از خانه تا خاک

به گزارش ایمنا، در نود و چهارمین زادروز جلال آل احمد، خانه هایی که از وی خاطره دارند ازنظر گذرانده می شود؛ خانه جلال آل احمد در محله پاچنار و خانه وی در خیابان خیام ازجمله خانه های پدری او بشمار می روند که هنوز هم پابرجا هستند و خانه واقع در دزاشیب یادگار زندگی او در کنار سیمین دانشور است. در این گزارش، زندگی جلال آل احمد در این خانه ها تا آرامگاه وی مرور می شود.

خانه جلال در محله پاچنار

خانۀ پدری وی در محله پاچنار تهران قرار دارد. خانه ای که به آیت الله سیداحمد حسینی طالقانی(پدر جلال) تعلق داشت. جلال در این منزل و در فضای آن تولد و نشو ونما یافت و تا سالیان جوانی در آن زیست. این خانه که قدمت آن به دورۀ قاجار می رسد در مالکیت شهرداری تهران قرار دارد. خواهرزاده جلال آل احمد که تنها وارث این خانه بود، اظهار داشته است: «ما که سن‌مان قد نمی‌دهد ولی از بزرگترهای خود شنیدیم که از زمان قاجار این خانواده در این کوچه و در این خانه زندگی می‌کردند در واقع این محله به شناسنامه آل احمد می‌نازد. ما از بچگی در این خانه بزرگ شدیم و ساکنان محله پاچنار به روضه‌ها و مجالس این خانه عادت دارند. این خانواده از ابتدا تا به حال به صداقت و معرفت زبانزد کوچک و بزرگ هستند. این خانه چراغ محله است و آدم‌های بزرگی در این خانه رفتند و آدم‌های بزرگی از این خانه بیرون آمدند. این خانه به نحوی با تاریخ پیوند دارد، کاش جوری می‌شد که این خانواده در این محله باقی می‌ماندند تا همه آن خاطرات مردم حفظ بشود.

خانه جلال در خیابان خیام

خانه جلال آل احمد از آثار اواخر دوره قاجاریه است و در خیابان خیام تهران، خیابان شهید کارکن اساسی(گذر قلی سابق)، شماره ۷۵ قرار دارد. این خانه تاریخی به عنوان یکی از مکان های گردشگری ادبی شناخته می شود و مهرماه ۱۳۸۳ با شماره ۱۱۲۰۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این خانه در سال ۱۳۰۸ تخریب و به شکل اساسی بازسازی شد و جلال آل احمد در سال ۱۳۱۰(در سن ۸ سالگی) به این خانه نقل مکان و تا ۱۷ سالگی در آن زندگی کرد.

خانه‌ جلال آل‌احمد و سیمین دانشو

دو کوچه پایین‌تر از خانه نیما یوشیج، در شمیرانات واقع در خیابان دزاشیب و در بن‌بست ارض، خانه‌ای با دیوارهای آجری و دری سبزرنگ قرار دارد که روی زنگ آن نوشته دکتر سیمین دانشور. از در سبز رنگ خانه با دو قاب شیشه بالای آن وارد که می‌شوی، کفش‌هایت را در می‌آوری، بر سر در خانه یک قاب کوچک چوبی است؛ خاک گرفته و قدیمی. به خط درشت نوشته شده: «بسم الله االرحمن الرحیم». این خانه را گرچه جلال خودش با دستان خودش آجر به آجرش را بنا نهاد اما می‌توان گفت این خانه؛ خانه روزهای مغموم سیمین بدون جلال بود. او سال‌ها در این خانه بدون جلال زندگی کرد و تا آخرین روز عمرش در آنجا بود.

مقبره جلال آل احمد

مقبره «جلال آل احمد» در مسجد «فیروزآبادی» شهر ری و در جوار بیمارستان «فیروزآبادی» قرار گرفته، که بانی این دو مکان آیت الله فیروزآبادی بوده است. نوشته روی آن زرد رنگ است. نه نامی دارد و نه نشانی... ی. این قبر «جلال آل احمد» است. نوشته روی این قبر، تنها امضای خودش است که نام خودش را امضا می‌کرد.

جلال آل احمد ۱۱ آذرماه ۱۳۰۲ در تهران متولد شد. وی نویسنده، مترجم و منتقدی بود که دهۀ ۴۰ به شهرت رسید. همسرش سیمین دانشور، نویسندۀ رمان معروف سووشون بود. از آثار جلال آل احمد می توان سنگی بر گور، غربزدگی، نون والقلم، مدیر مدرسه، سرگذشت کندوها، دید و بازدید، زن زیادی، از رنجی که می بریم، سه تار، یک چاه و دوپاله، نیما چشم جلال بود، اورازان و همچنین خسی در میقات را نام برد. وی شهریورماه ۱۳۴۸ درگذشت و در مسجد فیروزآبادی شهر ری به خاک سپرده شد.