به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، پلاستیک‌ها به‌طور اساسی شکل دیگری از سوخت‌های فسیلی هستند و یک عنصر حیاتی برای صنعت سوخت‌های فسیلی محسوب می‌شود. یک مطالعه جامع جدید توسط محققان دانشگاه تسینگ‌هوا چین نشان می‌دهد که نرخ بازیافت پلاستیک در جهان امروز زیر ۱۰ درصد است که این موضوع در کنار تولید انفجاری پلاستیک طی چند دهه اخیر، یک چالش زیست‌محیطی جهانی فوری ایجاد کرده است و نشان می‌دهد نخستین و مهم‌ترین گام در مقابله با آلودگی پلاستیک و بحران آب‌وهوایی، کاهش تولید پلاستیک‌های بکر است.
بیشتر پلاستیک‌ها از رزین بکر با استفاده از مواد اولیه مبتنی بر سوخت فسیلی ساخته می‌شوند که این حقیقت تلاش‌های جهانی برای کاهش تغییرات آب‌وهوایی را به خطر می‌اندازد. تحقیقات یادشده در ماه گذشته انجام شد و بیش از ۲۵ برند بزرگ را مورد بررسی قرار داد که از بسته‌بندی‌های پلاستیکی استفاده می‌کنند، سپس نتایج را با «فرکینگ» در حوضه پرمین آمریکا (پرتولیدترین میدان نفتی در ایالات متحده) مرتبط کرد که به‌عنوان یک بمب کربنی برای تأثیر فاجعه‌باری توصیف می‌شود که استخراج کامل آن بر انتشار جهانی کربن خواهد داشت.
چه مقدار از پلاستیک جهان بازیافت می‌شود؟
محققان برای ایجاد نخستین تحلیل در نوع خود از بخش پلاستیک جهانی، از آمار ملی، گزارش‌های صنعتی و پایگاه‌های اطلاعاتی بین‌المللی از سال ۲۰۲۲ استفاده کردند و دریافتند که تنها ۹ درصد از ۴۳۷ میلیون تن پلاستیک جدید تولیدشده در آن سال از مواد بازیافتی به‌دست آمده است. بررسی‌ها همچنین نشان داد که نرخ بازیافت جهانی در سال‌های بعد نیز ثابت مانده و پیشرفت بسیار کمی نسبت به سال‌های گذشته داشته است.
طبق این بررسی‌ها ایالات متحده آمریکا به‌عنوان بزرگترین مصرف‌کننده سرانه پلاستیک، یکی از پایین‌ترین نرخ‌های بازیافت در جهان را با تنها ۵ درصد استفاده مجدد دارد که پس از اعمال ممنوعیت واردات زباله‌های پلاستیکی توسط چین در سال ۲۰۱۸، این وضعیت بدتر شده است. از سوی دیگر هرچند نرخ بازیافت پلاستیک سرسختانه روی ۹ درصد باقی مانده، تغییر قابل‌توجهی در دفع زباله‌ها از دفنگاه‌ها به کوره‌های زباله‌سوزی رخ داده است. محل‌های دفن زباله همچنان مقصد اصلی زباله‌های پلاستیکی با ۴۰ درصد است، اما این سهم در سال‌های اخیر رو به کاهش بوده و سوزاندن این زباله‌ها به ۳۴ درصد افزایش داشته است.
ژاپن، چین و اتحادیه اروپا با ۷۰، ۶۰ و ۳۸ درصد بالاترین نرخ سوزاندن زباله‌های پلاستیکی را دارند که این اقدام در اروپا، به‌منظور بازیافت انرژی و طرح‌های تبدیل زباله به انرژی انجام می‌گیرد. بااین‌وجود محققان هشدار داده‌اند که سوزاندن پلاستیک‌ها خطرات خود را نیز به همراه دارد و با انتشار آلاینده‌های مضری همراه است که نیاز به فناوری‌های پیشرفته و یک چارچوب نظارتی محکم دارد.
چرا نرخ بازیافت پلاستیک کم است؟
هرچند نرخ تفکیک و دسته‌بندی زباله‌ها توسط مصرف‌کنندگان افزایش داشته است، تنها ۳۸ از ۷۵ میلیون تن پلاستیک دسته‌بندی و جمع‌آوری‌شده در هر سال بازیافت می‌شود. ثابت ماندن نرخ بازیافت پلاستیک تحت‌تأثیر عوامل متعددی همچون مجموعه عظیمی از مواد پلاستیکی قرار دارد که پردازش آن‌ها را دشوار می‌کند. مواد غذایی آغشته‌شده به پلاستیک، برچسب‌ها و سایر انواع آلودگی‌ها نیز روند کار در تأسیسات بازیافت را مختل می‌کند.
از نقطه‌نظر اقتصادی نیز کار با پلاستیک‌های بکر ارزان‌تر از پلاستیک بازیافتی است که دلیل آن به‌طور عمده نوسان قیمت نفت محسوب می‌شود. این امر سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و فناوری بازیافت را کاهش می‌دهد و نرخ بازیافت را پایین نگه می‌دارد. محققان معتقدند در مرحله طراحی نیز باید اقدامات بیشتری انجام گیرد تا اطمینان حاصل شود امکان بازیافت مؤثر محصولات وجود دارد.
انعقاد معاهده بین‌المللی برای بازیافت پلاستیک
پلاستیک در تمام بخش‌های زندگی بشر امروز ادغام شده است، اما تأثیر سنگینی بر محیط دارد. طبق مطالعه حاضر حدود ۹۸ درصد از پلاستیک‌های بکر تولیدشده در سراسر جهان در سال ۲۰۲۲ از مواد اولیه مبتنی بر سوخت فسیلی تولید شده‌اند که ۴۴ درصد آن از زغال‌سنگ، ۴۰ درصد از نفت و ۸ درصد از گاز فسیلی است. مقابله با این منبع اصلی انتشار گازهای گلخانه‌ای و پاکسازی آلودگی پلاستیک در محیط زیست، جهان را به‌سمت انعقاد یک معاهده قانونی الزام‌آور در مورد پلاستیک سوق داده است.
مذاکرات در دسامبر شکست خورد، اما قرار است آگوست سال جاری در ژنو از سر گرفته شود. محققان امیدوارند مرور کلی آن‌ها از چرخه حیات پلاستیک به یک نتیجه موفقیت‌آمیز کمک کند.
نظر شما