزار گروه بومی (۳۷۰ میلیون نفر) در ۹۰ کشور دنیا زندگی میکنند که اکثر آنها در ونزوئلا، پرو، بولیوی، اکوادور، پاراگوئه، مکزیک، سایر کشورهای آمریکای لاتین و حوزه کارائیب ساکن هستند. این بومیان به ۷ هزار زبان صحبت میکنند و ۵ هزار فرهنگ متفاوت دارند. زندگی آنها در واقع بازتابی از زندگی انسانهای نخستین است و کمتر تحت تأثیر آثار منفی شهرنشینی قرار گرفتهاند. این جوامع هنوز بر پایه دانش و سبک سنتی زندگی میکنند و نسبت به سایر جوامع از توسعه کندتری برخوردار هستند. علت این امر آن است که بومیان بر پایه دانش سنتی و یافتههای خود و نیز برقراری تعادل بین داشتهها و نیازهایشان گذران عمر کرده و برای پایداری منابع طبیعی ارزش بسیاری قائل هستند. این ارزش آنقدر نزد بومیان والا است که در هفتمین روز از بیست و یکمین کنفرانس آب و هوا ۲۰۱۵ در پاریس، نمایندگان بومیان آمریکای لاتین، اندونزی، کنگو و آمریکای شمالی، با اجرای موسیقی محلی سوار بر قایق و در حالی که با امضای پیمان روی این قایق، خواستار احترام به مادر طبیعت و نجات زمین شدند، از رودخانۀ "سن" پاریس، عبور کردند.
با توجه به اهمیت رفاه اقتصادی، حاکمیت و رویکرد به منابع فرهنگی نزد بومیان، بسیاری از سازمانهای بین المللی مانند سازمان بین المللی کار، بانک جهانی و ایالات متحده، برای بومیان حقوق سیاسی از جمله حقوق جمعی بومی مانند هویت، دسترسی به اشتغال، آموزش، فرهنگ، زبان، منابع طبیعی و سلامتی تعیین کردهاند.
گزارش از: مریم زمانی، خبرنگار سرویس ترجمه ایمنا
نظر شما