درمان بیماری پارکینسون با استفاده از سلول‌های مغزی انسانی

محققان با مهندسی سلول‌های مغزی انسانی که قادر به فرار از سیستم ایمنی هستند، موفق به بهبود کنترل عضلانی در موش‌های مبتلا به مدلی از بیماری پارکینسون شدند، این دستاورد قدمی به سوی توسعه یک خط سلولی جهانی برای درمان بیماری‌های مختلف بدون نیاز به داروهای ضد رد پیوند است.

به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از نیچر، محققان در یک تحقیق انقلابی، موفق به ایجاد سلول‌های مغزی انسانی شده‌اند که می‌توانند از تشخیص سیستم ایمنی بدن فرار کنند و در درمان بیماری پارکینسون مؤثر باشند، این تحقیق که در مجله «Cell Stem Cell» منتشر شده است، نشان می‌دهد که این سلول‌ها پس از پیوند به موش‌های آزمایشگاهی، توانسته‌اند عملکرد عضلانی را بهبود بخشند و در عین حال از رد پیوند جلوگیری کنند.

هدف اصلی این تحقیق، توسعه یک «خط سلولی جهانی» است که بتواند به تمام افراد بدون نیاز به داروهای ضد رد پیوند شود، این رویکرد می‌تواند در درمان بیماری‌های مختلفی از جمله دیابت نوع ۲، نارسایی قلبی، نابینایی و بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار گیرد.

برای اینکه سلول‌ها بتوانند از تشخیص سیستم ایمنی فرار کنند، محققان از یک روش نوآورانه استفاده کردند. آنها هشت ژن را در سلول‌های بنیادی پرتوان انسانی (hPSCs) تغییر دادند تا فعالیت این ژن‌ها افزایش پیدا کند، این ژن‌ها به طور طبیعی در جفت و سلول‌های سرطانی نقش دارند و به آن‌ها کمک می‌کنند تا از نظارت سیستم ایمنی فرار کنند.

سلول‌های مهندسی‌شده سپس به نورون‌های مخصوص درمان بیماری پارکینسون تبدیل شدند، این نورون‌ها به موش‌هایی که سیستم ایمنی آن‌ها با سیستم ایمنی انسان جایگزین شده بود، تزریق شدند. نتایج نشان داد که این سلول‌ها نه‌تنها رد نشدند بلکه عملکرد مناسبی نیز داشتند.

برای بررسی عملکرد این نورون‌ها، محققان آنها را به مغز موش‌هایی که با یک نوروتوکسین تحت درمان قرار گرفته بودند، تزریق کردند. این نوروتوکسین علائم مشابه بیماری پارکینسون را در موش‌ها القا می‌کند، دوازده هفته پس از پیوند، مشاهده شد که عملکرد عضلانی موش‌ها به طور قابل توجهی بهبود یافته است.

این نتایج نشان می‌دهد که سلول‌های مهندسی‌شده نه‌تنها از سیستم ایمنی فرار می‌کنند بلکه می‌توانند به طور مؤثر در بهبود علائم بیماری پارکینسون نقش داشته باشند.

این تحقیق گامی مهم در جهت توسعه درمان‌های جدید برای بیماری‌های عصبی است. با حذف نیاز به داروهای ضد رد پیوند، این روش می‌تواند خطرات جانبی مرتبط با این داروها را کاهش دهد. داروهای ضد رد پیوند مخطر عفونت و سرطان را افزایش می‌دهند و می‌توانند به بافت‌های بدن آسیب برسانند.

کلیر پریش، زیست‌شناس سلول‌های بنیادی از مؤسسه فلوری علوم اعصاب و سلامت روان در ملبورن، استرالیا، و یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: این یک پیشنهاد «یک سلول برای همه» است.

کد خبر 856631

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.