تجمع مایع در اطراف قلب عامل نارسایی قلب / همیشه نیاز به تخلیه آب نیست

متخصص قلب و عروق در گفتگو با خبرنگار ایمنا گفت: علل مختلف و بیماری های گوناگونی می توانند باعث آب آوردن قلب شوند. این در حالی است که درهمه موارد نیاز به تخلیه آب دورقلب نداریم وتخلیه مایع اطراف قلب اغلب زمانی صورت می گیرد که بیماران دچار علایم شده اند.

دکتر محمود هادی زاده در خصوص علایم آب آوردن قلب بیان کرد: ممکن است مقدار زیادی مایع در پریکارد موجود باشد و بیمار نشانه ای نداشته باشد به خصوص اگر مایع به آهستگی افزایش وتجمع  یافته باشد.

وی افزود: در برخی موارد ممکن است افیوژن پریکارد وجود داشته باشد که در صورت بروز نشانه های افیوژن پریکارد، این نشانه ها غالبا به صورت تنگی نفس وکوتاه شدن نفس یا دشواری در نفس کشیدن و ناراحتی در وقت نفس کشیدن در حالت دراز کش که به آن "ارتوپنه" نیزگفته می شود خواهد بود.

عضو انجمن نارسایی قلب اروپا تصریح کرد: درد قفسه سینه که معمولا در این حالت پشت استخوان جناغ یا در سمت چپ قفسه سینه متمرکز است که وقتی نفس کشیده می شودغالبا بدتر می شود و وقتی بیمار می نشیند  بهتر می شود نیز از دیگر نشانه های آب آوردن قلب است.

وی دیگر علائم این بیماری را شامل سرفه، تب که غالبا خفیف است و تپش قلب عنوان کرد و خاطرنشان کرد: در مواردی که سرعت تجمع مایع اطراف قلب زیاد باشد ، می تواند سبب ایجاد تامپوناد قلبی در بیمار شود.

وی افزود: در صورتی که مایع اطراف قلب  باعث ایجاد تامپوناد قلبی شود، مایع جمع شده در اطراف قلب باعث وارد آمدن فشار بر قلب شده  ودر نتیجه آن ورود خون به داخل قلب مختل می شود که به همین دلیل درطی تامپوناد ، پر شدن بطن ها هم با مشکل روبرو خواهد شد.

این فوق تخصص قلب و عروق ادامه داد: در نتیجه تامپوناد قلب، برون ده قلبی کاهش می یابد ، فشار درون سیاهرگها زیادشده و فرد دچار افت فشار خون می شود. حتی درصورتی که تامپوناد قلبی به سرعت رخ دهد فرد ممکن است  دچار علایم شوک شود.

وی تاکید کرد: در مورادی که سرعت ایجاد پریکاردیال افیوژن کم می باشد فرد علایمی مانند تنگی نفس، ضعف وسایرعلایم را خواهد داشت.

به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری ایمنا قلب انسان توسط ساختاری کیسه ای شکل و دولایه به نام "پریکارد" احاطه شده است. در فضای میان این لایه‌ها، مقداربسیار اندکی مایع وجود دارد.  اما اگر پریکارد دچار بیماری شده یا صدمه ببیند، التهاب حاصل به افیوژن پریکارد (آب آوردن آبشامه‌ی قلب) منتهی می‌شود.

ممکن است بدون التهاب نیز، مایع در اطراف قلب جمع شود. گاهی ممکن است افیوژن پریکارد در اثر  انباشت خون پس‌ از انجام جراحی یا صدمه به وجود آید. زمانی که مقداراین مایع بیشتر از گنجایش کامل پریکارد باشد، افیوژن پریکارد بر قلب فشار می‌آورد و سبب ضعیف شدن کار قلب می‌گردد. در صورتی که این حالت درمان نشود،  افیوژن پریکارد ممکن است به نارسایی قلب یا حتی مرگ منجر شود.