ناهید تاج الدین با اشاره به مهمترین چالش‌های سیاسی ایران در سال ۱۳۹۶ به خبرنگار ایمنا گفت: ناآرامی های دیماه مهم ترین چالشی بود که همه سیاسیون را به تکاپو و تأمل واداشت و تحلیل این ناآرامی ها در صدر اخبار سیاست نشست؛ البته چالش های سیاسی دیگری نیز در سال ۹۶ داشتیم که به قبل و بعد از انتخابات ۲۹ اردیبهشت مربوط می شود.
وی افزود: قبل از انتخابات چالش سیاست در ایران چالش ریاست جمهوری و پس از انتخابات نیز عمده چالش‌های سیاسی بر سر رویکرد دولت دوم آقای روحانی بود و اینکه به اصطلاح می خواهد دولت پیمانکار بماند یا دولت کارفرما شود، این چالش پس از رای اعتماد به کابینه نیز پررنگ تر شد.
تاج الدین با اشاره به مهمترین دستاورد سیاسی ایران در سال ۹۶، گفت: برگزاری انتخابات با شکوه ۲۹ اردیبهشت؛ حماسه ای که به ایجاد نشاط سیاسی در کشور کمک زیادی کرد و به نوعی بسیج سرمایه اجتماعی محسوب می شد، از جمله موفقیت های سیاسی بود که متاسفانه نتوانستیم درست از آن حراست کنیم تا این نشاط سیاسی پایدار بماند.
وی خاطر نشان کرد: از این رو اولویت اول سیاسی ایران در سال ۱۳۹۷، باید بازگرداندن اعتماد مردم به نهاد سیاست باشد. بر این اساس لازم است تمام هم و غم مسئولان در سال ۹۷ بر احیای سرمایه اجتماعی در حوزه سیاسی متمرکز شود؛ سرمایه ای که اگر احیا نشود تبعات جدی امنیتی خواهد داشت و حتی تمامیت ارضی ما را به خطر می اندازد. احیای این سرمایه اجتماعی نیازمند گفت‌وگوی ملی است؛ گفت‌وگویی فراگیر و پردامنه میان همه گروههای قدرت سیاسی و قدرت اجتماعی.
این نماینده مردم اصفهان در مجلس با اشاره به مسئله همه پرسی مطرح شده از سوی رییس جمهور،گفت: طبق اصل ۵۹ قانون اساسی، در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه پرسی و مراجعه مستقیم به آراء مردم صورت گیرد که در خواست مراجعه به آراء عمومی باید به تصویب دو سوم مجموع نمایندگان مجلس برسد.
وی یادآور شد: همه پرسی در خلاء انجام نمی شود و آنچه رییس جمهور می گوید مقدماتی نیاز دارد؛ بدین معنا که پیش نیاز همه پرسی، گفتمان و گفت‌وگوی ملی است، باید در همه پرسی بدانیم چه می خواهیم و چه نمی خواهیم که این امر نیاز به پیش درآمدهایی در فضای سیاسی دارد.
نظر شما