به گزارش خبرنگارایمنا، مالکیت سلاح در آمریکا یک سنت قدیمی است، سنتی که به اندازه تاریخ این کشور قدمت دارد؛ بحث درباره محدود کردن این سنت هم همواره از جنجالیترین موضوعهای اختلافبرانگیز بودهاست. بعد از جنگ استقلال آمریکا در برابر بریتانیا، حق حمل اسلحه به شهروندان آمریکایی داده شد و ایالتهای مختلف قوانین متفاوتی نسبت به این موضوع دارند و دولت فدرال قوانین خاصی را برای مالکیت اسلحه وضع کردهاست. قانون حمل اسلحه در ایالات متحده آمریکا تولید، تبادل، مالکیت، انتقال، ضبط سابقه، حمل و نقل و تخریب سلاح گرم، مهمات و لوازم آن را تنظیم میکند. متمم دوم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا نیز از حق نگهداری و حمل سلاح محافظت میکند.
قانون حمل اسلحه اجازه حمل آزادنه اسلحه را به افراد می دهد تا مردم در برابر هرگونه دشمنی از خود دفاع کنند؛ بنابراین گروهی از مردم آمریکا قانون حمل آزادی اسلحه را یکی از دستاوردهای مدنی خود درطی سالیان پرالتهاب تاریخ کشورشان می دانند؛ هر چند این قانون بارها وبارها در تاریخ سیاسی کشور آمریکا جنجالی شده است.
در واقع، هر زمان که تعدادی از شهروندان آمریکایی توسط سلاح گرم کشته میشوند، گروههای مخالف با آزادی سلاح گرم دست به تظاهرات و مخالفت میزنند، ولی به علت نفوذ زیاد لابی انجمن ملی اسلحه (ان آی ای) این بحثها به تدریج به فراموشی سپرده میشود. روسای جمهور آمریکا در دوره های گذشته نتوانستند قانون حمل آزادنه اسلحه را محدود کنند، اما دولت دونالد ترامپ نه تنها تلاشی برای این امر صورت نداده، بلکه حتی اعلام کرده«در دوره ریاست جمهوری من قانون حمل آزادنه اسلحه برای هر آمریکایی تغییر نخواهد کرد».
درسنت سیاسی آمریکا مردم باید اسلحه داشته باشند
در همین رابطه، علی امیدی، دانشیار روابط بین الملل گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان به خبرنگار ایمنا گفت: از زمان استقلال آمریکا، آزادی داشتن اسلحه برای مردم به یک سنت تاریخی تبدیل شده است؛ هرچند تا کنون این قانون به علت کشتارهایی که هر از چند گاهی در این کشور صورت گرفته، پیامدهای منفی زیادی داشته است. در دوره ریاست جمهوری «باراک اوبا»، او تلاش کرد با تأکید بر مجوزهایی که بتوانند قانون حمل اسلحه را کنترل کنند، آزادی حمل سلاح را محدود و عوارض منفی این قانون را کاهش دهد.
وی یاد آورشد: البته دولت اوباما در این برنامه موفق نشد، اما دولت ترامپ برخلاف اوباما، کاملا موافق و مدافع قانون حمل اسلحه است و در رابطه با چرایی این امر دو دیدگاه مختلفوجود دارد؛ دیدگاه نخست این است که دونالد ترامپ یک سرمایه دار است و نمایندگی منافع طبقه سرمایه دار را برعهده دارد. دیدگاه دوم معتقد است؛ لابی ها و گروههای فشار که تجارت اسلحه به نفع آنهاست، بردولت ترامپ اعمال فشارمی کنند.
وی افزود: البته این مسئله را نمی توان به صورت سیاه وسفید ارزیابی کرد و گفت که تنها لابی ها و گروههای فشاری که از این موضوع نفع می برنداز تجارت آزاد اسلحه حمایت می کنند. بحث دیگری که باید به آن توجه کرد و البته جای نقد دارد، فلسفه سیاسی پیرامون آزادی اسلحه در آمریکا است؛ بر این اساس درسنت سیاسی آمریکا مردم باید اسلحه داشته باشند تا بتوانند علیه دولت ستمگر بجنگند و گمان می کنند در غیر این صورت دموکراسی و آزادیهای مدنی آنها به چالش کشیده شده است.
این تحلیل گر سیاسی با طرح این سؤال که چرا باید حمل اسلحه تبدیل به سنت شود، خاطر نشان کرد: در توجیه حمل اسلحه در تاریخ سیاسی آمریکا گفته می شود که این کشور تاریخ پر التهابی را پشت سر گذاشته؛ جنگهای داخلی، برده داری و جنگهای شمال وجنوب و ... و به خاطر این تاریخ پر التهاب است که اسلحه در این کشور ارزش سمبولیک دارد تا افراد بتوانند در وقت لازم از خودشان دفاع کنند. پس نمی توان گفت سنت حمل آزادنه اسلحه صرفا منبعث از فرهنگ یاغیگری و هژمونگرایی و فشار گروههای ذینفع و شرکتهای اسحله سازی است.
آزادی اسلحه در تمدن آمریکا نهادینه شده است
عاطفه طغیانی، متخصص مسائل آمریکا نیز در این رابطه به خبرنگار ایمنا گفت: براساس متمم قانون اساسی کشور آمریکا، همه آمریکاییها می توانند در اماکن عمومی اسلحه حمل کنند. این حق بعد از استقلال آمریکا از بریتانیا به مردم این کشور داده شد که بر اساس آن آمریکاییها می توانند اسلحه خرید و فروش و نگه داری کنند وحمل آن در بسیاری از ایالتها قانونی شد؛ در واقع به قول آقای ترامپ « آزادی اسلحه در آمریکا کاملا سنتی است.»
وی خاطر نشان کرد: وقتی که پدران آمریکاییها به این کشور مهاجرت کردند، «گان وگلد» یعنی اسلحه و طلا به عنوان دو کالای بسیارارزشمند درفرهنگ این کشور نهادینه شد و گرفتن اسلحه از چنین مردمی کار آسانی نیست. در واقع زمی، اسلحه و طلا سه مقوله ی است که در تمدن آمریکاییها نهفته است و اینها معتقدند تمدنشان براساس این سه مقوله پایه گذاری شده و نمی توان این سه مقوله را از آنها گرفت.
طغیانی تاکید کرد: در این فرهنگ طلا به قانون سرمایه داری بر می گردد و نوعی پول پرستی یا نظام سرمایه داری در آمریکا حاکم است، حتی مالکیت بر زمین هم از همان ابتدا جایگاه عمیقی در تمدن آمریکا داشته است.در این راستا بحث اسلحه نیز در تمدن آمریکا نهادینه شده و مختص یک سال ودوسال نیست.
عاطفه طغیانی تصریح کرد: در سال ۱۹۹۴، متممی برقانون اساسی گذاشته شد که بر اساس آن حمل اسلحههایی که بیشتر از ۱۰ خشاب دارند، در مکانهای عمومی محدود می شد، این تنها قانونی بود که برای محدودیت حمل سلاح تصویب شد، ولی تا سال ۲۰۰۴ بیشتر دوام نیاورد و منقضی شد. در آمریکا قانونها تاریخ انقضا دارند و بعد از مدت معین لغو می شوند و نیاز به تصویب مجدد دارند، اما در حوزه اسلحه دیگر نتوانستند هیچ قانونی را تصویب کنند.
این کارشناس مطالعات آمریکا یاد آورشد: بر اساس آمار سنجی سال ۲۰۱۲، سالانه حدود ۳۰ یا ۳۲ نفر بخاطرحمل اسلحه قانونی کشته می شوند، هردفعه بعد از این کشتارها گروه هایی تشکیل شده و دست به تظاهرات می زنند تا فضا را متشنج کرده و بتوانند با لابی و اعمال نفوذ و فشار قانون حمل اسلحه را محدود کنند، اما هیچوقت این لابی گریها به نتیجه مطلوب نرسیده؛ چرا که لابی های بزرگ تری که حامی حمل سلاح هستند اجازه نمی دهند طرفداران محدود کردن قانون حمل اسلحه کاری از پیش ببرند.
اسلحه زمانی فرهنگ بود و حال اقتصاد
وی خاطر نشان کرد : در حقیقت حمل اسلحه در آمریکا قبلاً به صورت فرهنگ و تمدن بوده، اما در شرایط فعلی به عنوان یک مسئله اقتصادی برای کمپانی های بزرگ اسلحه سازی مطرح است، اما به عنوان نیاز مردم مطرح می شود. در واقع با وجود قانون آزادی اسلحه، جامعه آمریکا به حدود ۲۷۰ میلیون اسلحه نیاز دارد که این بازار بزرگ بسیار خوبی است که شرکت های قدرتمند و بزرگ اسلحه سازی اجازه از دست رفتن این فضای خوب اقتصادی را از دست نمی دهند.
این کارشناس مسائل آمریکا با تأکید بر این مسئله که فعالان مدنی آمریکا هم معتقدند حمل اسلحه درآمریکا مسئله ای اقتصادی شده است، گفت: بر این اساس عده ای دیگر معتقدند اگر بازار اسلحه حذف شود، آمریکا دچار رکود اقتصادی می شود. بخش زیادی ازکارکنان و کارمندان مستقیم یا غیرمستقیم در صنایع وکارخانههای اسلحه سازی کارمی کنند و بنابراین پیش بینی می شود که اگر رکود در قسمت اسلحه سازی رخ دهد، دامنگیر همه صنایع دیگر نیز می شود. این مسأله سبب می شود تا آمریکا به دنبال صادرات گسترده اسلحه به کشورهای دیگر نیز باشد و این ماجرا خیلی پیچیده و خطرناک است.
طغیانی افزود: درست است که در آمریکا یک دعوای ساده می تواند منجر به کشت و کشتار شود؛ اما اینکه بگوییم از آنجا که در آمریکا مردم اسلحه حمل می کنند، همیشه کشت و کشتار است، کاملا اشتباه است. در آمریکا آزادیهای زیادی از جمله آزادی دین و آزادی حمل اسلحه در کنار سایر آزادی های مدنیبه مردم داده شده است. پایه گذاراران آمریکا از جمله جفرسون معتقد بودند دولت باید محدود شود و نباید دارای قدرت بیش از حد باشد.
وی یاد تصریح کرد: ساختاری که برای آمریکاترسیم شد، ساختار لایهای بود بدین معنا که از ترس اینکه آمریکا هم کشوری مانند بریتانیا شود که دارای ملکه است وهمه قدرتها در دست اوست، قدرتها را در یک جا جمع نکرد. بنابراین لایه لایه کردن ساختارها برای این بود که بتوانند قدرت را از دولت مرکزی بگیرند؛ به طوری که مردم هم حق دخالت در اجرای امنیت برای کشور داشته باشند.
طغیانی تأکید کرد: حال شاید آن طور که پایه گذاران آمریکا می خواستند نشد، اما درحال حاضراین موضوع بحث گسترده ای است، وقتی اولین سوالاتی که ازرییس جمهور پرسیده می شود در مورد قانون حق حمل اسلحه ومهاجران استف مشخص می شود که این دو موضوع، بحثهای چالشی حال حاضر برای آمریکاییها است.
نظر شما