به گزارش خبرنگار ایمنا، یک روز به عشق معلم خود، می‌خواستیم معلم شویم، یک روز لباس سفید دکتری می‌پوشیدیم و یک روز کلاه مهندسی بر سر می‌گذاشتیم و می‌شدیم مهندس. اما شاید کمتر کسی برای رسیدن به رویای کودکی‌اش تلاش کرد تا بشود خانم دکتر و یا آقای مهندس.
انتخاب رشته تحصیلی، نقطه عطف زندگی هر انسانی است، اما شاید آن زمان دست و دلمان بلرزد که کدام را انتخاب کنیم، دکتری، معلمی و یا مهندسی ... آیا جامعه به این همه دکتر و مهندس نیاز دارد؟ اما بودند افرادی که به دنبال رویای کودکی‌شان رفتند.
۵ اسفندماه بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و روز مهندس بهانه‌ای شد برای گفت و گوی صمیمی با چهار تن از مهندسان شهرداری و شورای شهر اصفهان، تا از رویای کودکی تا جوانی‌شان بگویند، از اینکه دوست داشتند چه‌کاره شوند؟ در دوران تحصیل به چه رشته‌هایی علاقه داشتند و چرا این رشته را انتخاب کردند؟ و در نهایت از انتخاب خود راضی هستند یا خیر؟
فتح الله معین: حاضر به تغییر رشته نبودم
فتح الله معین، رییس شورای اسلامی شهر اصفهان به واسطه شغل پدرش به مهندسی کشاورزی علاقه‌مند می‌شود، او متولد سال ۱۳۳۳ در محله چهارسوق شهر نجف آباد است و به گفته خودش از همان دوران کودکی علاقه بسیار زیادی به رشته کشاورزی داشته زیرا شغل پدرش کشاورزی و باغداری بود.
مدرک کارشناسی خود را در سال ۱۳۵۶ در رشته مهندسی کشاورزی از دانشگاه تهران گرفته است، او در کارنامه شغلی خود بیشتر از یک مهندس در مشاغل سیاسی فعال بوده است، اما هنوز از انتخاب مهندسی کشاورزی راضی است.
رییس شورای شهر اصفهان به خبرنگار ایمنا می‌گوید: "از کودکی ارتباط زیادی با متخصصان این فن داشتم. مدرک دیپلم را در دبیرستان حکیم سنایی سابق اصفهان گرفتم، سال ۵۱ هنگام شرکت در کنکور رشته کشاورزی انتخاب سوم یا چهارم من بود، اما زمانی که در دانشکده مشغول تحصیل در این رشته شدم، به شدت به آن علاقه‌مند و به هیچ عنوان حاضر به تغییر رشته علیرغم اینکه بدون انصراف امکان تغییر رشته وجود داشت، نبودم. من در سال ۵۶ در رشته مهندسی کشاورزی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شدم.
از انتخاب رشته خود بسیار راضی هستم. پس از فارغ‌التحصیلی در وزارت کشور مشغول به کار بودم، پس از آن اولین پست اداری من در استان اصفهان، مشاور استاندار و دبیر شورای کشاورزی استان اصفهان بود. در آن زمان از مواردی که به طور ویژه پیگیری کردم، تکمیل تونل دوم کوهرنگ و شروع به کار مطالعات تونل سوم کوهرنگ بود که در حال حاضر به بهره‌برداری رسیده است، اگر سد تونل هم تأمین شود، می‌توان امیدی برای تأمین آب کشاورزی استان داشت.
غیر از آن، اموری را که بیشتر پیگیری کردم، اجرای طرح آب آشامیدنی اصفهان بزرگ بود که در حال حاضر اصفهان از آن بهره‌مند است، در خصوص احداث سد و تونل، بخش‌هایی که به من مربوط می‌شد را دنبال می‌کردم تا اینکه در سال ۶۴ به عنوان معاون سیاسی استاندار اصفهان منصوب شدم، ولی در عین حال دبیری شورای کشاورزی را نیز بر عهده داشتم."
به گزارش ایمنا، معین تا سال ۷۲ در استانداری اصفهان مشغول به کار بوده است و از سال ۸۶ به شورای اسلامی شهر راه یافته است. در خصوص فعالیت در شورای شهر و ارتباط آن با مهندسی کشاورزی تاکید می‌کند: "اموری که در شورای شهر پیگیری می‌کردم بیشتر مربوط به مسائل محیط‌زیست، فضای سبز، تأمین آب برای آبیاری و اینکه فضای سبزی را که در طرح تفصیلی وجود داشت محقق کنم. در طول ۱۱ سال اخیر پیگیر این موارد بودم به ویژه ایجاد پارک‌های بزرگی که نیاز بود در اصفهان احداث شود، خوشبختانه تاکنون بخش بزرگی از آن انجام شده و امید است با اجرای سه طرح باقی مانده به اهداف مورد نظر دست یابیم. طی سال‌هایی که عضو شورای شهر بودم، در شورای عالی ناژوان نیز حضور داشتم و برای احیاء مجدد پارک ناژوان تلاش زیادی انجام شد.
برای به وجود آوردن جاذبه در ناژوان به منظوراستقبال هر چه بیشتر شهروندان و گردشگران و اینکه ناژوان تبدیل به پارک مصنوعی نشود و به شکل طبیعی خود باقی بماند، مطالعات و پیگیری‌های مستمری انجام شد و خوشبختانه امروز این هدف محقق شده است. اگر مشکل تأمین آب اصفهان برای فضای سبز برطرف شود، بخش زیادی از مشکلات پشت سر گذاشته می‌شود.
برای تحول در فضای سبز شهر ابتدا باید به سمت تأمین آب فضای سبز از پساب‌های موجود در نقاط مختلف تصفیه خانه‌های استان که همه آنها به هم متصل شده‌اند، حرکت کنیم، امسال نیز اعتباری برای انجام این کار در نظر گرفته شده است. دوم با توجه به اینکه تمام چاه‌ها و منابع آب به همدیگر متصل شده‌اند ایجاد شبکه سراسری از منابع آب فضای سبز اصفهان است و سوم میزان آب مورد نیاز تمام فضای سبز موجود شهر اصفهان را با اندازه‌گیری در اختیار قرار دهیم تا نهایت صرفه‌جویی برای حفظ فضای سبز موجود و امکان توسعه آن انجام شود."
صمصام شریعت: به داروسازی فکر می کردم
"سید جمال الدین صمصام شریعت، معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان" برخلاف خانواده خود که همگی در رشته‌های پزشکی تحصیل کردند، در دبیرستان به رشته معماری علاقه‌مند می‌شود و این مسیر را ادامه می‌دهد. صمصام شریعت متولد اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۷ در محله ملک اصفهان و تا اتمام دوره دبیرستان در این شهر ساکن بوده و پس از آن برای ادامه تحصیل به تهران می‌رود. صمصام شریعت می‌گوید: "پدرم یک روحانی بود، در عین حال مؤسسه‌ای را برای اولین بار در کشور به نام مؤسسه مسافربری گیتی نورد راه‌اندازی کردند و ساماندهی در زمینه حمل و نقل مسافر در آن زمان انجام شد. اتوبوس‌های لوکس در حمل و نقل مسافر بین شهری وارد شد و متعاقب آن شرکت‌های بعدی ورود پیدا کرد، پدرم در سال ۵۳ به رحمت خدا رفت.
خواهر و برادرانم همه در رشته پزشکی تحصیل کرده‌اند اما من از آن جمع مهندس شدم. هر کودکی تحت تأثیر خانواده ذهنیت‌هایی بر روی انتخاب شغل آینده خود پیدا می‌کند، دید من در ایام کودکی بیشتر بر روی رشته داروسازی بود.
به هر حال اکثر افراد خانواده‌ام پزشک بودند و از دید من آنها نیاز به داروساز داشتند، از این رو به داروسازی فکر می‌کردم، اما هنگامی که دوره دبیرستان را سپری کردم، به دلیل علاقه شدیدی که به رشته معماری پیدا کردم، تصمیم گرفتم در رشته مهندسی معماری ادامه تحصیل دهم، به همین دلیل در سال ۱۳۵۵ یعنی دو سال قبل از انقلاب به "دانشگاه ملی ایران" در آن زمان و "دانشگاه شهید بهشتی" کنونی رفتم و فارغ التحصیل رشته معماری شدم.
این دوران از زندگی من مصادف با انقلاب، انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‌ها بود، به همین دلیل فارغ‌التحصیلی من تا حدودی به طول انجامید. پس از آن تحصیلاتم تا مقطع دکتری را در رشته شهرسازی و برنامه ریزی شهری ادامه دادم، با توجه به علاقه‌ای که به این رشته و حرفه داشتم، شغل من نیز به نحوی مرتبط با رشته تحصیلی‌ام شد و از این رو احساس رضایت می‌کنم."
به گفته صمصام شریعت مسائل شهری بسیار پیچیده است و غیر از آن تشکیلات و دستگاه‌هایی که به صورت موازی در رابطه با شهرسازی کار می‌کنند، زیاد و به همین جهت برنامه‌ریزی و پیاده‌کردن اهداف کار مشکلی است. با این حال معاون شهرسازی شهرداری اصفهان به گفته خودش همواره تلاش کرده برای کلانشهر تاریخی اصفهان راهبردهایی تعریف کند. "هر چند وزارت راه و شهرسازی ادعا دارد این راهبردها در اختیار آنها است، اما شهرداری اصفهان از پا ننشسته و دنبال تهیه طرح‌های موفق بوده و موفق شده مصوبات برخی از طرح‌ها را بگیرد، از جمله مباحث، طرح توسعه پایدار حریم شهر اصفهان است که قرارداد آن در سال ۸۶ حدود ۱۰ سال پیش بسته شد و امروز شاهد تصویب آن هستیم.
با توجه به دخیل بودن تشکیلات حقیقی و حقوقی در بحث مدیریت شهری و در مباحث شهرسازی و اینکه غیر از شهرداری، اداره کل راه و شهرسازی، بنیاد مسکن انقلاب‌اسلامی، استانداری، فرمانداری، میراث فرهنگی، راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی، جهاد کشاورزی و چند ده تشکیلات موازی دیگر در امور شهر دخیل هستند، می‌توان گفت تصمیم‌گیری در امور شهری کشور هرمی نیست بلکه به صورت هرم ناقص است. در رأس این هرم به جای یک نفر تصمیم گیرنده، طیفی از افراد، نهادها و دستگاه‌ها درباره مسائل شهری تصمیم می‌گیرند، در سطح کلان باید وزارت راه و شهرسازی و وزارت کشور تصمیم‌گیرنده باشد، در حالی که وزارتخانه‌ها و نهادهای دیگر نیز در مباحث شهرسازی و مدیریت شهری دخیل هستند."
ایرج مظفر: از انتخاب رشته ام لذت می برم
ایرج مظفر، معاون عمرانی شهردار اصفهان، مهندس عمران است و از کودکی به این رشته علاقه داشته است.
"از کودکی به ساختمان سازی علاقه داشتم، در مدرسه وقتی موضوع معروف دوست دارید چکاره شوید؟ مطرح می‌شد، من تنها به مهندسی راه و ساختمان فکر می‌کردم. به همین خاطر این رشته تحصیلی را دنبال کردم و اکنون کارشناسی مهندسی عمران در زمینه راه و ساختمان دارم. زمانی که وارد شهرداری شدم دیگر ادامه تحصیل ندادم، ولی در این سال‌ها تجربیات زیادی کسب کردم. از سال ۶۸ وارد سیستم عمران شهری شهرداری شدم، ابتدا در سازمان میوه و تره بار فعال شدم و از سال ۷۴ مدیریت پروژه‌های بزرگ شهر اصفهان را به عهده گرفتم. نخستین مدیر پروژه رینگ سوم در قالب برنامه اصفهان ۲۲ بودم، همان طور که می دانید طول رینگ سوم ۴۳ کیلومتر است و من اجرای اتوبان شهید اقارب پرست، شهید میثمی، شهید دستجردی، اتوبان شهید آقابابایی و شهید حبیب الهی را بر عهده داشتم."
مظفر ۱۰ سال معاون فنی مناطق ۵ و ۱۳ شهرداری اصفهان بوده و از نخستین افرادی است که بازسازی نهرها و مادی‌ها را در این شهر شروع کرده است. اگرچه پدرش کشاورز بود و خودش در این زمینه تخصص داشته اما رشته مورد علاقه‌اش را دنبال کرده است. اهل گز و برخوار است دو فرزند دارد، پسرش فوق لیسانس تربیت معلم و دخترس محصل است.
"وقتی اقدامات خود را در شهر می‌بینم از انتخاب رشته ام لذت می‌برم. در حال حاضر شهر باید در زمینه حمل و نقل متحول شود، همه باید درک کنیم که ساخت خیابان و پل یکی از راه حل های ترافیک شهر است، اما باید حمل و نقل، مترو، اتوبوس و تراموا نیز در شهر تقویت شود. اکنون که اصفهان از آلودگی هوا رنج می‌برد و از وجود زاینده رود بی بهره است، پس ضروری است که برای حل این معضلات چاره اندیشی شود، البته من در زمینه عمران فعالیت می‌کنم، ولی مسائل ترافیکی با فعالیت‌های عمرانی مرتبط است."
شیرین طغیانی: دوباره متولد شوم معماری می خوانم
شیرین طغیانی، رییس کمیسیون شهرسازی، معماری و عمران شورای اسلامی شهر اصفهان اصالتاً اهل خوراسگان است. او که به واسطه رشته تحصیلی برادرش به مهندسی معماری علاقه مند می‌شود. در دوران دبستان مانند بسیاری از کودکان آرزو داشته پزشک شود اما اواخر دوران دبیرستان به شدت به رشته معماری علاقمندمی شود. طغیانی تا فوق لیسانس معماری در دانشگاه آزاد خوراسگان تحصیل کرده، پس از آن دوره دکترای شهرسازی خود را در دانشگاه علوم و تحقیقات تهران به پایان رسانده و در حال حاضر عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد نجف آباد است.
"به واسطه علاقه به شهرسازی تصمیم گرفتم به شورای شهر ورود کنم و خوشبختانه با رأی مردم توانستم عضو پنجمین شورای شهر اصفهان شوم. هم اکنون نیز رییس کمیسیون عمران، شهرسازی و معماری شورای شهر هستم. قبلاً فرصت کاری بیشتر داشتم، دو پسر دارم، پسر بزرگترم کلاس ششم دبستان و پسر کوچکترم پیش دبستانی است. اکنون که وارد شورای شهر شدم مادرم از فرزندانم نگهداری می‌کند.
پدرم فرهنگی بودند، با توجه به اینکه برادر بزرگم در رشته طراحی صنعتی تحصیل می‌کرد، یکی از مشوق‌های من برای علاقمندی به رشته معماری برادر بزرگترم بود، البته به مرور علاقه خودم نیز زیاد شدم. به رشته مهندسی معماری علاقه زیادی دارم، اگر یکبار دیگر دنیا بیایم باز هم رشته معماری را انتخاب خواهم کرد.
سال اول در دانشگاه ادامه تحصیل در رشته معماری جزء اهدافم بود، اوایل دوست داشتم در رشته دکترای معماری ادامه تحصیل دهم اما بعد یکی از اساتیدم بر روی نظرم تاثیرگذاشت، به سمت شهرسازی گرایش پیدا کردم و به بیشتر اهدافم رسیدم. اگر نگاهی گذرا داشته باشم تا حدودی به اهدافم دست پیدا کرده‌ام."
طغیانی معتقد است "تحولی که همه مردم از آن بهرمند شوند بهتر از تحولات کلان است بنابراین اگر بتوانیم پروژه‌های کوچک مقیاس را در محله‌های شهر احداث کنیم که شرایط زندگی مردم در همه محلات ارتقاء یابد، شرایط زندگی را آسان کنیم، توزیع عادلانه خدمات صورت گیرد، توسعه درون زا به جای برون زا حتی در مقیاس کوچک و ایجاد سیاست گذاری‌های مناسب باید انجام شود، در واقع باید ابتدا شرایط زندگی در شهر اصفهان را برای مردم آسان کنیم، اگر مردم در سختی زندگی کنند، نمی‌توانیم انتظار ورود گردشگر داشته باشیم.
پروژه‌های بزرگ مقیاس مانند ساخت نخستین پل در ایران یا خاورمیانه تنها جنبه نمایش تبلیغی دارد و خروجی خوبی برای مردم ندارد، باید به سمت پروژه‌های محله محور که رضایتمندی مردم را به همراه داشته باشد، حرکت کنیم. مهندس کسی است که با عقلانیت موضوعات را در بخش‌های صنعت، ساختمان و ... پیگیری و دنبال کند."
نظر شما