به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری ایمنا و به نقل از "ساینس دیلی"، دانشمندان می‌گویند: یافته‌های اولین نمونه از تحریک الکتریکی مغز انسان نشانه‌های تقویت حافظه کوتاه مدت را ثابت می‌کند.
بر اساس یافته‌های دانشمندان علوم اعصاب مشخص شد که با تحریک الکتریکی مستقیم بخش "آمیگدال" مغز انسان- منطقه‌ای از مغز که در تنظیم حافظه و رفتارهای عاطفی اثر دارد و نقش مهمی در یادگیری و حافظه ایفا می‌کند- می‌توان شاهد افزایش تشخیص و به یادآوری وقایع در حافظه کوتاه مدت بود.
نتایج این تحقیق نشان داد که شناخت بیماران تنها در تصاویری ممکن شد که بخش آمیگدال مغز آنها تحریک الکتریکی شده بود. این آزمایش که درواقع یک روش تهاجمی برای تشخیص ابتلای تشنج بود، در بین ۱۴ بیمار مبتلا به صرع در بیمارستان دانشگاه اموری انجام و طی آن الکترودهایی خاصی وارد مغز شد.
در ابتدا ۱۶۰ تصویر چهره به شرکت کنندگان نشان داده شد که برخی از تصاویر بیرون برخی دیگر درون منزل بودند. از شرکت کنندگان خواسته شد بیاد اورند کدام تصویر داخل و کدام تصویر بیرون از منزل بودند. در مورد نیمی از تصاویر، شرکت کنندگان یک ثانیه پس از اینکه هر تصویر از روی صفحه از بین رفت، تحریک مغزی شدند. روز بعد تصاویر دوباره پخش شد علاوه بر اینکه ۴۰ تصویر جدید هم استفاده شد. در پایان اثر یاداوردن تصاویر تحریک شده واضح بود. ۷۹ درصد از شرکت کنندگان (۱۱ نفر از ۱۴ شرکت کننده) در آزمایشات حافظه بهبود یافتند، در حالی که ۲۱ درصد هیچ بهبودی نداشتند.
در این آزمایش مشخص شد برخی از بیماران مبتلا به صرع که حافظه خود را به طور کامل از دست داده بودند با این روش درمان شدند. بیمارانی که در آنها اثرات بیشتری دیده می شد، عموما عملکرد حافظه پایه ضعیف تری داشتند. به عنوان مثال، یک بیمار اساسا تمام تصاویر کنترل را فراموش کرد، اما حافظه خوبی برای تصاویر تحریک شده نشان داد. با این حال، این آزمایش ثابت کرد تحریک الکتریکی تأثیر قابل توجهی در افرادی که دارای حافظه متوسط در هنگام شروع بودند، وجود دارد.
جوزف منس، استاد روانشناسی خبر داد: اگرچه قبلا آزمایشات مشابه روی برخی جوندگان موفقیت آمیز اعلام شده بود، اما محققان می‌گویند این نخستین باری است که چنین موفقیتی را با مغز انسان کسب کرده اند.
تحریک عمیق مغزی (DBS)، با جریان همزمان توسط یک دستگاه کاشته شده، یک روش بالینی ثابت برای درمان اختلالات حرکتی مانند بیماری پارکینسون است و برای شرایط روانپزشکی مانند افسردگی نیز مورد آزمایش قرار گرفت. در مقایسه با تهاجم DBS، محققان در جای دیگر با تحریک الکتریکی غیر تهاجمی به عنوان یک رویکرد برای افزایش حافظه و شناخت، آشنا شدند.
جان تالی ویلی، مددکار و استاد جراحی مغز و اعصاب در دانشکده پزشکی دانشگاه اموری نیز معتقد است که این روش می‌تواند در قالب یک دستگاه به منظور بهبود حافظه و با هدف کمک به بیماران مبتلا به اختلالات شدید حافظه مانند کسانی که با آسیب‌های مغزی مواجه شده‌اند یا اختلال شناختی خفیف مرتبط با بیماری‌های نورودنراتیو مختلف دارند، استفاده شود؛ اما در حال حاضر، بیشتر از اینکه یک یافته علمی باشد نقش یک درمانگر را ایفا می کند.
وی مزیت روش DBS را در این می داند که این روش بخش خاصی از مغز را بدون ایجاد عوارض غیر عمدی تحریک می‌کند.
در این آزمایش، نقش اصلی بخش آمیگدال مغز در پاسخ های احساسی و یادگیری مربوط به ترس نیز مورد مطالعه قرار گرفت. دانشمندان اطمینان دادند که تحریک آمیگدال در سطوح پایین فعلی (۰.۵ میلیمتر) باعث پاسخ‌های عاطفی، افزایش ضربان قلب یا نشانه‌های دیگر در بیمار نمی‌شود. شرکت کنندگان در این تحقیق هیچ گزارشی مبنی بر تحریک در هر مرحله از مطالعه و یا احساس درد ارائه نکردند. با این حال محققان از تحریک مستقیم هیپوکامپ اجتناب کردند، بدین معنا که این تحریکات عصبی را به کمک دستگاه هایی مانند سیم های یک مادربرد کامپیوتری، نزدیک بخش مغزی انجام دادند.
به گفته مانس نتایج این تحقیق نقش کلیدی بخش آمیگدال مغز در تثبیت حافظه را ثابت می‌کند.
تیم تحقیقاتی در حال حاضر مشغول تنظیم پارامترهای تحریک آمیگدال است، به طوری که به نتیجه افزایش حافظه دست یابد. محققان بررسی انواع دیگر تست‌های حافظه را نیز آغاز کرده اند. در این رابطه مانس می گوید: "می‌خواهیم قبل از حرکت با یک دستگاه بهتر، با مکانیسم‌های درونی مغز در هنگام تنظیم حافظه آشنا شویم."
نظر شما