بازگشت بوکایو ساکا یعنی پایان بهانه‌ها برای مارتین اودگارد

به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از وبگاه GOAL، ممکن است مصدومیت‌های قبلی روی عملکرد مارتین اودگارد تأثیر گذاشته باشد، اما آمار او پس از بازگشت از آن مصدومیت‌ها به‌طرز نگران‌کننده‌ای ضعیف بوده است. زمانی که فلورنتینو پرس در ژانویه ۲۰۱۵، تصمیم گرفت مارتین اودگاردِ ۱۶ ساله را به رئال مادرید بیاورد، شور و هیجان زیادی در دنیای فوتبال ایجاد شد. اما کارلو آنچلوتی، مربی وقت رئال، به‌هیچ‌وجه تحت تأثیر قرار نگرفت.

کارلو آنچلوتی در کتابش (رهبری آرام) نوشت: وقتی فلورنتینو یک بازیکن نروژی می‌خرد، فقط باید بپذیری. رئیس باشگاه تصمیم گرفت اودگارد سه بازی در تیم اول انجام دهد تا یک مانور تبلیغاتی باشد. شاید او بتواند بهترین بازیکن دنیا شود، ولی برای من اهمیتی نداشت چون بازیکنی نبود که من بخواهم. آن انتقال تنها برای روابط‌عمومی بود.

با این نگاه، عجیب نبود که وقتی آنچلوتی در تابستان ۲۰۲۱ دوباره به مادرید برگشت، اودگارد خیلی زود به آرسنال فروخته شد، در حالی که عملکرد خوبی در دوران قرضی داشت، اما از نگاه آنچلوتی، دست‌کم هشت هافبک دیگر بالاتر از او در اولویت بودند.

در این چهار سال، گاهی تصمیم رئال برای کنار گذاشتن اودگارد احمقانه به نظر می‌رسید، هم به خاطر فروش او و هم به خاطر مبلغ پایین انتقالش (۳۰ میلیون یورو). اکنون که اودگارد در آستانه دیدار مقابل تیم سابقش قرار دارد، باید خودش را نه فقط به آنچلوتی، بلکه به مربی فعلی‌اش، میکل آرتتا نیز ثابت کند.

آرسنال پشت سر لیورپول ماند

این فصل قرار بود فصل قهرمانی آرسنال باشد. پس از دو سال رقابت نفس‌گیر با منچسترسیتی، همه چیز برای درخشش این تیم جوان با کاپیتانی اودگارد مهیا بود.

اما در حالی که بالاخره سیتی به‌دلیل افت جسمی و ذهنی جا ماند، این لیورپول بود که از فرصت بهره برد. با وجود شکست ۳ بر ۲ برابر فولام، تیم آرنه اسلات هنوز ۱۱ امتیاز جلوتر از آرسنال است و تنها هفت هفته به پایان فصل باقی مانده است.

در آرسنال حالا سوال‌های سختی مطرح شده. درست است که تیم با مصدومیت‌های زیادی روبه‌رو بوده و خود اودگارد هم حدود دو ماه به خاطر آسیب‌دیدگی از ناحیه مچ پا بیرون بود، اما مشکل اصلی، نه غیبت او، بلکه عملکرد ضعیفش بعد از بازگشت بوده است.

چه اتفاقی برایش افتاده است؟

وقتی اودگارد دوباره به ترکیب اصلی برگشت، انگار اصلاً دور از زمین نبوده است. در دو بازی اولش پاس گل داد و همه‌چیز خوب به نظر می‌رسید. اما از آن زمان تاکنون، فقط دو پاس گل داده؛ که یکی از دلایل فروپاشی مسیر قهرمانی آرسنال در نیم‌فصل دوم همین بوده است.

ویلیام گالاس، مدافع سابق آرسنال گفت: او دیگر آن بازیکنی نیست که در دو فصل اخیر بازی‌ها را کنترل می‌کرد. می‌دانم که مصدوم بود، اما از سطح خودش خیلی پایین‌تر بازی کرده است.

آرتتا هم گاهی او را در شرایطی تعویض کرده که تیم نیاز به گل داشته است؛ چیزی که تا قبل از این غیرقابل تصور بود.

می‌دانم به اندازه کافی خوب نبوده‌ام

یان آرنه ریسه، بازیکن سابق تیم ملی نروژ معتقد است اودگارد نه‌تنها از مصدومیت ضربه خورده، بلکه انتقادات هم تأثیر روانی زیادی بر او گذاشته‌اند.

ریسه یادآور می‌شود: اودگارد فصل پیش، خیلی آزاد بازی می‌کرد. زبان بدنش، انرژی‌اش و همه‌چیز عالی بود، اما حالا انگار بیش از حد فکر می‌کند. فشار انتظارات موجب شده است او بیش از حد تلاش کند و این گاهی نتیجه معکوس می‌دهد.

با این حال، اودگارد گفته که انتقادات آزارش نمی‌دهد، چون خودش بزرگ‌ترین منتقد خودش است

وی در گفت‌وگو با رسانه اسکای نیوز گفت: می‌دانم به‌اندازه کافی خوب نبوده‌ام، به‌ویژه در گل‌زنی. سخت‌ترین قضاوت را همیشه از خودم دارم.

با وجود اینکه در دو فصل اخیر، تعداد گل‌های او دورقمی بوده، این فصل فقط پنج گل در ۳۴ بازی زده است و حالا کمتر از دو ماه تا پایان فصل ۲۰۲۵-۲۰۲۴ باقی مانده است.

نبود ساکا، معضل جدی

آرسنال نه‌تنها مهاجم اصلی‌اش گابریل ژسوس را از دست داد، بلکه کای هاورتس، جانشین او نیز مصدوم شد و آرتتا مجبور شد حتی میکل مرینو را در نقش هجومی‌تر استفاده کند، اما مهم‌ترین غایب، بوکایو ساکا بود که چهار ماه دور از زمین بود. آرتتا هم گفته بود یکی از آن‌ها روی عملکرد دیگری تأثیر می‌گذارد.

فشار بیش از حد روی شانه‌های اودگارد

اودگارد تقریباً تنها مهره خلاق آرسنال در خط میانی بوده است و این بار مسئولیت روی دوشش گذاشته شده است، به‌ویژه در شرایطی که مارتینلی و تروسار ناپایدار بوده‌اند و استرلینگ هم تقریباً هیچ نقشی ایفا نکرده است.

امانوئل پتی چند ساعت پیش از بازی آرسنال با رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا در مصاحبه با اسکای گفت: او خیلی تنهاست. تنها کسی است که از میانه زمین می‌تواند خلق موقعیت کند. این باید تغییر کند. وقتی حرکتی جلوتر از او نیست، نمی‌تواند جادویی خلق کند.

حالا نوبت درخشش است

شاید امید آرسنال برای قهرمانی لیگ برتر از بین رفته باشد، اما آن‌ها همچنان در لیگ قهرمانان شانس دارند. نمایش فوق‌العاده اودگارد در بازی ملی مقابل اسرائیل (سه پاس گل در برد ۴ بر ۲) نویدبخش بوده است.

در بازی هفته قبل برابر فولام (برد دو بر یک آرسنال) او باز هم متوسط بود، اما حالا همه امیدها به بازی مقابل رئال مادرید بسته شده است؛ دیداری که می‌تواند نشان دهد چرا همچنان در امارات به اودگارد ایمان دارند.

او استعدادش را بارها اثبات کرده و آرتتا هم همیشه از او به‌عنوان کاپیتانی نمونه یاد کرده است، اما حالا، بیش از هر زمان دیگری باید نشان دهد که در سطح جهانی قرار دارد؛ چون از زمان پیوستن به آرسنال، هنوز در مراحل پایانی لیگ قهرمانان اثری از خود نگذاشته و جام بزرگی هم برای توپچی‌های لندن نبرده است.

شاید امشب شبی باشد که آن بازیکنی که آنچلوتی هرگز نمی‌خواست، بتواند به دنیا نشان دهد که چرا فلورنتینو پرس، آن روز اشتباه نکرد.