به گزارش خبرنگار ایمنا، پدر پرتجربه اصلاح طلبان اصفهان هر چند این روزها درگیر بیماری است، اما همچنان احساس مسئولیت می کند و مرتب به سران احزاب تأکید دارد که وقت تلاش است و نباید فرصت ها را از دست داد و معتقد است که خودش هم باید همچنان تلاش کند.
باوی تماس گرفتیم و گفتیم خبرگزاری ایمنا تلاش دارد با رؤسای احزاب و تشکلهای سیاسی اصفهان نشستی داشته باشد و مردم را در جریان اهم فعالیت‌ها و دیدگاه‌های آنها پیرامون مسائل روز قرار دهد، استقبال کرد و گفت چه کار پسندیده ای و بسیار ضرورت دارد! اما برایم دشوار است به خبرگزاری بیایم، شما به منزل من بیایید.
در نشستی که حدود دو ساعت در منزل این فعال سیاسی اصلاح طلب به درازا انجامید برای ما از خاطراتش گفت، از نگاهش به فعالیت احزاب در اصفهان، از وضعیت نابسامان خانه احزاب و سهم خواهی برخی فعالان حزبی؛ او که از عملکرد دولت روحانی راضی است بعد از خروج آمریکا از برجام نگران تیم مذاکره کننده ایرانی است که در خارج با چالش قدرتهای جهانی مواجه است و در داخل هم با بی مهری آنها که خارج از گود نظر می دهند و تخریب می کنند. گفت و گوی تفصیلی خبرنگار ایمنا با سید علی نکویی، رییس شورای هماهنگی جبهه اصلاحات در استان اصفهان را در ادامه بخوانید:
شورای اصلاح طلبان استان اصفهان با چه هدفی شکل گرفت؟
شورای هماهنگی اصلاح طلبان مجموعه ای از احزاب، انجمن های اسلامی و تشکل های دارای مجوز از وزارت کشور و نیز تعدادی از شخصیت های حقیقی است که تشکلی با عنوان شورای هماهنگی را برنامه ریزی کردند. تلاش این شورا در انتخابات و مواقع خاص ایجاد هماهنگی و همفکری بین احزاب اصلاح طلب است که در این امر هم موفق بوده است. فعالیت شورای هماهنگی اصلاح طلبان نافی فعالیت احزاب و تشکل ها نیست بدین معنا که دست احزاب باز است و می توانند فعالیت خود را به طور آزادانه انجام دهند، اما احزابی که مایل به عضویت در شورای هماهنگی اصلاح طلبان هستند باید در درجه نخست مجوز وزارت کشور را داشته باشند و در درجه دوم اصلاح طلبی آن ها اثبات شود و بعد از آن با رأی اکثریت اعضا وارد شورا شوند.
وضعیت احزاب اصلاح طلب در اصفهان را چگونه ارزیابی می کنید؟
احزابی که مایل به عضویت در شورای هماهنگی اصلاح طلبان هستند باید در درجه نخست مجوز وزارت کشور را داشته باشند و در درجه دوم اصلاح طلبی آن ها اثبات شود و بعد از آن با رأی اکثریت اعضا وارد شورا شوند.احزاب اصلاح طلب اصفهان به ویژه بعد از انتخابات ۱۳۹۶ با تجربه ای که کسب کرده اند به این جمع بندی رسیدند که تلاش و کوشش آن ها نتیجه می دهد و می توانند در ایجاد تغییر موثر باشند؛ بنابراین در حال حاضر این احزاب به طور فعال تلاش می کنند، جلسات منظم و کنگره های حزبی تشکیل می دهند و می کوشند تا به کادرسازی و افزایش اطلاعات اعضای جوان خود بپردازند؛ البته این سطح از فعالیت هم با وضعیت مطلوب فاصله دارد، اما در مجموع آن را مثبت ارزیابی می کنم.
رویکرد احزاب اصلاح طلب اصفهان به زنان و جوانان را چگونه ارزیابی می کنید به نظر شما استفاده از نیروهای جوان و کادرسازی لازم برای انتخابات بعدی صورت گرفته است؟
اکثر احزاب اصلاح طلب شاخه یا کمیته جوانان دارند و یکی دو حزب هم اختصاصاً به بانوان تعلق یافته، اما به نظر من آن چه مورد انتظار است هنوز اتفاق نیفتاده و باید هرچه بیشتر از ظرفیت جوانان و بانوان استفاده شود. متأسفانه در حال حاضر ذهنیت موجود بیشتر روی سهم خواهی و گرفتن پست های مدیریتی متمرکز شده است؛ در صورتی که این امر مطلوب نیست و هدف احزاب باید توانمندسازی اعضا و افزایش آگاهی های سیاسی- اجتماعی اعضا باشد.
عملکرد لیست امید در شهرداری و شورای شهر اصفهان را چگونه ارزیابی می کنید؟ به نظر شما توانسته اند انتظارات مردم را برآورده کنند؟
ارزیابی من این است که هم شورای شهر و هم شهرداری خوب عمل کرده اند و تمام وقت و انرژی خود را صرف کار و تلاش شبانه روزی می کنند و از این بابت از آن ها تشکر می کنم، البته قرار بود این نهادها با احزاب اصلاح طلب نشست ها و تعامل بیشتری داشته باشند، اما حجم کار به نحوی است که موج فعالیت ها آن ها را می برد و اجازه تحقق همه وعده ها را نمی دهد.
شهرداری اصفهان از زمان آغاز کار خود با بدهی های زیاد، وضعیت بد بودجه و طرح های نیمه تمام بسیاری مواجه بود، بنابراین در چنین شرایط شکننده ای باید گفت شهردار خوب عمل کرده است.
وضعیت خانه احزاب در چه شرایطی است؟ آیا پیگیر تشکیل آن هستید؟
متأسفانه خانه احزاب خوب عمل نکرده است ما در دوران آقای زرگرپور استاندار سابق اصفهان جلساتی با وی داشتیم که احزاب اصلاح طلب و اصول گرا هر دو در آن شرکت و صحبت می کردند و بر اساس آن جلسات قرار بود تعاملی بین احزاب برقرار باشد و منجر به تشکیل خانه احزاب شود. با این حال این امر در آن دوره تحقق پیدا نکرد و در دوره جدید هم با حضور آقای مهرعلیزاده مجدداً جلساتی برگزار شده و ایشان هم موافق تشکیل خانه احزاب هستند، اما در عمل کاری انجام نشده است.
در ایران و اصفهان احزاب پراکنده و متعددی شکل گرفته است، گروه های مختلفی هستند که احساس مسئولیت می کنند و می خواهند عرض اندام کنند، اما این تکثر باعث می شود قدرت آنها خرد شده و فعالیت های آن ها بی اثر شود؛ بنابراین بهتر است این احزاب در قالب مجمع هایی کار کنند.
به هرجهت ما در نظام جمهوری اسلامی اختلاف نظر و سلیقه را پذیرفته ایم، بنابراین لازم است گروه های مختلف با حسن نیت به منظور خدمت به مردم در کنار هم کار کنند و بین آن ها بحث و تعامل برقرار باشد. امیدوارم در این دوره استانداری و معاونت جدید سیاسی- امنیتی اقدامات خوبی برای تشکیل خانه احزاب انجام دهد.
طبق قانون اساسی، دولت همه قدرت را در دست ندارد و بخشی از قدرت نظام است. اگر این بخش بخواهد وظایف خود را انجام بدهد، اما سایربخش‌ها همراهی، هماهنگی و همدلی لازم را نداشته باشند، نمی‌تواند به نتیجه برسند. تحلیل شما در یک سالگی دولت دوازدهم از عملکرد دولت روحانی چیست؟
ضمن اینکه انتقاداتی به دولت روحانی دارم، ولی کارکرد دولت را مثبت ارزیابی می‌کنم. کارهای بزرگی در این مدت در دولت روحانی انجام شده که نتایج بعضی از آنها ملموس است و بعضی دیگر در آینده مشخص خواهد شد.
از ویژگی‌های مهم دولت روحانی صادق بودن با مردم است. در شرایط فعلی دولت مشکلات متعددی دارد و من با توجه به مشکلات دولت نه صرفاً با توجه به قول‌ها و وعده‌ها، کارنامه دولت را قابل قبول می دانم. اگر بخواهیم صرفاً بر اساس قول‌ها و وعده‌های دولت و آنچه که عملی شده قضاوت کنیم، نقد بیشتری وجود دارد؛ اما اگر با واقعیتها و محدودیت‌ها بخواهیم کارهای دولت را ارزیابی کنیم، کاملاً موفق بوده است.
طبق قانون اساسی، دولت همه قدرت را در دست ندارد و بخشی از قدرت نظام است. اگر این بخش بخواهد وظایف خود را انجام بدهد، اما سایربخش‌ها همراهی، هماهنگی و همدلی لازم را نداشته باشند، نمی‌توانند به نتیجه برسند. متأسفانه در بخش هایی از نظام سیاسی ایران فعالیت ها به طور موازی انجام می شود و تریبون های متعدد به طور غیر منصفانه ای دولت را نقد می کنند؛ اینها مشکلاتی است که دولت دارد و با عنایت به این مشکلات عملکرد دولت را موفق ارزیابی می کنم.
رویکرد دولت روحانی به مسایل اجتماعی به ویژه حجاب را چگونه ارزیابی می کنید؟
از ابتدای پیروزی انقلاب تا کنون تجربه های زیادی را پشت سر گذاشته ایم و با مسائل فرهنگی و اجتماعی گوناگونی مواجه بوده ایم که حجاب بخشی از آن است. به نظر من لازم است در این حوزه تجدید نظری در روش های خود داشته باشیم. وظایف حقوقی که شهروندان طبق قانون دارند، اصل رعایت ضوابط شرعی و دستورالعمل های اجتماعی است، اما اینکه با چه رویکردی از شهروندان بخواهیم به این اصول توجه کنند، بسیار مهم است.
در دین اسلام مسئله ای به نام امر به معروف و نهی از منکر وجود دارد و ما نیز در جمهوری اسلامی ستاد و گروه های مختلفی برای اجرایی کردن آن شکل داده‌ایم، ولی همه قبول داریم که در این زمینه در روش اجرا موفق نبوده ایم.
مخاطب اصلی امر به معروف و نهی از منکر مدیران و مسئولان هستند، اما همه آن را فراموش کرده اند و کسی نمی تواند به مدیران کمتر از گل بگوید، اما اصل این است که مسئولان باید امر به معروف و نهی از منکر را از خود شروع کنند.
در رابطه با حجاب هم اولین کار، کارفرهنگی است و لازم است ذهنیت بدی که برای برخی از خانم ها ایجاد شده را اصلاح کنیم؛ برخوردهای بد سبب ایجاد نوعی لجاجت در بخش هایی از جامعه شده و راه حل آن هم این است که روش و شیوه خود را تغییر دهیم.
در این حوزه روحانی از نظر ساختاری قدرت چندانی ندارد و رییس جمهور و وزیر کشور نمی توانند به تنهایی عملکرد نیروی انتظامی را تعیین کنند. از طرف دیگر بحث قوه قضاییه و اختیاراتی که برای خود قائل است نیز روی عوامل اجرایی و بدنه دولت تأثیر دارد و در برخی موارد قوا فعالیت های یکدیگر را خنثی می کنند.
مخاطب اصلی امر به معروف و نهی از منکر مدیران و مسئولان هستند، اما همه آن را فراموش کرده اند و کسی نمی تواند به مدیران کمتر از گل بگوید، اما اصل این است که مسئولان باید امر به معروف و نهی از منکر را از خود شروع کنند.آیا روحانی به عنوان یک سیاستمدار باتجربه نمی دانست میزان قدرتش در ساختار سیاسی ایران به چه اندازه است؟ پس چرا برخی وعده ها را که در حیطه قدرتش نبود مطرح کرد؟
گاهی ما اهداف و ایده هایی داریم و در طرح آن ها هم صادق هستیم و قبول هم داریم که مشکلاتی در برابر آن ها وجود دارد، اما باورمان نمی شود که میزان مشکلات در چه حدی است و مخالفان با سیاست های ما به چه نحوی عمل می کنند؛ بنابراین در اجرا و عمل مشکلاتی پیش می آید که جلوی فرد را می گیرد.
آقای روحانی برنامه هایی را ارائه می دهد و مردم هم به آن ها رأی می دهند، قاعدتاً دولت باید تلاشش را بر این بگذارد که برنامه های خود را محقق کند، اما در عین حال دیگر قوا هم باید همکاری کنند. مثلاً تعامل خوب دولت و مجلس (البته اگر فعالیت های یک گروه افراطی را نادیده بگیریم) سبب شده که این دو توافقاتی با یکدیگر داشته باشند و هم بودجه به موقع تصویب شد و هم وزرا توانستند از مجلس رأی اعتماد بگیرند، اما اگر مجلس ناسازگاری بیشتری داشت دولت به توفیقات کمتری دست می یافت.
در حال حاضر نیز برخی دستگاه ها نگاه غلطی دارند و فکر می کنند اگر به خواسته های مردم بها بدهند این امر موجب زیاده خواهی مردم می شود، از سوی دیگر برخی از مفاهیمی که از سوی دولت مطرح می شود مثلاً حقوق شهروندی را برنمی تابند و فکر می کنند این ها تقلید از غرب است. این درحالی است که در دین ما مفاهیم بلندی پیرامون این قضیه وجود دارد و در حکومت عدل علوی هم بهای زیادی به حقوق ملت داده می شد؛ کما اینکه امام علی (ع) به مالک اشتر می گوید «این مردم یا برادران دینی تو هستند یا برادران خونی و بنابراین باید حقوق آن ها را رعایت کنی».
اما متأسفانه نگاه برخی دستگاه ها به مفاهیمی مانند جامعه مدنی، حقوق شهروندی و... اشتباه است و این امر را می توانید به خوبی در برخی سخنرانی ها و تریبونها ببینید.
سیاست دولت روحانی در زمینه خروج آمریکا از برجام را چگونه ارزیابی می کنید؟
به نظر من سیاست خارجی روحانی نمره قبولی می گیرد و اقدامات دولت در این حوزه، جزو بهترین کارهایی بوده که آقای روحانی انجام داده است و ما باید قدردان این قضیه باشیم. در روزهای گذشته شاهد بودیم که ظریف در بروکسل با شورای اروپا و سه قدرت اروپایی به مذاکره پرداخت؛ این که در یک روزنامه یا تریبون های دیگر افرادی شعار بدهند که ظریف باید چه کند مصداق «خارج از گود نظر دادن» است و کار آسانی هم هست، اما واقعیت این است که وزیرخارجه ایران درحال رایزنی با قدرت های بزرگ جهانی است و تلاش می کند با راهکارهای سیاسی بحرانی که رییس جمهور ایالت متحده رقم زده را مدیریت کند که بسیار کار سختی است.
برخی از کسانی که شعار مرگ بر آمریکا و اروپا و خود کفایی سر می دهند، سیسمونی کودکان خود را از نیویورک و لندن می خرند. این درست نیست که شعارها چیز دیگری باشد، اما در عمل خود و فرزندانشان کشورهای غربی را برای زندگی و تحصیل انتخاب می کنند.برجام در وهله اول ایران را از خطر سقوط و جنگ نجات داد؛ در آن مقطع دنیا با ایران سرستیز داشت و سازمان ملل نیز قطع نامه های مختلفی علیه ایران صادر کرده بود و ما دیدیم کشورهای دیگری که قطع نامه علیه آنان صادر شده بود؛ یعنی لیبی و عراق چه به روزشان آمد؛ آخر چقدر باید بی انصاف باشیم؟!
ایران در لبه جنگ بود و ارتباطات دیپلماتیک ما با دنیا محدود به تعدادی کشورهای ضعیف شده بود که فقط منتظر پول‌های نفت ما بودند، اما سیاست خارجی روحانی و برجام ما را به دنیا نزدیک کرد و به ایران این امکان را داد که حرف های خود را بزند و مواضعش را حفظ کند و در حال حاضر هم با خروج ترامپ از برجام این قضیه ادامه پیدا کرده است.
در حال حاضر شرایط به گونه ای شده که دنیا و عقلای جهان به حقانیت ایران پی برده اند و از ما حمایت می کنند، البته همه کشورها به دنبال منافع خود هستند و ایران هم باید در یک جریان تعامل دیپلماتیک با گفتگو و مذاکره و براساس بده بستان منافع خود را پیش ببرد.
خیلی بی انصافی است که دستاوردهای برجام را با نگاه های حزبی و جناحی زیرسوال می برند. معمولاً دولت ها وقتی دچار بحران می شوند پشتوانه حمایت ملی برایشان خیلی مهم است و در همه زمان ها هم همینطور بوده است. به عنوان نمونه در دوران مصدق یکی از عوامل مؤثری که به تشکیل حکومت وی کمک کرد حمایت عظیم مردمی بود. این امر در دوران انقلاب اسلامی ایران هم صادق است و اهمیت حمایت های مردمی تا جایی بود که امام خمینی در بهشت زهرا گفتند: «من به پشتوانه ملت دولت تعیین می کنم.»
برجام ایران را از خطر سقوط و جنگ نجات داد؛ در آن مقطع دنیا با ایران سرستیز داشت و سازمان ملل نیز قطع نامه های مختلفی علیه ایران صادر کرده بود و ما دیدیم کشورهای دیگری که قطع نامه علیه آنان صادر شده بود؛ یعنی لیبی و عراق چه به روزشان آمد؛ آخر چقدر باید بی انصاف باشیم؟!بنابراین در مواقع بحرانی باید دست به دست هم بدهیم و از دولت حمایت کنیم به ویژه در شرایط فعلی که هیئت ایرانی در حال مذاکره با ۵ کشور قدرت باقیمانده در برجام است، این پشتیبانی می تواند در روحیه مذاکره کنندگان تأثیر زیادی داشته باشد، این درحالی است که در وضعیت فعلی برخی گروه ها و جناح ها به جای تشویق و ترغیب جامعه به حمایت از دولت به شکل های مختلف آن را تضعیف می کنند و این بسیار خطرناک است و نمی دانم اینها جواب خدا را چگونه خواهند داد.
شرایط فعلی وقت مناسبی برای اختلافات حزبی نیست؛ دیوانه ای به نام ترامپ قدرت را در دست گرفته و البته همه هدفش هم ایران نیست؛ ببینید با فلسطین چه کرد؟! برای مقابله با این دیوانه خشمگین که قدرت نظامی و اقتصادی را هم در دست دارد باید روش هایمان را اصلاح، وحدت خود را حفظ و انسجام را در جامعه تقویت کنیم.
در حال حاضر برخی از کسانی که شعار مرگ بر آمریکا و اروپا و خود کفایی سر می دهند، سیسمونی کودکان خود را از نیویورک و لندن می خرند. این درست نیست که شعار ها چیز دیگری باشد، اما در عمل خود و فرزندانشان کشورهای غربی را برای زندگی و تحصیل انتخاب می کنند، نمی شود زندگی اشرافی داشته باشید، اما همزمان بخواهید با دنیا هم سرجنگ داشته باشید.
من به خیلی ها توصیه کردم که خانه امام خمینی(ره) را در جماران ببینند؛ امام (ره) با وجود این همه کاخ و خانه های مصادره ای که آن زمان وجود داشت، در اتاقی محقر زندگی و از یک حسینیه جنگ را اداره می کرد و حتی اجازه نمی داد دیوارهای آن را گچ کاری کنند. در چنین شرایطی بود که زرمنده ها نیز در خطوط جبهه جان فشانی می کردند و نیروهای خدمت رسان نیز با تمام وجود به مردم خدمت می کردند.
نکته ای که این چند روز به ویژه بعد از خروج ترامپ از برجام در همه سخنرانی ها، صحبت ها و تلویزیون شنیده می شود این است که می گویند ما پیروز شدیم و آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند این ادعا درست است، اما شرایطی دارد؛ شرط آن این است که مردم و دولت باید خود را برای سختی ها آماده کنند اگر شما می خواهید با آمریکا و اروپا مبارزه و تحریم ها را تحمل کنید باید به مردم بگویید که لازم است صرفه جویی و سختی ها را تحمل کنند.
وقتی به مردم می گوییم خیالتان راحت باشد در حالیکه یک کشور مصرف کننده هستیم این امر با تحریم جور در نمی آید. جامعه باید تفهیم شود و مردم و مسئولان باید خود را آماده کنند؛ مبارزه با تنبلی جور در نمی آید.
در شرایط کنونی احزاب باید اختلاف نظرها را به حداقل برسانند و روی مشترکات تکیه کنند.در شرایط فعلی کشور مهم ترین اولویت احزاب را چه می دانید؟
احزاب دو مسئولیت مهم دارند یکی نسبت به جامعه و نظام حکومتی است که در قالب آن باید اختلاف نظرها را به حداقل برسانند و روی مشترکات تکیه کنند و از حاشیه سازی و مسائل فرعی بگذرند تا به این ترتیب بتوانند وحدت، انسجام و وفاق عمومی را حفظ کنند؛ این وظیفه عمومی آنها است.
اما احزاب یک وظیفه ذاتی هم دارند و آن این است که باید در توسعه شبکه حزبی خود به صورت فعالانه تلاش کنند؛ وارد شهرستان‌ها شوند و شعب فعال در آنجا تشکیل دهند، نیرو بگیرند، جلسه بگذارند و قدرت درون سازمانی خود را بالا ببرند.
ما احزاب زیادی داریم که در ایام نزدیک انتخابات شکل می گیرند و بعد ناپدید می شوند؛ در حالیکه نام این کار را نمی توان فعالیت حزبی گذاشت؛ حزب باید برنامه هفتگی و ماهیانه داشته باشد و به آموزش نیروها و کادرسازی بپردازد. الان وقت تنبلی و رکود نیست و نباید فرصت ها را از دست داد.
نظر شما