به گزارش خبرگزاری ایمنا، نشست خبری خبرنگار و سرپرست دفتر خبرگزاری AP آمریکا در بخش میز تخصصی رسانه های خارجی نمایشگاه مطبوعات، با موضوع "خبرنویسی به سبک خبرگزاری آسوشیتدپرس" برگزار شد.
ناصر کریمی در آغاز نشست، با اشاره به خبرنگاران جوان حاضر در سالن، گفت: در جوانی، خبرهایی را گاهی کم و زیاد و اشتباه تنظیم می‌کردم و سردبیر بعد از خواندن، آنها را کنار می‌گذاشت. اما تمرین و تکرار به من کمک کرد تا موفق شوم. در حقیقت می‌خواهم بگویم که حتی اگر کنار گذاشته شدید هم نا امید نشوید و ادامه بدهید.
او با نشان دادن یک برگه خبر ۱۳۰ کلمه ای به خبرنگاران گفت: این اولین خبری است که به AP می‌رود و باید بتواند همه ماجرای اتفاقی که افتاده را در همان ۱۳۰ کلمه به مخاطبش بگوید؛ حتی آن مخاطبی که ممکن است هیچ آشنایی خاصی با موضوع مطرح شده نداشته باشد.
سرپرست دفتر خبرگزاری AP آمریکا ادامه داد: در واقع، خبر باید طوری باشد که یک کشاورز در دورترین روستاهای ایالات هم متوجه آن بشود.
او در ادامه، با اشاره به تأثیر تکنولوژی اضافه کرد: تکنولوژی تأثیر بسیار زیادی بر رسانه های دیداری و شنیداری گذاشته است و باعث شده است تا نوع نوشتن ما فرق کند. در قدیم، روزنامه چیزی بود که درباره اتفاقاتی حرف می‌زد که در روزهای قبل رخ داده بود و ما چیزی را می‌خواندیم که دیروز و پریروز اتفاق افتاده بود اما در حال حاضر، باید خبر طوری باشد که بلافاصله روی میز گوینده خبر تلویزیون قرار بگیرد و بتواند آن را بدون هیچ تغییری بخواند. تکنولوژی با ما کاری کرده است که ما ناچاریم متن را مطابق با این سلیقه تهیه و تنظیم کنیم.
خبرنگار خبرگزاری آسوشیتدپرس، در ادامه بحث خبرنویسی در آسوشیتدپرس، توضیح داد: بعد از لید ما وارد یک نقل قول می‌شویم. حالا می‌شود این صحبت در کوتیشن باشد و یا اینکه نقل قولی با تکیه بر وفاداری باشد.
او در ادامه صحبت هایش، به تیترنویسی هم اشاره کرد و گفت: تصور کنید در جایی اتفاقی افتاده و دوستی سوار بر اتوبوس در حال گذر، از شما می‌پرسد که آنجا چه خبر است؟ حالا شما باید در کمترین زمان ممکن، به او بگویید که چه اتفاقی افتاده است. این همان تیتر شما است که در حالت اولیه می‌تواند ۱۰ کلمه و در نسخه ثانویه می‌تواند ۱۷ کلمه باشد.
وی ادامه داد: با این اوصاف، در این ۱۳۰ کلمه، جان کلام باید منتقل شود و همین باعث می‌شود که خبر زنده بماند. چون در نهایت همه اینها، خواننده آنچه را که در تلویزیون و روزنامه گفته می‌شود را می‌خواند و می‌بیند. ما در AP، فرصت اندکی برای انتشار خبر اولیه مان داریم زیرا رقیب های قدری مانند رویترز و ... در اطراف ما هستند و خبر خیلی زود قدیمی می‌شود.
او ادامه داد: البته این انتشار سریع خبر نباید باعث شود تا صحت آن زیر سوال برود زیرا نتایجی مانند پایین آمدن اعتبار شخصی و اعتبار سازمان در پی خود دارد. علاوه بر آن، روحیه کاری خودمان ضعیف می‌شود و ممکن است وقتی برای بار دوم به سراغ آن برویم، نگرانی داشته باشیم.
ناصر کریمی در ادامه سخنرانی اش، به اهمیت کار خبرنگاران اشاره کرد و گفت: خبرنگاران پایه های اولیه حرکات علمی جهان هستند. آنها می‌توانند همه را آگاه کنند و جامعه را در حالت آماده باش بگذارند و بگویند که چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است. در واقع اطلاعات خبرنگاران باعث می‌شود تا دیگران آنها را کنار هم بگذارند و مجدداً آن را بررسی کنند و به نتیجه جامعی برسند.
کریمی، صحبت هایش را با اشاره به عدم اعتماد به تکنولوژی در خبرنویسی به پایان رساند: تجربه بارها نشان داده است که تکنولوژی و ضبط گفتگوها و وقایع، نمی‌تواند جای دست نوشته های هیچ خبرنگاری را بگیرد. سعی کنیم خودمان را به آن نسپاریم تا با پاک شدن بخشی از محتوا و یا جابه جایی مضامین و گفت و گوی آدم‌ها، در خبرنویسی هایمان به مشکل بخوریم.
او در پایان نشست از خبرنگاران علاقه مند خواست تا هرکدام، لیدی درباره یک خبر معمولی بنویسند و با هم آن را نقد و بررسی کنند.
نظر شما