به گزارش خبرنگار ایمنا، نخستین اکران سال ۹۷ تماشاخانه فیزیک شامگاه( پنج‌شنبه) با اکران فیلم دیدنی "بلید رانر ۲۰۴۹" آغاز شد. این فیلم به کارگردانی دنیس ویلِنوو فرانسویست است که پیشتر فیلم ورود (arrival) از او در اولین برنامه تماشاخانه اکران شده است. به عبارتی این فیلم دنباله فیلم بلید رانر ۱ است که به دنبال وقایع ۳۰ سال پیش برمی‌گردد و آن را به گونه‌ای دیگر روایت می‌کند.
در بلید رانر۱ شرکتی به نام "تیرل" وجود دارد که موفق شده تا به فناوری ساخت ربات که به آن فاز نکسوس می‌گویند دست یابد و با این فناوری موجوداتی مانند انسان بسازد که از آنها در فیلم به نام "رپلیکانت" نام برده می‌شود.
این ربات‌ها ساختاری انسانی دارند و مانند انسان غذا می‌خورند، راه می‌روند، فکر می‌کنند اما از حافظه برخوردار نیستند به عبارتی در این موجودات حافظه به‌طور مصنوعی به آنان تزریق می‌شود و برنامه‌ریزی شده‌اند که در زمان مشخصی از کار بیفتند.
رپلیکانت‌ها همانند یک کارگر بوده که به خارج از زمین فرستاده می‌شوند تا به کار پُر خطر اکتشافات فضایی و مستعمره سازی سیارات دیگر بپردازند. اما چندی بعد گروهی از آنان شورش می‌کنند بنابراین حضور آنان در زمین غیر قانونی اعلام و برایشان مجازات مرگ تعیین می‌شود. گروه پلیس ویژه( بلید رانر) دستور می‌گیرند تا آنها را پس از شناسایی بکشند.
در فیلم بلیدرانر۱ "دکارد" بلید رانری است که با وجود جوانی، خود را بازنشسته کرده، اما بعد از اینکه او را موظف به کشتن چهار رپلیکانت سرکش می‌کنند و پس از کشتن دوتن از آنها خود در آستانه کشته شدن قرار می‌گیرد، اما توسط یک رپلیکانت به‌نام راشل نجات می‌یابد؛ کسی که ریکارد از قضا به عشقش گرفتار می‌شود و با او از شهر می‌گریزد.
آغاز بلید رانر در سال ۲۰۴۹ شهر لس‌آنجلس
اما در بلید رانر ۲۰۴۹ که دنباله قسمت اول آن است داستان به گونه‌ای دیگر روایت می‌شود، در اینجا شهر لس آنجلس در سال ۲۰۴۹ نشان داده می‌شود و بلیدرانری به نام "کی" معرفی می‌شود او در جستجوهای خود با زنی آشنا می‌شود که مسئول کاشت خاطره در رپلیکانت‌ها است و از اینجا می‌تواند گدکارد" همان مرد فراری ۳۰ سال پیش را پیدا کند و داستان در اینجا روایت فرزند دکارد که حاصل ازدواج او و راشل است آغاز می‌شود.
دکتر رهام انصارمهر دکترای فلسفه از دانشگاه اصفهان در نقد این فیلم گفت: در این داستان بیشتر به دو بخش هوش مصنوعی و تکثیر ربات‌ها بر اساس اصول زیستی اشاره شده که تماشاگر را به فکر کردن تشویق می‌کند.
وی اضافه کرد: آنچه تصور می کنم برای تماشاگر مبهم باشد نحوه پرداخت به داستان است، فیلم بلید رانر ۲۰۴۹ از داستانی به نام " آیا آدم‌های مصنوعی خواب گوسفند برقی می‌بینند؟" ساخته شده است که با ایجاد تغییراتی در داستان به صورت فیلم‌نامه نوشته شده است و بعدها پس از حذف نام‌های مختلف به نام "بلید رانر" انتخاب شد.
انصارمهر با بیان اینکه " بلید رانر" به معنای کسی است که در لبه تیغ راه می‌رود، خاطرنشان کرد: در واقع کارگردان در تلاش است تا با این نام‌گذاری به معرفی افرادی بپردازد که مرز انسان و ربات را می‌شناسند و این ربات ها افرادی هستند که قابلیت بیولوژیکی ندارد و قادر به داشتن حافظه نیستند.
وی با اشاره به فیلم بلید رانر ۱ که در دهه ۶۰ ساخته شده است، گفت: این نگاه در دهه ۶۰ بسیار مهم تلقی می‌شود چرا که شبیه سازی امروز و دهه جدید شکل گرفته است اما در آن زمان ساخت چنین فیلمی حاکی از توجه ویژه به موضوعات علمی دارد.
این متخصص فلسفه با اشاره به نگاه ویژه کارگردان در فیلم "بلید رانر ۲۰۴۹"، گفت: کارگردان سه مسئله را مطرح می کند که همان هویت است، در این فیلم مامور بلید رانر "کی" سرنخی پیدا می‌کند و فکر می‌کند خودش فرزند حاصل از ازدواج انسان و ربات است.
وی با اشاره به اینکه این فیلم را می‌توان هم کلیشه و هم ضد کلیشه دانست، خاطرنشان کرد: در فیلم‌های بسیاری مشاهده می‌شود که فردی پس از کار قهرمانانه بزرگ می‌شود اما داستان حول محور قهرمانی او نیست که در اینجا به نوعی ضدکلیشه به کار رفته است، اما از این جهت کلیشه است که شخص اول داستان باز هم در ادامه فصل دوم به زندگی خود ادامه می‌دهد.
انصارمهر با اشاره به بخش "خاطره" در این فیلم، گفت: در فیلم می‌بینیم که رپلیکانت‌ها خاطره گذشته ندارند، اما در مورد انسان خاطره جزیی از هوشیاری است و حتی یکی از فلاسفه انگلیسی انسان را با خاطره تعریف می‌کند، در فیلم مشاهده می‌کنیم که قهرمان زن داستان خاطرات گذشته حال و آینده را می‌بیند.
وی با اشاره به توجه به هستی‌شناسی برای سفر در زمان که دراین فیلم به آن توجه شده است، تصریح کرد: سال‌ها پیش امکان این که هوش‌مصنوعی دارای قابلیت‌های عاطفی در جهان فراگیر شود تقریبا بعید به نظر می رسید اما امروز بسیار دور از دسترس نیست. اگر چه هنوز سال‌های زیاد دیگری باید برای دستیابی به اندرویدها بگذرد اما شواهد نشان می‌دهد که شهر لس‌آنجلس و شهرهای دیگر در آینده‌ای نزدیک شباهت زیادی با آنچه که در این فیلم به تصویر کشیده شده خواهند داشت.
نظر شما