به گزارش ایمنا به نقل از شهر فردا، دخالت دولتها و شهرداری در گذشته برای خرید املاک فرسوده و روند کند وطولانی تجمیع واحدهای ریز دانه باعث استقبال سرد انبوه سازان برای ورود به بافت فرسوده شده است ،بافتی که به نظر میرسد برای احیاءآن باید ترکیبی از صندوق های زمین وساختمان و تسهیلات دولتی آن را حمایت کنند.
احیای بافت فرسوده با همه تلاشهای دولت نظیر تسهیلات با نرخ سود 8 درصدی یا اخذ عوارض صفر درصدی چندان کارآمد نبود و نتوانست انبوه سازان و بخش خصوصی را برای سرمایه گذاری در این بافت تحریک کند.
کارشناسان معتقدند دخالت دولتها و شهرداری در گذشته برای خرید املاک فرسوده باعث شده مالکان این واحدها بیشتر میل به ورود معامله با دولت و شهرداری داشته باشند تا شخصی سازها.
در این میان تجمیع واحد های کوچک و ریز دانه همچنین ساخت وساز آن روند کند و طولانی بدنبال دارد ، که باعث می شود ساکنین این مناطق که عمدتا مهاجران شهرهای دیگر با میانگین سنی بالاتر را تشکیل می دهد ،میل چندانی به تغییر و ورود به شرایط پرریسک نداشته باشند .
بر اساس ماده ۲۱ قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران مصوب آذرماه سال ۱۳۸۴، ماده ۱۲ قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن مصوب اردیبهشت ۱۳۸۷ و ماده ۲ قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید مصوب آذرماه ۱۳۸۸ به عنوان اسناد بالادستی تأسیس صندوق‌های سرمایه گذاری زمین و ساختمان، هر فرد حقیقی یا حقوقی می‌تواند با درخواست مجوز تأسیس صندوق زمین و ساختمان از سازمان بورس و اوراق بهادار، نسبت به اجرای پروژه های ساختمانی از محل جمع آوری سرمایه های خرد در بازار سرمایه و فروش واحدهای سرمایه گذاری به متقاضیان، اقدام کند.
از سوی دیگر یکی از مهم‌ترین برنامه‌های دولت دوازدهم در بخش مسکن، نوسازی و بهسازی بافت‌های فرسوده است؛ در حال حاضر به دلیل بالا بودن هزینه‌های احیای بافت‌های ناکارآمد و عدم استقبال ساکنان این مناطق و سرمایه‌گذاران و انبوه‌سازان برای ورود به بافت‌های فرسوده، علی رغم وجود تسهیلاتی چون اخذ عوارض صفر از سوی شهرداری‌ها برای سازندگان واحدهای مسکونی واقع در بافت‌های فرسوده یا ارایه وام با سود ۸ درصد از محل صندوق مسکن یکم ویژه ساکنان بافت‌های ناکارآمد شهری و تسهیلاتی از این دست، همچنان باز هم بسیاری از سیاست‌گذاران بخش مسکن به دنبال یافتن روش‌هایی برای تشویق ساکنان بافت‌های فرسوده به بهسازی و نوسازی این بافت‌ها به خصوص به صورت تجمیعی و بزرگ مقیاس هستند.
به گفته کارشناسان یکی از اصلی‌ترین معضلات بافت فرسوده، ریزدانگی و کوچک مقیاس بودن اراضی ساختمان‌های این نوع بافت‌هاست؛ با این حال از آنجایی که یکی از سیاست‌های اشتباه گذشته، ورود مستقیم دولت به این بخش و خرید املاک واقع در بافت‌های فرسوده به منظور تسطیح و ساخت مسکن جدید است، دولت قصد دارد با تشویق مالکان، ساکنان و انبوه‌سازان به سرمایه‌گذاری در اجرای پروژه های نوسازی بافت‌های فرسوده اقدام کند و دیگر به این بخش به صورت یک پیمانکار بزرگ ورود نخواهد کرد.
با این حال از آنجایی که راه اندازی صندوق‌های زمین و ساختمان چندان پاسخگوی خروج مسکن از رکود نبود و همچنین ادامه سیاست تشویق و ترغیب ساکنان بافت‌های فرسوده به تجمیع اراضی ساختمان‌های خود و سپس ساخت مجموعه آپارتمانی جدید، فعالیتی زمان بر و پرهزینه است، پیشنهادهایی در خصوص سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و انبوه‌سازان با ایجاد صندوق‌های زمین و ساختمان در بافت‌های فرسوده ارایه شده است.
در هر صورت به نظر میرسد روند احیای بافت‌های فرسوده از سرعت لازم برخوردار نیست و نیاز به بازنگری دارد. اساسا عرضه مسکن به عنوان یکی از اقدامات مورد نیاز برای عبور از معضل رکود مسکن نیازمند توجه بیشتر از سوی دست‌اندرکاران این بخش است و به باور کارشناسان تا زمانی که مسئله عرضه حل نشود حمایت‌های تسهیلاتی خصوصا در شهرهای بزرگ نمی‌تواند دردی از مشکل مسکن در سطح جامعه درمان کند.
نظر شما