به گزارش ایمنا، هم سفری یا کارپولینگ، نوعی استفاده مشترک از خودروی سواری شخصی میان افرادی است که در یک زمان واحد، از مبدأیی مشخص به سمت مقصدی معین حرکت می‌کنند؛ این حرکت‌ها می‌تواند درون شهری یا برون شهری، محدود به جمع همسایگان، دوستان، همکاران و یا غریبه‌ها باشد که طی آن افراد بر اساس توافقی کتبی یا شفاهی برای تردد با هم هماهنگ می‌شوند.
استفاده هر چه بیشتر از یک وسیله نقلیه با تعداد بیشتری از افراد، سبب کاهش هزینه های مسافرتی و سوخت، تلفات، استرس رانندگی، نیاز به پارکینگ و البته ترافیک در جاده‌ها می‌شود. این طرح همچنین به عنوان روشی سازگار با محیط زیست و پایدار، باعث کاهش انتشار کربن و کاهش چشمگیر گازهای گلخانه‌ای و نهایتا سبب کم شدن آلودگی هوا می‌شود؛ بعض از مقامات کشورهای مختلف، خصوصا در فصولی که بیشترین تردد بیرون از منزل افراد در آن ها زیاد است و یا در روزهایی با بیشترین میزان آلودگی هوا، مردم را به استفاده از هم سفری تشویق می کنند.
در این راستا، کشورهای پیشرو اقدام به ایجاد برنامه‌ها و نیز طرح‌های تشویقی نموده‌اند، برای مثال می‌توان از کاهش قیمت و هزینه سوخت برای افرادی که از هم سفری استفاده می‌کنند، اختصاص لاین مخصوص به همسفران و نیز ایجاد طرح گوگل برای یافتن همسفر نام برد. در این قبیل برنامه‌ها، افراد، مسیر، محدوده، زمان آغاز و پایان سفر خود را مشخص و به اشتراک می‌گذراند، سپس با استفاده از یکی از ابزار چند رسانه‌ای‌ها، رانندگان، مسافران و همسفران خود را پیدا کرده، با یکدیگر تماس می‌گیرند و جزئیات مربوط به سفرشان را ترتیب می‌دهند.
در بعضی کشورها، هم سفری تنها به جمع دوستان، همسایگان و همکاران اختصاص دارد؛ بدین صورت که طی توافقی، هربار یکی از افراد وسیله نقلیه شخصی خود را می‌آورد و دیگران هزینه سوخت، روغن ماشین و ... را تقبل می‌کنند. اما کشورهایی نیز هستند که برای گسترش استفاده از هم سفری تدابیر خلاقانه تری را در پیش گرفته‌اند که برای مثال برای ایجاد اعتماد شهروندان، اقداماتی همچون پخش کوپن‌های هم سفری و ثبت مشخصات کامل همسفران انجام می‌دهند. در بعضی شرکت‌ها نیز مدیران برای صرفه جویی در وقت و انرژی، امکان همسفر شدن کارمندان خود را فراهم می‌آورند و در این راستا برای این افراد نیز مزایایی ترتیب می‌دهند.
هرچند در کشوری همچون تونس، بدلیل عدم اعتماد متقابل از هم سفری استفاده نمی‌شود، ولی بسیاری از شهرهای جهان از این امر با آغوش باز استقبال نموده و آن را مورد استفاده قرار می‌دهند. در ادامه به معرفی بعضی از این شهرها و کشورهایی می‌پردازیم که از همسفری استقبال نموده و یا برعکس هنوز آن را نپذیرفته اند.
هیلو در هاوایی
در این شهر استفاده از تاکسی شخصی و پرداخت وجه نقد در قبال کرایه امری عادی است ولی اداره حمل و نقل و ترابری این شهر اقدام به فروش کتابچه‌های "کوپن های تاکسی مشترک" نموده که با استفاده از آنها، تنها ۱۰-۲۰% هزینه‌های سواری در شهر به عنوان کرایه پرداخت می‌شود و معمولا از مینیون‌هایی با ظرفیت ۵ تا ۷ مسافر با مسیرهای مشخص استفاده می‌شود. با توجه به عدم توسعه اتوبوس‌های محلی، هم سفری یا ماشین‌های سواری، شکاف میان اتوبوس‌ها و تاکسی‌های خصوصی را پر می‌کنند. بدین صورت افرادی که محل کار نزدیک به هم دارند، با هماهنگی مقامات محلی از "ون پول" برای تردد به محل کار و زندگی خود استفاده و تعداد وسایل نقلیه را در جاده کاهش می‌دهند.
کامپلا در اوگاندا
در این شهر، گزینه های جابه جایی بسیاری وجود دارد، مثلا در فرودگاه می‌توان با یک اپراتور تاکسی خصوصی تماس گرفت و برای رفتن به مرکز شهر از تاکسی‌های "استخدام ویژه" استفاده کرد که معمولا سواری‌های تویوتا با قیمت‌های مشخص هستند ولی افرادی با مسیرهای ثابت به سمت محل کار از مینیون‌هایی کم هزینه با ۱۴ نفر ظرفیت و یا تاکسی‌های مشترک که به آن ماتاتو می‌گویند، به محل کار تردد می‌کنند.
مراکش
در مراکش استفاده از ماشین شخصی با همراهی افرادی که از همان مسیر تردد می‌کنند، امری طبیعی است و بخش بزرگی از سفر مردم را تشکیل می دهند. جالب آنکه مراکشی‌ها در صورت استفاده از تاکسی مشترک، حال چه برای جابه جایی های کوتاه و چه بلند، همواره مشتاقانه در مسیر می‌ایستند.
ایالات متحده
این امر در ایالات متحده خصوصا جنوب آمریکا بسیار محبوب است. جایی که قیمت سوخت و کیفیت هوا، استقبال همسفری را به دنبال داشته است. در ایالات متحده وب سایت‌های بسیاری برای به اشتراک گذاری آنلاین مسیرها وجود دارد که به راحتی از طریق جستجوی گوگل می‌توان‌ها پیدا کرد.
نایروبی در کنیا
در این شهر نیز از تاکسی‌های ماتاتو استفاده می‌شود که با توجه به احتمال خطر بیشتر این شهر نسبت به کامپلا، کنیایی‌ها فقط در جمعهای دوستانه نسبت به استفاده از این تاکسی‌ها اقدام می‌کنند.
هلند
هم سفری در هلند بسیار محبوب است و خود مردم بدون دخالت مقامات، این سفرها را سازماندهی می‌کنند. البته دولت نیز با راه اندازی تعدادی پارکینگ و جاده مخصوص در بزرگراه‌ها به این اقدام کمک کرده است.
ژاپن
به دلیل تعصبات خاصی که مردم محلی در مورد به اشتراک گذاری دارند، ایده همسفری آنطور که باید کارایی ندارد چرا که مردم ژاپن معمولا از قطار و یا مترو استفاده کرده و اتومبیلها را برای نیازهای خانوادگی و سفرهای کوتاه به کار می‌برند.
انگلستان
هم سفری در انگلستان محبوبیت چندانی ندارد و معمولا تنها قشری که از آن استفاده می‌کنند همکاران شاغل در یک شرکت می‌باشند. انگلیسی‌ها اغلب با غریبه‌ها همسفر نمی‌شوند.
روسیه
هم سفری در روسیه تقریبا امری بعید است و افراد تنها مسافرینی را سوار ماشین خود می‌کنند که به خوبی و کاملا آنها را می‌شناسند.
نیوزیلند
اکثر مردم ترجیح می دهند با اتومبیل‌های خود رانندگی کنند ولی این مساله در میان آنها تا حدودی جا افتاده است.
بعضی شهرهای اروپایی مثل داندی در اسکاتلند، فرانکفورت در آلمان، پاریس در فرانسه و رم در ایتالیا علاقمند به استفاده از سیستم‌های حمل و نقل عمومی پیشرفته هستند. البته برای استفادههای شخصی، از تاکسی‌ها استفاده می‌شود ولی وقتی تعدادی از افراد به هر دلیلی مسیر مشترک داشته باشند، از هم سفری استفاده می‌شود و در صورت مشترک نبودن مسیرها استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی مشترک بسیار رایج است.
گزارش از: مریم زمانی، خبرنگار سرویس ترجمه
نظر شما