به گزارش خبرنگار ایمنا، خانه سینمای تهران، بزرگ‌ترین تشکل صنفی و مستقل سینماگران ایران است که با اهداف اولیه‌ای چون حفظ و صیانت از حقوق مادی و معنوی دست‌اندرکاران سینما، ایجاد امنیت شغلی و تأمین اجتماعی و ارتقای سطح آموزشی و مهارت حرفه‌ای دست‌اندرکاران سینمای ایران تشکیل‌شده و سال‌ها است فعالیت می‌کند.
اصفهان اما در حالی مفتخر به ایجاد دومین خانه سینمای کشور در خود شده که دو نفر از کارشناسان امور سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اصفهان، مستقیماً نامزد شرکت در انتخابات آن بوده‌اند و یکی از آن‌ها نیز به‌ظاهر بیشترین رأی سینماگران اصفهان را کسب کرده است.
طبق آخرین اطلاعیه‌ای که پس از برگزاری انتخابات در کانال اطلاع‌رسانی این خانه تازه‌تأسیس منتشر و اکنون بدون هیچ توضیحی حذف‌شده، به ترتیب حسین خواجویی به‌عنوان مدیرعامل خانه سینماگران، محمد فضیله به‌عنوان رئیس هیئت‌مدیره، رضا دهقانی به‌عنوان نایب‌رئیس، حمیدرضا صیادی به‌عنوان خزانه‌دار و حمید محمدی به‌عنوان دبیر این خانه معرفی‌شده بودند.
بلافاصله پس از برگزاری انتخابات خانه سینماگران استان، دو تن از سینماگران اصفهان در گفت و گو با ایمنا، به روند برگزاری این انتخابات که رأی‌دهندگان آن، ملزم به پر کردن فرم ثبت‌نام و تائید صلاحیت از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان شده بودند، اعتراض کردند و این رویه را موجب کناره‌گیری سینماگران پرسابقه‌ای دانستند که به‌صرف پر نکردن این فرم، از شرکت در سینمایی‌ترین انتخابات شهرشان محروم شده بودند.
جمشید صدری، بازیگر اصفهانی که سابقه بازی در شش فیلم سینمایی و بیش از ۱۳ سریال را دارد و ازقضا یکی از نامزدهای انتخابات خانه سینماگران اصفهان هم بوده، در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، پیرامون برگزاری این انتخابات، مواردی را بیان کرد. شرح سخنان این هنرمند باسابقه را ازنظر می‌گذرانید:
چرا فکر می‌کنید انتخابات خانه سینماگران در اصفهان به شیوه معمول برپا نشده است؟
سال‌ها گذشته و انتخابات زیادی در همه زمینه‌ها، به‌ویژه در شاخه هنر برگزارشده است. من هم در این برنامه‌ها شرکت داشته‌ام و از روند معمولی آن بی‌اطلاع نیستم. در هر انتخاباتی، نامزدهایی معرفی می‌شوند و عده‌ای نیز بر اساس رزومه‌ای که شرح فعالیت نامزدها در آن ذکرشده و برنامه‌ای که برای آینده دارند، به این افراد رأی می‌دهند. به همین منظور، جلسه‌ای در محل برگزاری انتخابات تشکیل می‌شود تا نامزدها در حضور رأی‌دهندگان، رزومه و سابقه فعالیت‌های خود را بیان کنند. رأی‌دهندگان نیز باید با این انتخابات، نسبتی داشته باشند و برای مثال، باقلافروش‌هایی نباشند که در انتخابات بستنی‌فروش‌ها شرکت می‌کنند.
همه افرادی که نامزد شرکت در انتخابات خانه سینمای تهران می‌شوند، باید سابقه فعالیت داشته باشند. برای مثال، بازیگران نامزدشده، باید نقش اصلی سه فیلم سینمایی و نقش دوم، سوم و چهارم چند اثر دیگر را هم در کارنامه خود داشته باشند. این شرایط، برای همه کسانی که رأی می‌دهند، نیز به همین ترتیب است و باید با سینما مرتبط باشند. معمولاً پیش از برگزاری انتخابات، رأی‌دهندگان، نامزدها را از نزدیک می‌بینند و برنامه آن‌ها را می‌شنوند، اما در انتخابات خانه سینماگران اصفهان، هیچ‌کدام از این قواعد اجرا نشد.
فقط شما نتوانستید رزومه خود را در جمع رأی‌دهندگان بیان کنید یا برای دیگر نامزدها نیز چنین شرایطی فراهم نشده بود؟
ساعت برگزاری انتخابات از ۱۰ صبح تا ۵ عصر در نظر گرفته‌شده بود و به‌این‌ترتیب عملاً امکان دیدار با همه رأی‌دهندگان برای ما فراهم نبود. ضمن این‌که هیچ‌یک از ما، رزومه خود را بیان نکردیم و حتی من هم با چهل سال سابقه حضور در سینما متوجه نشدم رزومه رقیبانم چیست، چه برسد به جوانان بسیاری که قرار بود رأی بدهند.
ازنظر شما، رأی‌دهندگان این انتخابات گزینش‌شده بودند؟
وقتی به یک کارشناس سینما گفته می‌شود شما نمی‌توانید رأی بدهید و بعد یک کارشناس سینمای دیگر تا سطح نامزدی انتخابات بالا می‌رود، بحث گزینش رأی‌دهنده‌ها قوت می‌گیرد. بررسی این‌که رأی‌دهندگان با سینما دارای نسبت باشند، یک قاعده است، اما نباید این قاعده به سمت گزینش سلیقه‌ای برود. بیشتر کسانی که در این انتخابات رأی آورده‌اند، تهیه‌کننده هستند و این مسئله، می‌تواند سؤال‌برانگیز باشد.
حضور ناظران در انتخابات خانه سینماگران استان، به چه شکل بود؟
قرار بود غلامرضا آب‌آب از طرف ما به‌عنوان ناظر حضورداشته باشد و کنترل و نظارت دقیقی بر انتخابات داشته باشد. مهدی شهداد و خانم روزبهانی نیز از دیگر ناظران بودند. دو نفر هم از اداره ارشاد حضور داشتند که هر دو، خودشان نامزد این انتخابات بودند. برای شخص من، امکان رصد انتخابات از ساعت ۱۰ صبح تا ۵ عصر فراهم نبود و نمی‌دانم ناظرانی که باید در جلسه حاضر می‌شدند، بوده‌اند یا خیر، اما به نظرم اداره کل ارشاد استان می‌بایست بر این انتخابات نظارت بیشتری می‌کرد، ضمن این‌که اداره کل می‌توانست گزینه خود را به‌صورت انتصابی اضافه کند و لازم نبود آن‌ها در بین نامزدها حضورداشته باشند.
اگر رأی آورده بودید، بازهم به انتخابات اعتراض می‌کردید؟
این حرف را از دهان دیگران هم شنیده‌ام. بحث بر سر این نیست که من رأی نیاورده‌ام، بحث بر سر این است که آیا این رأی‌ها حقیقی است یا خیر؟ این‌که به‌جز رئیس اداره سینمایی و سمعی و بصری اداره کل ارشاد استان، بیشتر کسانی که رأی آورده‌اند، تهیه‌کننده هستند، عجیب نیست؟ این‌که نامزدها، رزومه خود را در جمع بیان نکرده‌اند، عادی است؟ این‌که چرا خیلی از موسفیدهای سینمای ما در این انتخابات حضور نداشته‌اند، سؤال‌برانگیز نیست؟ نگرانی من به خاطر رأی نیاوردن نیست، سال‌ها است که آردهایم را بیخته‌ام و الکم را آویزان کرده‌ام، اما این انتخابات، نخستین انتخابات خانه سینمای اصفهان بود و نگرانی من از استوار نبودن سنگ بنایی است که قرار است بعدها بالا و بالاتر برود.
چرا حضور چند تهیه‌کننده در یک تشکل صنفی می‌تواند نگران‌کننده باشد؟
وقتی تهیه‌کننده‌ها قدرت می‌گیرند، به‌راحتی می‌توانند از عوامل و بازیگران استفاده‌های بهینه کنند. کسانی هم که مدافع قدرت گرفتن تهیه‌کنندگان هستند، به این جهت از آن‌ها دفاع می‌کنند که اوج گرفتن یکی از آن‌ها، به‌مثابه اوج گرفتن بقیه است.
چاره چیست؟
چه بگویم؟ فکر می‌کنم با این انتخابات، به سینماگران باسابقه اصفهان توهین شده، اما بازهم به این جمله می‌رسم که «الخیر فی ماوقع».
نظر شما