به گزارش ایمنا، یکی از روزهای مهم تاریخ اسلام که کمتر مورد توجه قرار می گیرد و به دلیل نزدیکی آن با ایام محرم نادیده گرفته شده و توجهی به اهمیت موضوع آن نمی شود روز مباهله است که در این روز اتفاقات بسیار مهمی رخ داده و اکثر علما از مردم همواره دعوت کرده اند که در این روز جشن برپا داشته باشید.
از نکات جالب توجه دیگر این است که بیست و چهارم ذی‌الحجّه نه تنها روز مباهله و روز نزول آیه «تطهیر» بر قلب مبارک پیامبر(ص) است، بلکه در این روز حضرت امیرالمؤمنین(ع)در حال رکوع انگشتری خود را به سائل داد و آیه «اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ..» در شان ایشان بر قلب نازنین پیامبر(ص) نازل گردید.
برای آگاهی بیشتر در مورد این روز تصمیم گرفتیم تا با حجت الاسلام والمسلمین امیر شیاسی از کارشناسان مذهبی اصفهان گفت و گویی داشته باشیم.
مباهله ابلاغ پیام الهی است
حجت الاسلام شیاسی در ابتدا ضمن اشاره به اهمیت این روز برای مسلمانان گفت: کیفیت مباهله به این گونه است که افرادی که درباره مسئله مذهبی مهمی گفتگو دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرّع کنند و از او بخواهند که دروغگو را رسوا سازد و مجازات کند.
وی به صورت مختصر شرحی از واقعه مباهله داد و افزود: مباهله پیامبر با مسیحیان نجران، در روز بیست وچهارم ذی الحجّه سال دهم هجری اتفاق افتاد، پیامبر(ص) طی نامه ای ساکنان مسیحی نجران را به آیین اسلام دعوت کرد. مردم نجران که حاضر به پذیرفتن اسلام نبودند نمایندگان خود را به مدینه فرستادند و پیامبر آنان را به امر خدا به مباهله دعوت کرد. وقتی هیئت نمایندگان نجران، وارستگی پیامبر را مشاهده کردند، از مباهله خودداری کردند. ایشان خواستند تا پیامبر اجازه دهد تحت حکومت اسلامی در آیین خود باقی بمانند.
شیاسی افزود: پیامبر اکرم برای گزاردن رسالت خویش و ابلاغ پیام الهی، به بسیاری از ممالک و کشورها نامه نوشت یا نماینده فرستاد تا ندای حق پرستی و یکتاپرستی را به گوش جهانیان برساند. همچنین نامه ای به اسقف نجران، «ابوحارثه»، نوشت و طی آن نامه ساکنان نجران را به آیین اسلام دعوت فرمود.
این کارشناس مذهبی در ادامه به بخشی از این نامه اشاره کرد و افزود: مشروح نامه پیامبر به اسقف نجران به شکل خلاصه در کتب شیعیان چنین بیان شده است: «به نام خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب. این نامه ای است از محمد، پیامبر خدا، به اسقف نجران. خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب را ستایش می کنم و شما را از پرستش بندگان به پرستش خدا فرا می خوانم. شما را دعوت می کنم که از ولایت بندگان خدا خارج شوید و در ولایت خداوند درآیید و اگر دعوت مرا نپذیرفتید باید به حکومت اسلامی مالیات (جزیه) بپردازید تا در برابر این مبلغ، از جان و مال شما دفاع کند و در غیر این صورت به شما اعلام خطر می شود».
وی در ادامه به عکس العمل نجرانی ها هم اشاره کرد و بیان داشت: نمایندگان پیامبر که حامل نامه دعوت به اسلام از جانب پیامبر بودند، وارد نجران شدند و نامه را به اسقف نجران دادند، او نیز شورایی تشکیل داد و با آنان به مشورت پرداخت، یکی از آنان که به عقل و درایت مشهور بود گفت: «ما بارها از پیشوایان خود شنیده ایم که روزی منصب نبوت از نسل اسحاق به فرزندان اسماعیل انتقال خواهد یافت و هیچ بعید نیست که محمد ـ که از اولاد اسماعیل است ـ همان پیامبر موعود باشد». بنابراین شورا نظر داد که گروهی به عنوان هیئت نمایندگان نجران به مدینه بروند تا از نزدیک با محمد (ص) تماس گرفته، دلایل نبوت او را بررسی کنند.
شیاسی ادامه داد: طبق توافق قبلی، پیامبر(ص) و نمایندگان نجران برای مباهله به محل قرار رفتند. ناگاه نمایندگان نجران دیدند که پیامبر فرزندش حسین (ع) را در آغوش دارد، دست حسن (ع) را در دست گرفته و علی و زهرا علیهماالسلام همراه او هستند و به آنها سفارش می کند هرگاه من دعا کردم شما آمین بگویید. مسیحیان، هنگامی که این صحنه را مشاهد کردند، سخت به وحشت افتادند و از این که پیامبر، عزیزترین و نزدیک ترین کسانِ خود را به میدان مباهله آورده بود، دریافتند که او نسبت به ادعای خود ایمان راسخ دارد؛ زیرا در غیر این صورت، عزیزان خود را در معرض خطر آسمانی و الهی قرار نمی داد. بنابراین از اقدام به مباهله خودداری کردند و حاضر به مصالحه شدند.
این کارشناس مذهبی به سرانجام مباهله اشاره کرد و افزود: ابوحارثه، بزرگ گروه، به خدمت حضرت آمد و گفت: «ای ابوالقاسم، از مباهله با ما درگذر و با ما مصالحه کن بر چیزی که قدرت بر ادای آن داشته باشیم». پس حضرت با ایشان مصالحه نمود که هرسال دوهزار حُلّه بدهند که قیمت هر حلّه چهل درهم باشد و بر آنان که اگر جنگی روی دهد، سی زره و سی نیزه و سی اسب به عاریه بدهند.
مباهله سند حقانیت شیعه است
حجت الاسلام شیاسی پس از اشاره مختصر به واقعه روز مباهله در ادامه به نتایج ارزشمند این روز اشاره کرد و بیان داشت: مباهله پیامبر، از دو جنبه نشان درستی و صداقت اوست اوّلاً، محض پیشنهاد مباهله از جانب پیامبر اکرم(ص) خود گواه این مدعاست؛ زیرا تا کسی به صداقت و حقانیّت خود ایمان راسخ نداشته باشد پا در این ره نمی نهد، نتیجه مباهله، بسیار سخت و هولناک است و چه بسا به از بین رفتن و نابودی دروغگو بینجامد، از طرف دیگر، پیامبر کسانی را با خود به میدان مباهله آورد که عزیزترین افراد و جگرگوشه های او بودند. این خود، نشان عمق ایمان و اعتقاد پیامبر به درستی دعوتش می باشد که با جرأت تمام، نه تنها خود، بلکه خانواده اش را در معرض خطر قرار می دهد.
وی یادآور شد: آیه مباهله در حق اهل بیت پیامبر نازل شده است و پیامبر تنها کسانی را که همراه خود به میعادگاه برد فرزندانش حسن و حسین و دخترش فاطمه و دامادش علی(ع) بودند. بنابراین منظور از «اَبْنائَنا» در آیه منحصرا حسن و حسین علیهماالسلام هستند، همان طور که منظور از «نِساءَنا» فاطمه علیهاالسلام و منظور از «اَنْفُسَنا» تنها علی (ع) بوده است. این آیه همچنین به این نکته لطیف اشاره دارد که علی (ع) در منزلت جان و نفس پیامبر است.
شیاسی متذکر شد: ماجرای مباهله، نشان می دهد استفاده اسلام از قدرت در میدان نبرد، تنها برای شکستن سدهای آگاهی و آزادی اندیشه بود.
آیه تطهیر در روز مباهله نازل شد
حجت الاسلام شیاسی در ادامه به یکی دیگر از اتفاقات مهم این روز یعنی نزول آیه تطهیر اشاره کرد و افزود: روزی که پیامبر خدا (ص) قصد مباهله کرد، قبل از آن عبا بر دوش مبارک انداخت و حضرت امیرالمؤمنین و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را در زیر عبای مبارک جمع کرد و گفت: «پروردگارا، هر پیغمبری را اهل بیتی بوده است که مخصوص ترینِ خلق به او بوده اند. خداوندا، اینها اهل بیت منند. پس شک و گناه را از ایشان برطرف کن و ایشان را پاکِ پاک کن.» در این هنگام جبرئیل نازل شد و آیه تطهیر را در شأن ایشان فرود آورد: «همانا خداوند اراده فرمود از شما اهل بیت پلیدی را برطرف فرماید و شما را پاکِ پاک کند.
اعمال روز مباهله را از دست ندهید
امیر شیاسی در پایان به اعمال این روز اشاره کرد و افزود: اعمال روز مباهله را نباید از دست داد و به بهترین نحو باید به انجام رسد.
وی ادامه داد: غسل، که نشان پالایش ظاهر از هر آلودگی و آمادگی برای آرایش جان و صفای باطن است؛ روزه، که سبب شادابی درون است؛ دو رکعت نماز و دعای مخصوص این روز که به دعای مباهله معروف و شبیه دعای سحر ماه رمضان است از اعمال سفارش شده این روز نام برده شده است.
شیاسی همچنین یادآور شد: خواندن زیارت امیرالمؤمنین به ویژه زیارت جامعه ،احسان به فقرا و محرومان به تأسّی از مولی الموحدین علی(ع) که در رکوع نمازش به نیازمند احسان فرمودو همچنین برگزاری محافل جشن به مناسبت این روز از طرف علما و بزرگان بسیار توصیه شده است./
نظر شما