به گزارش خبرنگار ایمنا، در این مراسم که امروز ۲۵ اردیبهشت‌ماه برگزار شد، فریدون خسروی، مدرس سینما در این نشست با موضوع چگونگی ورود به سینمای حرفه‌ای مجری_کارشناس بود.
تینا پاکروان در مقدمه‌ای درباره روند ورود به سینمای حرفه‌ای چنین گفت: ورود به سینمای حرفه‌ای نه در ایران، بلکه در همه‌جای دنیا، کار سختی است، زیرا هر کاری که در آن رقابت وجود داشته باشد، سختی‌های بیشتری دارد.
وی اضافه کرد: سینما به دلیل تمام جنبه‌های جذابش در واقع متقاضی بسیاری هم برای آن وجود دارد. همه ما با رویاهایمان زندگی می‌کنیم و سینما، تصویر آن رویاها است، بر پرده‌ای که خیال ما را به خیال تماشاگر گره می‌زند. بنابراین هر کسی بخواهد به نوعی درگیر این روند رویا و خیال شود، شاید مدینه فاضله‌اش سینما باشد.
پاکروان ادامه داد: قطعا ادبیات، مادر این اتفاق است و اهمیت بسزایی در این مقوله دارد. یکی از قدم‌هایی که باید یک فیلمساز بردارد تا به اهدافش برسد، دانستن را دربردارد. در واقع برای انتخاب یک فیلمنامه مناسب، باید در زمینه ادبیات دانش وجود داشته باشد و قطعا هنر تئاتر نیز بسیار مهم است، چراکه مادر بازیگری است. اگر بازیگری در تئاتر را بلد نباشید و درباره‌اش چیزی ندانید، بازیگری نخواهید شد که بتواند لحظات را در سینما به وجود بیاورد.
این کارگردان سینما با اشاره به دغدغه‌ای که برای جوانان ما در زمینه ورود به سینمای حرفه‌ای وجود دارد، اظهار کرد: این دغدغه از نگاه من به دو دسته تقسیم می‌شود؛ افرادی که در تهران هستند و افرادی که در شهرهای دیگر، قصد ورود دارند.
وی گفت: متاسفانه، امکانات در شهرهای دیگر، در هر رشته هنری، به واقع، قابل قیاس با تهران نیست. اتفاقی که در هر صنفی با آن روبرو هستیم و همچنین در سینما در حال حاضر به آن برخورده‌ایم، این است که به فرض مثال، در ایران حدود ۴۰۰ سینمای فعال داشته‌ایم، در صورتی که در روستاها هم سینما داشته‌ایم، اما اکنون در شهرهای بزرگ، مشکل نبود سینما وجود دارد. بنابراین امکان نمایش فیلم در همه شهرها وجود ندارد.
پاکروان افزود: به فرض مثال، تبریز را نگاه کنیم که در فروش فیلم، مرتبه ۳ یا ۴ را در ایران داشته و در حال حاضر برای کسی، سینمای تبریز اهمیتی ندارد. یعنی در این حد داریم شهرهای دیگر را نادیده می گیریم که خود، تبعات دیگری خواهد داشت.
وی بیان کرد: زمانی که سینما برای نمایش فیلم وجود نداشته باشد، زمان اکران محدودتر است، وقتی زمان اکران محدودتر باشد، تماشاچی کمتر است، وقتی تماشاچی کمتر باشد، امکان استفاده فیلمساز از سینما محدودتر خواهد شد و فیلم‌ها در خانه‌ها و در قاب کوچک تلویزیون، به نمایش درمی‌آیند که در آن قاب هم تاثیرگذاری لازم را ندارد.
این کارگردان سینما ادامه داد: خوشبختانه پردیس‌هایی که در پاساژها درحال ساخت است، کمک بسیاری به گردش مالی سینما کرده است.
وی درباره ورود به رشته کارگردانی حرفه‌ای سینما هم گفت: پیشنهاد من برای کسانی که قصد ورود به این رشته را دارند، این است که بخوانند، بخوانند و بخوانند. از نشریات و اخبار سیاسی و اقتصادی گرفته تا رمان و داستان و انواع کتاب‌های روانشناسی، فلسفی و جامعه‌شناسی، زیرا این‌ها دستاویزی برای یافتن ایده‌ای خلاق است.
وی ادامه داد: یک ایده خلاق، راه را برای شما هموار خواهد کرد، زیرا حرفی را می‌زنید که افراد دیگر، دغدغه اجتماعی آن را ندارند. هرچه فکر می‌کنید که دانایی دارید، اشتباه است. هر چقدر هم که بدانیم، بازهم مواردی است که باید آن‌ها را یاد بگیریم.
وی یکی از کتاب‌های مرجع سینمایی با نام "نما به نما" را معرفی کرد و افزود: این کتاب، بااینکه، تکنیک‌های سینمای دهه شصت را دارد، اما همچنان مرجع سینمایی خوبی است.
پاکروان گفت: راه‌های تقویت تکنیک‌هایتان و کسب تجربه، اول خواندن است، بعد دیدن. پس از آن، ساخت فیلم کوتاه کمک بسیاری می‌تواند در این زمینه به شما کند. پس از ساخت فیلم‌کوتاه، آن را به جشنواره‌های مختلف بفرستید تا هم خود را بسنجید و هم دیده شوید. پس از آن وارد تحصیلات آکادمیک شوید. وجود روابط در سینماها، از همین روابط دوران دانشجویی به وجود می‌آید.
پس از آن، تینا پاکروان پاسخگوی سوالات حضار شد و سعی بر راهنمایی همه آن‌ها کرد.
نظر شما