او همکار ابن سینا و ابن مسکویه از دانشمندان هم دوره خود بود که در یک مرکز علمی و دانشگاهی تحصیل کردند که توسط ابوالعباس خوارزمشاهی تاسیس شده بود. او همچنین به قلمروی سلطان محمود غزنوی به آسیای جنوبی یا آسیای مرکزی (افغانستان امروزی) سفر کرد (که پسر و جانشینش مسعود، حامی اصلی وی بود) و در کمپین های خود در هند (در سال ۱۰۳۰) با زبان های مختلف هندی آشنا شد و مطالعات خود درباره دین و فلسفه مردم آنجا را در کتاب «تواریخ هند» نوشت. بیرونی کتاب های خود را به زبان عربی و فارسی نوشت، هر چند او به دست کم چهار زبان دیگر نیز مسلط بود: یونانی، سانسکریت، سیریانی و احتمالا زبان عبری.

او که اولین دانشمند مسلمان علاقه مند به مطالعه هند و سنت برهمایی بود، به عنوان هندشناس و پدر علم زمین شناسی و انسان شناسی توصیف شده است. وی همچنین یکی از اولین شارحان پیشرو در روش های علمی تجربی بود و روش تجربی را به مکانیک و کانی شناسی معرفی کرد. بیرونی یکی از پیشگامان جامعه شناسی تطبیقی و روانشناسی تجربی بود و همچنین اولین آزمایشات دقیق مربوط به پدیده های نجومی را انجام داد. جورج سارتن، پدر تاریخ علم، بیرونی را به عنوان «یکی از بزرگ ترین دانشمندان اسلام و همه چیزدانِ یکی از مهم ترین زمان ها توصیف کرده است.»

یکی از گودال های ماه به نام ابوریحان بیرونی نامگذاری شده است و علاوه بر آن دانشگاه فنی تاشکند در ازبکستان و دانشگاه احمد شاه مسعود در کاپیسای افغانستان هم نام وی را برای خود برگزیده اند.

او پس از وفات در سن ۷۵ سالگی در غزنین در افغانستان به خاک سپرده شد. مجسمه ابوریحان بیرونی در قسمت جنوبی پارک لاله تهران قرار دارد.

آثار

تعداد آثار ابوریحان بیرونی در مجموع ۱۴۶ اثر است. در میان این آثار فقط ۲۲ مورد زنده ماند و فقط ۱۳ مورد از این آثار منتشر شده است. آثار موجود او عبارتند از:

مطالعه انتقادی از آنچه هند می گوید، علیرغم پذیرش دلیل یا رد شده – مجموعه ای از دین و فلسفه هند.

نشانه های باقی مانده از قرن گذشته – مطالعه تطبیقی تقویم های فرهنگ ها و تمدن های مختلف با اطلاعات ریاضی، نجوم و تاریخی

قانون مسعودی – دایره المعارف گسترده ای درباره نجوم، جغرافیا و مهندسی، به نام مسعود، پسر محمود غزنوی، به وی اختصاص داده شده است.

درک طالع بینی – کتاب پرسش و پاسخ در مورد ریاضیات و نجوم به زبان عربی و فارسی.

داروخانه – در مورد داروها

جواهرات – درباره زمین شناسی، مواد معدنی و جواهرات اختصاص داده شده به مودود پسر مسعود

اسطرلاب، یک کتاب خلاصه تاریخی، تاریخچه محمود غزنوی و پدرش، تاریخچه خوارزم

ستاره شناسی

یک تصویر از کتاب فارسی بیرونی، تصویر مراحل مختلف خسوف ماه را نشان می دهد. ویل دورانت در مورد کمک های بیرونی به نجوم اسلامی نوشته: «او رساله های مهمی را در مورد اسطرلاب و پلان های کیهانی نوشت و همچنین جدول نجومی را برای سلطان مسعود به صورت فرموله شده در آورد. او تصریح کرد که زمین گرد است و «جاذبه همه چیز را نسبت به مرکز زمین» عنوان و خاطرنشان کرد که داده های نجومی نیز می توانند با فرض این که زمین روزانه بر محور خود و سالانه در اطراف خورشید می چرخد، توصیف شوند.»

مشاهدات تجربی

بیرونی اولین کسی بود که آزمایش های دقیقی را درباره پدیده های نجومی انجام داد. او کهکشان راه شیری را مجموعه ای از ستاره های متعدد توصیف کرد و پس از مشاهده خورشیدگرفتگی در ۸ آوریل ۱۰۱۹ و ماه گرفتگی در ۱۷ سپتامبر ۱۰۱۹ در خراسان، به طور دقیق طول و عرض ماه و خورشید را محاسبه کرد.

در سال ۱۰۳۱، بیرونی دایره المعارف نجومی گسترده خود را به نام «قانون مسعودی» منتشر کرد که در آن یافته های نجومی خود را ثبت و جداول نجومی فرموله شده را تکمیل کرد. این کتاب تکنیک ریاضی تجزیه و تحلیل شتاب سیارات را معرفی می کند. بیرونی همچنین کشف کرد که فاصله بین زمین و خورشید بزرگ تر از برآورد محاسبه شده توسط بطلیموس است، بر اساس این که بطلیموس از تابش خورشیدی سالانه صرف نظر کرده بود.

ابزار

بیرونی تعدادی از ابزارهای نجومی را اختراع کرد. او نخستین رساله ها را روی نقشه منظومه شمسی و همچنین کیلومتر شمار اولیه و اولین کامپیوتر تقویم مکانیکی شمسی – قمری را اختراع کرد که از یک دنده و هشت چرخ دنده استفاده می کرد. اینها نمونه های اولیه از دستگاه های پردازش دانش بود. او محاسبه زمان نماز را با توجه به سایه ای که توسط ساعت تابستانی انجام می شود، توضیح داد.

اولین توصیف از یک «لوله مشاهده» در آثار بیرونی در بخش اختصاص یافته به «تایید حضور هلال جدید در افق» یا استهلال یافت می شود. اگر چه این لوله های مشاهده اولیه لنز نداشتند. آنها «یک ناظر را فعال کردند» تا با توجه به تداخل نور، روی بخش خاصی از آسمان تمرکز کنند. این لوله های مشاهداتی بعدها در اروپای لاتین مورد بحث و بررسی قرار گرفت که بر توسعه تلسکوپ تاثیر گذاشت.

رد شدن طالع بینی

نخستین تفاوت معنایی بین نجوم و طالع بینی توسط بیرونی در قرن ۱۱ ارائه شد. در یک کار که بعدها آن را نوشت، او «طالع بینی مردود» را نوشت. هر دو دلیل او برای رد کردن طالع بینی به علت روش هایی است که تجربی نیستند و محکومند به این که نظریات اخترشناسانی هستند که با اسلام مقدس مخالف اند.

علوم زمین

ابوریحان بیرونی خدمات شایانی را به عرصه علوم زمین ارائه داد. به طور خاص، او نقش مهمی در نقشه برداری، زمین شناسی، جغرافیا، زمین شناسی و کانی شناسی داشته است.

کارتوگرافی

در سن ۲۲ سالگی، بیرونی چند کار کوچک اما با ارزش را انجام داد، از جمله مطالعه نقشه های گذشته زمین، طراحی نوعی نقشه فضایی که شامل یک روش برای طراحی یک نیمکره در یک هواپیما بود. او استفاده از مختصات سه گانه مکعب مستطیلی (طول، عرض و ارتفاع) را برای تعریف یک نقطه در فضای سه بعدی معرفی کرد و همچنین ایده هایی را ایجاد کرد که پیش بینی سیستم مختصات قطبی را نشان می دادند.

زمین شناسی و جغرافیا

بیرونی به عنوان پدر زمین شناسی شناخته می شود. در سن ۱۷ سالگی، ابوریحان جوان محدوده عرض کات در خوارزم را با استفاده از حداکثر ارتفاع خورشید محاسبه کرد. بیرونی همچنین یک معادله جغرافیایی پیچیده را برای محاسبه دقیق محدوده زمین، که نزدیک به ارزش های مدرن محدوده زمین بود، حل کرد. برآورد او از ۶,۳۳۹.۹ کیلومتر برای شعاع زمین فقط ۱۶.۸ کیلومتر کمتر از اندازه مدرن آن یعنی ۶.۳۵۶ کیلومتر مربع است. سهم مهمی از پیشرفت زمین شناسی و جغرافیا نیز توسط بیرونی انجام شده است. او تکنیک های خوبی را برای اندازه گیری زمین و فاصله ها روی آن با استفاده از مثلثات معرفی کرد.

دیرینه شناسی

در کتاب «مختصات» که بیرونی در آن نظریاتش را در زمینه دیرینه شناسی نوشته است، او راجع به وجود پوسته ها و فسیل ها در مناطقی که بارها و بارها دریاها روی آنها را پوشانده و اجساد را زیر لایه های خود مدفون کرده اند و بعد به زمین های خشک تبدیل شده است، سخن گفت. بر اساس این کشف وی متوجه شد که زمین به طور مداوم در حال تکامل است. بدین ترتیب او زمین را به عنوان یک موجود زنده شناخت که با اعتقاد اسلامی اش هم موافق بود که هیچ چیزی بی جان نیست.

او همچنین پیشنهاد داد که زمین دارای سن است، اما مبدأ آن اندازه گیری بسیار دور است. آن گونه که بیرونی می نویسد، تغییرات زمین شناسی در سطح زمین در طول مدت زمان طولانی پدید می آید: «زمین دوره ای طولانی را می گذراند. با محدودیت هایی که نمی توان تعیین کرد و همچنین نمی توان حالت تغییر را شرح داد. مرکز ثقل زمین نیز موقعیت خود را با توجه به موقعیت تغییر ماده در سطح آن تغییر می دهد. اگر دمای مرکز افزایش یابد، باعث می شود که فضاهای اطراف آن فشرده شود و آب ها ناپایدار شوند. از این رو گفته شده است که این روال ناشی از پیری است. اگر چنین تغییراتی قبل از ظهور انسان روی زمین رخ داده باشد، ما از آنها آگاه نیستیم؛ اما اگر بعد از ظهور او به وجود آمده، پس ثبت نشده اند.»

کانی شناسی

بیرونی روش علمی خود را در کتاب خود به نام «کتاب جواهرات» معرفی کرد. توصیفاتی که باعث شده او را «دقیق ترین دانشمند تجربی» بنامند. این کتاب مواد معدنی مانند سنگ ها و فلزات در عمق زمین را توصیف کرده و به عنوان کتاب کامل در زمینه کانی شناسی در زمان خود مورد توجه قرار گرفته است. او صدها آزمایش انجام داد تا اندازه گیری دقیق مواردی را که تعدادی از زبان های مختلف از جمله عربی، فارسی، یونانی، سریانی، هندی، لاتین و سایر زبان ها نام برد. در کتاب سنگ های گرانبها، هر ماده معدنی با رنگ، بو، سختی، تراکم و وزن آن فهرست شده است. وزنی که برای بسیاری از این مواد معدنی اندازه گیری می شد با دقت سه رقم اعشار محاسبه و یادداشت شده است و تقریبا به اندازه اندازه های مدرن برای این مواد معدنی دقیق بود.

فلسفه علم

در ابتدای فلسفه اسلامی، بیرونی فلسفه علم را مورد بحث قرار داد و روش علمی اولیه را در تقریبا هر زمینه تحقیقاتی مورد مطالعه قرار داد. به عنوان مثال، در رساله خود درباره کانی شناسی، او از دقیق ترین دانشمندان تجربی است. در حالی که در مقدمه ای از مطالعه خود در هند، او اعلام کرد که «برای اجرای پروژه ما، روش تحقیق هندسه ای امکان پذیر نیست» و جامعه شناسی مقایسه ای را به عنوان روش علمی در این زمینه توسعه می دهد. او همچنین معرفی کننده روش تجربی به مکانیک، اولین برای انجام آزمایش های دقیق مربوط به پدیده های نجومی، و پیشگام روانشناسی تجربی بود.

برخلاف روش علمی ابن سینای معاصرش که در آن «سوالات عمومی و جهانی به مراحل پیشرفته رسید و به کار تجربی منجر گردید»، بیرونی روش های علمی را به وجود آورد که «جهانیان از کار علمی و تجربی خارج شدند» و «نظریه ها پس از اکتشاف ها شکل گرفت.» در بحث خود با ابن سینا، بیرونی نخستینت تمایز واقعی بین دانشمند و فیلسوف و با توجه به این که او یک دانشمند ریاضی است، ایجاد کرد.

روش علمی بیرونی در آن زمان بسیار شبیه به روش علمی امروزی بود؛ به ویژه تاکید او بر آزمایش های مکرر، شباهت آن به روش های علمی مدرن را دو چندان می کرد. بیرونی در مورد چگونگی مفهوم سازی و جلوگیری از اشتباهات سیستماتیک و اشتباهات تصادفی مانند «اشتباهات ناشی از استفاده از ابزارهای کوچک و اشتباهات ناظران انسانی» تردید داشت. او استدلال کرد که اگر ابزارها یا افراد اشتباهات تصادفی را به علت ناکامی های آنها یا عدم قرار گیری در موقعیت صحیح تولید کنند، سپس مشاهدات باید چندباره گرفته شود، به صورت کیفی تجزیه و تحلیل شود و بر این اساس به یک «ارزش واحد مشترک برای دنباله ثابت» می رسند، چه میانگین محاسباتی باشد، چه برآوردِ قابل اعتماد باشد.

فیزیک، مکانیک آسمانی

ابوریحان بیرونی در اخترفیزیک و زمینه «جذب همه چیز به سمت مرکز زمین» بیان می کند.

او همچنین کشف کرد که گرانش، در هسته های آسمانی و حوزه های آسمانی موجود است. بیرونی دیدگاه ارسطو را درباره این که اجرام آسمانی هیچ حرکت یا گرانشی ندارند و نیز حرکت دایره ای که یک ویژگی ذاتی از اجرام آسمانی است، مورد انتقاد قرار می دهد.

او استدلال کرد که در صورتی که تمام اجسام به سمت مرکز جذب شوند، اگر اجسام آسمانی گرانشی نداشته باشند، آنها نیز به مرکز می افتند. بنابراین، او پیشنهاد می کند که اجرام آسمانی باید از خودشان برای اتصال آنها به یکدیگر و برای جلوگیری از افتاده آنها به سمت مرکز استفاده کنند.

مکانیک تجربی

بیرونی اولین کسی بود که روش های علمی تجربی را برای مکانیک، به ویژه زمینه های استاتیک و پویایی و برای تعیین وزن های خاص یا همان چگالی، مانند آنهایی که بر اساس نظریه تعادل و وزن بودند، اعمال کرد. او اندازه های خاصی از هجده سنگ قیمتی را اندازه گیری کرد و کشف کرد که بین وزن مخصوص جسم و حجم آب جابجا می شود. او همچنین «اولین دانشمند در تاریخ برای معرفی آزمون های تجربی در عمل آزمایش» بود. او وزن های مختلف مایعات را اندازه گیری و اختلاف وزن را بین آب شیرین و آب شور و بین آب گرم و آب سرد ثبت کرد.

مکانیک نظری

به نظر می رسد که در زمینه مکانیک نظری، بیرونی اولین است. او برای حرکت و اصطکاک، به عنوان علت گرما، که به نوبه خود باعث تولید عنصر آتش و عدم حرکت به عنوان علت سرما در نزدیکی قطب های جغرافیایی می شود، نوشته است: «خاک و آب کره زمین را تشکیل می دهند که از طرف دیگر توسط هوا احاطه شده است. سپس، از آنجا که بسیاری از هوا در تماس با حوزه ماه است و ماه ماهیتا سرد است، در نتیجه حرکت و اصطکاک قطعات در تماس گرم می شود. به همین دلیل آتش سوزی تولید می شود که به همین دلیل کم شدن حرکت آن در محدوده قطب ها سرما را ایجاد می کند.»

در دینامیک و سینماتیک، بیرونی اولین متوجه شد که شتاب با حرکت غیر یکنواخت مرتبط است، که بخشی از قانون دوم حرکت نیوتن است.

علوم اجتماعی، مردم شناسی

بیرونی در علوم اجتماعی به عنوان اولین انسانشناس شناخته شده است. همانند انسانشناسان مدرن، او با مشاهدات گسترده با شرکت گروه های بزرگی از افراد درگیر شد. زبان آنها را آموخت. متون ابتدایی آنها را مطالعه کرد و یافته های خود را با عینیت و بی طرفی با استفاده از مقایسه های میان فرهنگی ارائه داد. او مطالعات تطبیقی دقیقی در مورد انسانشناسی مردم، ادیان و فرهنگ در خاورمیانه، دریای مدیترانه و آسیای جنوبی نوشته است. انسانشناسی بیرونی در مذهب تنها برای یک محقق عمیقا غرق شده در داستان های دیگر ملل به وجود می آید. وی توسط چندین محقق برای انسانشناسی اسلامی اش ستایش شده است.

انسانشناسی اسلامی

بسیاری از آثار ابوریحان بیرونی، علاوه بر علوم فیزیکی، به «مطالعه پدیده شناختی و تاریخی دین» اختصاص یافته است. از طریق این تجربه و تحلیل جامع و انتقادی از دین، بیرونی روش انسانشناسی را به عنوان ابزار نزدیک شدن به مسائل فرهنگی در اطراف اسلام معرفی می کند. یکی از محققان اسلام پژوه می گوید: «او احتمالا نخستین انسانشناس فرهنگی بود که در تمدن اسلامی زندگی می کرد.»

با ارجاع به کتاب ابوریحان به نام «هند»، او در آن دوران با تجزیه و تحلیل مقایسه ای، بسیاری از چشم های مسلمانان را به یک فرهنگ ناشناخته باز کرد. انعکاس آثار علمی اجتماعی نظیر هند، «رویکرد پدیده شناسی دقیق به منافع جهانی معاصر ما در درک بین مذهبی» ارائه کرده است. یک مجله دانشگاهی به نام دین و هنر، کار بیرونی را به عنوان «کنجکاو» و رویکرد عمیق و جامع برای جمع آوری و تحلیل معرفی می کند. به نظر می رسد که این به رسمیت شناختن کارهای بیرونی به معرفت شناختی مردم شناسی در انسانشناسی مدرن می انجامد. این روش ها و شیوه های ابتدایی بیرونی است که چندین قرن پیش به این مجموعه پیشرفت های امروزی کمک کرده است.

در حالی که بیرونی چندین سال پیش در عصر قرون وسطایی کارهای مترقی و تاثیرگذار انجام داده است، کار او همچنان به عنوان پایه و اساس شناخته شده است و برای تفکر اصلی و عمیق در سراسر رشته های دانشگاهی امروز شناخته شده است. «استاد» به عنوان «یکی از نابغه ترین و معروف ترین دانشمندان علمی و ریاضی تمام دوران» و همچنین «یکی از بزرگ ترین محققان اسلام در دوره های قرون وسطی و قطعا اصلی ترین و عمیق ترین آنها» بوده است. سنت بیرونی در مطالعه بین فرهنگی مقایسه ای در جهان اسلام از طریق کار ابن خلدون در قرن ۱۴ ادامه یافت.

تاریخ

در سال ۱۰۰۰ و در سن ۲۷ سالگی، او یک مجموعه کتاب به نام «زمان نگاری» نوشت که سایر آثار او را (که اکنون وجود ندارند) تکمیل کرده بود. این سری کتاب شامل یک جلد در مورد اسطرلاب، یکی در مورد سیستم اعشاری، چهار جلد در مورد طالع بینی و دو جلد درباره تاریخ است.

او در کتاب «پژوهش در هند» اولین کسی بود که بین روش تاریخی و روش علمی تمایز ایجاد کرد. او همچنین بیشتر در مورد ایده خود از تاریخ در یک کار دیگر به نام «تاریخ نگاری ملت های باستانی» به عنوان نشانه های باقیمانده از قرن های گذشته شناخته شده بود، توضیح داده است، این مطالعه تطبیقی تقویم های فرهنگ ها و تمدن های مختلف که با اطلاعات ریاضی، نجومی و تاریخی در ارتباط است، در جستجوی آداب و رسوم و مذاهب مختلف مردم است. «تاریخ نگاری ملت های باستانی» که تکمیل شده در سال ۱۰۰۰ میلادی می باشد، اولین کار بزرگ بیرونی است که در گرگان و در دادگاه قابوس، هنگامی که او در سال های آخر زندگی اش بود، گردآوری شد.

الهیات اسلامی

در الهیات اسلامی، مشخص نیست که آیا بیرونی پیرو مکتب اسلامی سنی اسلام عرفانی بود، یا پیرو اسلام شیعه.

در زمان بندی ملت های باستانی، او به امام علی به عنوان «شاهزاده مومنان» اشاره می کند، در حالی که برای ابوبکر، عمر یا عثمان این کار را نمی کند. او تاکید بسیار زیادی بر یادبود شهادت حسین بن علی دارد که در مورد این رویداد به جزئیات می پردازد و روایات قلابی را درباره روز عاشورا رد می کند. او همچنین در مورد قاتل حضرت علی کلمه لعنت را به کار می برد در حالی که در مورد قاتل عمر این کار را نمی کند. او به تولد و مرگ امامان شیعه، حضرت محمد (ص)، حضرت فاطمه (س) و حضرت خدیجه اشاره می کند.

بیرونی قلمرویی جداگانه و مستقل به قرآن اختصاص داده است و معتقد است: «قرآن در کار علم دخالت نمی کند و در قلمرو علم نیز وارد نمی شود.»

او همچنین استدلال کرد که داشتن عقل باعث می شود انسان نسبت به حیوان برتر باشد و خداوند «انسان ها را به عنوان نماینده خود بر سر زمین و دیگر اشکال زندگی زمین قرار می دهد». او همچنین شنیدن و دیدن، دو حس مهم را در نظر گرفت: «نشانه های خرد الهی خدا را در آفرینش خودتان مشاهده کنید» و «خواست و سخن خدا و فرمان او را دریافت کنید».

دین مقایسه ای

بیرونی در آموزش مذهبی پیشگام دین مقایسه ای بود. به گفته آرتور جفری، «در زمان مدرن نادرستی بیانیه های زیادی از دیدگاه دیگر ادیان به گونه ای منصفانه و بی طرفانه مشاهده می شود. بنابراین تلاش برای مطالعه آنها در بهترین منابع و اندیشیدن تمهیداتی برای پیدا کردن یک روش کاملا صحیح و بی طرفانه سخت است.»

«هندوها بر این باورند که خدا یک چیز ابدی است، بدون آغاز و پایان، یا آزادی کامل، توانا و عاقل، که زندگی می کند، زندگی می بخشد، حکومت می کند و حفظ می کند؛ کسی که در حاکمیت خود منحصر به فرد است، فراتر از هر ناهماهنگی است، به چیزی شبیه نیست و چیزی به او شبیه نیست.»

بیرونی استدلال می کند که پرسش بت ها «به علت نوع سردرگمی یا فساد است». او می نویسد: «تصاویر فیزیکی به معنای احترام به شخصیت هایی است که احترام خاصی دارند، پیامبران، معشوقه ها یا فرشتگان. انسان ها به منظور حفظ حافظه خود بت ها را می سازند تا هنگامی که آنها غیب و یا مرده هستند، در یاد آنها زنده بمانند و مکانی ماندگار و محترمانه در قلب مردم ایجاد کنند.»

قانون

در قانون و فقه اسلامی، بیرونی قانون طبیعی را به عنوان قانون جنگل درک می کند. او استدلال کرد که حل اختلاف بین انسان ها تنها با یک قانون الهی که می توان آن را از طریق انبیای اسلام فرستاد، برآورده می شود.

زبانشناسی

ابوریحان بیرونی می توانست به چند زبان مختلف، از جمله فارسی، عربی، یونانی، عبری و سانسکریت صحبت کند، آن را بخواند و بنویسد – جایی که به علت تبحر او، هندی ها او را Vidye Sagar یعنی «اقیانوس یادگیری» نامیده اند – علاوه بر زبان خوارزمی خویشاوندی (زبان ایرانی شرقی) که زبان محل تولد وی است نیز تسلط دارد.

علوم زیست پزشکی

در شاخه علوم زیست پزشکی، کتاب «الصیدنه فی الطب» دانشنامه پزشکی و دارویی گسترده ای بود که طب اسلامی را با پزشکی هند ترکیب می کرد. این کتاب همچنین منبع معتبر طرز تهیه و خواص گیاهان دارویی بود که حاصل مطالعات عمیق گیاه شناسی و زمین شناسی وی بود برای اولین بار تجویز خوردن چندین قارچ، از جمله قارچ هایپوزئوس برای اولین بار در این کتاب آورده شد.

علم شیمی

بیرونی همراه با ابن سینا، یکی از نخستین شیمیدانانی بود که تئوری تبدیل فلزات به یکدیگر را که برخی از کیمیاگران پشتیبانی می کردند، رد کردند.

ریاضیات

او در زمینه ریاضیات نظری و عملی، جمع بندی سری ها، تحلیل ترکیبی، اعداد اول، نظریه نسبت، تعاریف جبری، روش حل معادلات جبری و هندسه جزو پیشگامان این عرصه در زمان خود بود.

میراث

ابوریحان بیرونی باید در لیستی از دانشمندان بسیار بزرگ جهان قرار گیرد. هیچ تاریخی از ریاضیات، نجوم، جغرافیا، انسانشناسی و یا تاریخ دین بدون تاکید بر سهم عظیم او کامل نیست. بیرونی یکی از برجسته ترین ذهن ها در تمام دوران است که با ویژگی های اساسی قابل توجه خود که هر دو زمینه علم و مطالعات اجتماعی را ممکن ساخته است، نمایش جهانگرایی و بی نظمی یک ذهن بزرگ است. می توان یک مجموعه طولانی از نقل قول های بیرونی را که یک هزار سال پیش نوشته شده است را جمع آوری کرد و پیش بینی های نگرش و روش های ظاهرا مدرن فکری او را با علم مدرن امروزی مقایسه کرد.

منبع: هفته نامه صدا