به گزارش ایمنا، امروز ششم اوت برابر با زادروزملک الشعرای بریتانیا "آلفرد لرد تنیسون" است؛ شاعری که بعد از تحمل ناملایمات زندگی و پشتکار فراوان به جایگاه و احترام خاصی در نزد اهالی شعر و ادبیات دست یافت و سال ۱۸۵۰ لقب ملک الشعرا به او تعلق گرفت.
آلفرد فرزند چهارم از یک خانواده ۱۲ نفری بود. زندگی یکی از برادرانش محدود به آسایشگاه روانی بود. دیگری قربانی مواد مخدر و برادر دیگرش اختلاف نظر و مشاجره شدیدی با پدرش داشت. پدر آلفرد، جرج تنیسون به عنوان روحانی و مبلغ دینی فعالیت میکرد و علیرغم اینکه هیچ علاقه ای به این حرفه نداشت. قبل از اینکه آلفرد وارد کمبریج شود به نوشتن و شعر گفتن در سبکهای با ارزشی همچون اشعار میلتون، بایرون و نویسندگان دوره الیزابت مشغول بود تا سرانجام در سال ۱۸۲۷ یعنی در ۱۸ سالگی، اولین مجموعه مشترک خود و برادرش چارلز را با نام "اشعاری از دو برادر" منتشر کرد.
"تنیسون" علیرغم ظاهر درشت و تنومندی که داشت به شدت خجالتی و کمرو بود اما تشویق دوستانش در کمبریج و رابطه صمیمانه با آنها و همچنین مشارکت در مباحث فرهنگی و سیاسی باعث افزایش اعتماد به نفس و روشن شدن هر چه بیشتر افق فکریاش به عنوان یک شاعر شد. بیشترین دوستی و صمیمیت بین او و "آرتور هالم" رهبر گروه Apostles وجود داشت، کسی که بعدها با خواهر او ازدواج کرد اما مرگ ناگهانی آرتور هالم در سال ۱۸۳۳ باعث اندوه و تاسف شدید آلفرد شد.
"آرتور هالم" برای آلفرد نه تنها بهترین دوست و همچنین همسرخواهرش بود، بلکه بزرگترین راهنما و مشاور او در تمام امور زندگی بود. درگذشت ناگهانی او در سن بیست و دو سالگی آلفرد را در سوگ و اندوه بزرگی فرو برد. بعد از این اتفاق آلفرد سراسر غرق در شک و تردید در مورد معنای زندگی و نقش انسان در این جهان شد."در خاطره" مرثیه ای از غم و اندوه شاعر، شک ها و تردیدها و احساس تنهاییاش در سوگ از دست دادن تاثیر گذارترین فرد زندگیاش است.
در سال ۱۸۳۱ اولین مجموعه تنیسون مورد انتقاد بسیاری از خوانندگان قرار گرفت. با وجود اینکه بسیاری از این انتقادها از سر خصومت و بی انصافی بود اما هیچ کدام باعث ناامیدی شاعر نشد و از همه نظرات به عنوان نردبانی برای رسیدن به اهداف متعالیاش بهره برد. همین امر باعث شد که مجموعه بعدی تنیسون در سال ۱۸۴۲ توجه بسیاری از خوانندگان را به خود جلب کند و سرانجام در سال ۱۸۵۰ با سرودن مجموعه "در خاطره" به اوج شهرت و احترام برسد. در همان سال او به عنوان "ملک الشعرا" شناخته شد.
زمانی که او در بریتانیا به عنوان ملک الشعرا شناخته شد، زندگیاش تغییر کرد، دیگر اشعار تنیسون بخشی از هویت بریتانیا بود و در بین خوانندگانش احترام خاصی داشت. در این زمان، از سرودن اشعارش درآمدی بیش از ۱۰ هزار پوند در سال داشت. فقر دیگر از زندگی اش رخت بربسته بود و سرانجام در سال ۱۸۵۰، بعد از ۱۴ سال توانست با امیلی، دختر مورد علاقه اش ازدواج کند.
"جولیا کمرن" از عکاسان سرشناس از دریچه دوربین خود عکسهای فوق العاده ای را از چهره آلفرد به ثبت رسانده و گفته است: " آلفرد خوش تیپترین پیرمرد روی زمین است".
تُن صدای او نیز زبانزد بود؛ زمانی که اشعارش را میخواند گویا شنوندگان را مسحور میکرد...
ترجمه از: الهه جلالی، خبرنگار ایمنا
نظر شما