بهنام یوسفیان در گفتگو با خبرنگار ایمنا گفت: در دمنوش‌های گیاهی معمولا بخشی از گل، برگ، ساقه، ریشه، دانه، پوستِ میوه و یا اجزای دیگر گیاهان دارویی که قابل حل در آب است، به صورت خشک یا تازه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به گفته وی هر گیاهی چه مفرد و چه مرکب به دلیل اینکه خلط تولید نمی‌کنند، مستقیم بر مزاج تاثیر می‌گذارد و به این ترتیب هر گیاهی را نمی‌توان به صورت دم کرده و به عنوان چای یا دمنوش مصرف کرد.
مدیر گروه تولید گیاهان دارویی دانشگاه شهرضا ادامه داد: گیاهان مصرفی بر اعضا و اندام‌های فرد اثر گذاشته و گاهی ممکن است سوء مزاج ایجاد کند.
یوسفیان توصیه کرد: در هنگام استفاده از دمنوش‌ها توجه به عوارض هر گیاه دارویی ضروری است.
وی با استناد به گفته ابو علی سینا در کتاب قانون، خاطرنشان کرد: شرط مصرف هر دارو بررسی کنش و اثر بخشی آن بر اثرات جزئی، عمومی و متقابل است که این اثرات می‌تواند سرد کننده، گرم کننده، رطوبت بخش و خشک کننده باشد.
مدیر گروه تولید گیاهان دارویی دانشگاه آزاد شهرضا با تاکید بر اینکه در مصرف دمنوش‌ها باید به لطافت، غلظت، چسبنده بودن و شکنندگی دمنوش توجه کرد، افزود: توجه به این موارد به این دلیل است که در طب سنتی دم نوش‌ها بر نقاط مختلف بدن تاثیرات متفاوت دارند.
یوسفیان با تاکید بر اینکه در مصرف یک دمنوش یا دمکردنی ۴۵ مورد و بیش از ده تبصره دخیل است، گفت: این در حالی است که همچنان در جامعه فعلی شاهد تبلیغات سودجویانه مصرف دمنوش‌ها بدون توجه به تاثیر آنها بر مزاج هستیم.
وی یادآور شد: در اصول طب سنتی، دمنوش‌ها شامل دمنوش منجز، تحلیل برنده، زداینده، زیری بخش، مفتح، سست کننده، رساننده، هاضم، مقطع، جاذب، لاذع، محرق و دمنوش مفتت است.
نظر شما