به گزارش خبرنگار ایمنا، محمدرضا عابدی در سلسله نشست های چهل چراغ با موضوع "میانبرهای تولد تا هفتاد سالگی" در خصوص تربیت اظهار کرد: انواع تربیت ۷ نوع است که از آن جمله تربیت اجتماعی، جسمی، معنوی، هیجانی، فرهنگی، اخلاقی و شناختی است.
این روانشناس در خصوص تربیت هیجانی گفت: تربیت هیجانی مادر همه تربیت‌ها است که در این نوع تربیت دو موضوع برون ریزی هیجان و ابراز هیجان مطرح است.
عابدی در تعریف برون‌ریزی هیجان گفت: برون‌ریزی هیجان خود مانع درمان است و به همین نسبت هم این امر مانع تربیت است و در منازلی که برون‌ریزی هیجان مانند داد وفریاد وجود دارد مشکلات بیشتر می شود.
وی با تاکید بر اینکه برون‌ریزی هیجان تربیت را می‌سوزاند، گفت: این امر در نوجوانان در آستانه بلوغ مشکل ساز است و در روابط زوجین به طور کل می‌تواند رابطه را از بین برده و آن را بسوزاند.
شناخت همه فرهنگها ضروری است
راضیه ایزدی روانشناس در ادامه بحث افزود: فرق مهم ابراز هیجان با برون ریزی هیجان در زمان آن است چرا که در برون ریزی مراقب مکان نیستیم و حتی خود را پیش چشم کودکان تخلیه می کنیم اما در ابراز عقیده غیر از زمان، مکان هم مهم است.
ایزدی در اشاره به دیگر تفاوت‌های برون ریزی هیجان با ابراز هیجان، تصریح کرد: در برون ریزی چگونگی و نحوه صحبت کردن مهم نیست اما در ابراز کردن نحوه گفتن هم مهم است و در برون‌ریزی گاهی گفته‌ها به صورت متلک یا کنایه مطرح می‌شود.
این روانشناس با مهم خواندن کلمات در ابراز احساسات، افزود: در ابراز هیجان تفاوت در جملات وجود دارد و در ابراز ما از ادب خارج نمی شویم.
ایزدی در خصوص تربیت فرهنگی و ملاک‌های آن گفت: برای این نوع تربیت ابتدا باید فرهنگ را تعریف کرد که در اینجا فرهنگ تعاریف مختلفی دارد که به مجموعه نگرش‌ها، باورها، آداب، زبان، مذهب، هنرها، غذاها و رفتارهایی که یک قوم یا ملت به طور مشترک دارند فرهنگ می گویند که شناخت فرهنگ شناخت به مجموعه این مسائل را شامل می‌شود.
وی با تاکید بر ۳ وبژگی افرادی که تربیت فرهنگی دارند، تصریح کرد: شناخت فرهنگ، احساس تعلق به فرهنگ خودی و احترام به فرهنگها از ویژگی افرادی است که تربیت فرهنگی را فراگرفته اند.
این روانشناس در خصوص شناخت فرهنگی گفت: این موضوع بدین معناست که فرد باید فرهنگ خودش را به خوبی بشناسد چنین به فرهنگی که به سمت آن حرکت می کند هم شناخت کافی داشته باشد.
ایزدی با بیان اینکه ما در ایران اگر فرهنگ ایرانی، اسلامی، استانی و محلی را نشناسیم شناخت فرهنگی نداریم، افزود: ایرانیان در بین خود خرده فرهنگ‌های کردی، لری، ترکی و غیره دارند که اگر آشنایی با این فرهنگها وجود داشته باشد شناخت فرهنگی هم بیشتر خواهد بود.
احساس تعلق دومین مولفه تربیت فرهنگی است
ایزدی با اشاره به دومین مولفه تربیت فرهنگی گفت: احساس تعلق دومین مولفه تربیت فرهنگی است که تا حدودی تعصب فرهنگی خود به نوعی نشانگر تعلق فرهنگی هم هست برای مثال اگر یک اصفهانی روی لهجه خود تعصب دارد این نشانگر احساس تعلق اوست.
وی در خصوص نمادهای فرهنگی گفت: گاهی نماد تعلقات فرهنگی مواردی چون لباس ها، مناسک، رسوم و آیین ها و یا حتی غذاهاست که جهانگردان و گردشگران را برای دیدن این مولرد ترغیب می کند.
در ادامه این نشست عابدی در خصوص نماد فرهنگی غذا گفت: برای مثال نماد فرهنگی غذایی در اصفهان پیتزا نیست اگرچه پیتزا در اینجا هم طبخ و مصرف می شود اما نماد غذایی اصلی در اصفهان بریانی است نه پیتزا و تعلق فرهنگی یعنی همین مهم بودن نمادها برای افراد و شهروندان.
وی در خصوص دیگر مولفه مهم در تربیت فرهنگی افراد اظهار کرد: احترام فرهنگی دیگر ویژگی است که اگر در کنار دیگر ویژگی ها در یک فرد وجود داشته باشد به معنای این است که او از تربیت فرهنگی برخوردار است و این به معنای محترم بودن تمام قومیت ها و اقلیت هاست.
تمسخر اقوام نشانگر وجود ضعف در تربیت فرهنگی افراد است
وی با تاکید بر اینکه تمسخر اقوام نشانگر وجود ضعف در تربیت فرهنگی افراد است، تصریح کرد: تمام تمسخرها و توهین هایی که گاهی دیده می شود و در جق برخی قومیت ها صورت می گیرد نشان از ضعف احترام فرهنگی است و وقتی سطح تربیت فرهنگی پایین باشد به خودمان اجازه می دهیم که قومیت ها را مورد تمسخر و سوژه جوکها قرار دهیم.
عابدی با تاکید بر اینکه تربیت فرهنگی یکی از آسیب پذیرترین تربیت هاست، افزود: اگر ۳ مولفه ذکر شده وجود داشته باشد قطعا افراد می توانند با دیگر فرهنگ ها ارتباط و تعامل داشته باشند.
این روانشناس با تاکید بر اینکه اصفهان در گذشته مرکز تلاقی فرهنگها بوده است، اظهار کرد: این مطلب از نامهای فامیلی افراد کاملا پیداست و امروزه نامهای فامیلی که مربوط به شغل ها و شهرهاست را زیاد می شنویم فامیلی هایی چون کازرونی، کرمانی یا خرازی، زرگر و چیت ساز که این نشانگر وجود مشاغل مختلف و قومیت های مختلف در اصفهان بوده است.
عابدی با بیان اینکه این موضوعات نشانگر وجود امنیت برای اقوام و فرهنگها در اصفهان بوده است، افزود: اما متاسفانه امروزه از آنهمه احساس امنیت اقوام مختلف در اصفهان خبری نیست و اصفهانیها بیشتر خواهان برقراری ارتباط با همشهریان خود هستند که این نشان دهنده تعصب فرهنگی آنهاست.
این روانشناس با اشاره به همکاری اقوام مختلف در ساخت بناهای تاریخی چون سی و سه پل و خواجو در اصفهان گفت: این بناها را تنها اصفهانیها نساخته اند بلکه فرهنگ های مختلف دور هم جمع شدند و این آثار فاخر را به وجود آوردند.
تربیت فرهنگی جزو سخت‌ترین تربیت‌ها است
عابدی با تاکید بر اینکه تربیت فرهنگی جزو سخت ترین تربیت هاست، اظهار کرد: اگر می‌خواهیم فرزندانمان تربیت فرهنگی خوبی داشته باشند نباید حتی کلامی و یا حتی با لحن شوخی به تمسخر قومیت‌ها و اقوام بپردازیم چرا که هر فرهنگی برای خود ارزش و اعتبار دارد.
ایزدی میانبر پیشنهادی برای داشتن تربیت فرهنگی را موضوع کمک دانست و اظهار کرد: افراد تربیت شده فرهنگی به کمک دیگران می پردازند و نسبت به لهجه، لباس یا فرهنگ دیگران موضع گیری ندارد و به تعلقات فرهنگی دیگران احترام می گذارد.
عابدی با تاکید بر اینکه باید کمک کرد تا افراد نمادهای فرهنگی خود را دوست داشته باشند، افزود: مبنای تربیت فرهنگی کمک است نه اعتراض و موضع گیری و یک تربیت شده فرهنگی به دیگران کمک می کند چرا که اساس تربیت فرهنگی کمک به دیگران است.
این روانشناس با بیان اینکه اتفاقات مهم فرهنگی پس از کمک کردن به وقوع می پیوندد، گفت: اگر یک توریست را در شهری به زبان یا دیگر مولفه های شهری و فرهنگی آشنایی ندارد باید به او کمک کرد تا به این مسائل آگاه شود.
ایزدی در خصوص ویژگی افراد کمک کننده گفت: حساس بودن به کمک کردن، داشتن انگیزه برای کمک، انجام تلاش های موثر بدون و انتظار نداشتن از طرف مقابل ویژگی های افراد کمک کننده است.
عابدی گفت: در تربیت فرهنگی کمک فقط یکطرفه است و نباید انتظاری از طرف مقابل برای جبران داشت پس وقتی فرزندان کمک والدین خود را به افراد ببینند تربیت فرهنگی فرزندان قطعا شکل خواهد گرفت.
نظر شما