ضربه بزرگ ترامپ به تحقیقات مقابله با آلودگی هوا

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، داده‌های موثق از سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های ایالات متحده آمریکا برای نظارت بر کیفیت هوا در شهرهای سراسر جهان ضروری است، بااین‌حال دولت این کشور از توقف روند به‌اشتراک‌گذاری داده‌های کیفیت هوای جمع‌آوری‌شده از این نهادها خبر داد. این امر دانشمندان و کارشناسان محلی را نگران می‌کند، چراکه دسترسی به این اطلاعات برای موفقیت تلاش‌های نظارت بر کیفیت هوای جهانی و بهبود سلامت عمومی جهان حیاتی است.

توقف اشتراک‌گذاری داده‌ها به دلیل محدودیت‌های بودجه‌ای انجام گرفته که موجب شده است وزارتخانه‌ها شبکه زیربنایی خود را خاموش کنند، بنابراین به سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌ها دستور داده شده است تا سیستم‌های نظارتی خود را فعال نگه دارند و در صورت بازگرداندن بودجه، اشتراک‌گذاری داده‌ها را در آینده از سر بگیرند.

کاهش مالی که برای نخستین بار توسط نیویورک تایمز گزارش شد، یکی از موارد کاهش مالی در دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ است که دولتش ابتکارات زیست‌محیطی و آب‌وهوایی را از اولویت خارج کرده است. مانیتورهای کیفیت هوای ایالات متحده آمریکا، ذرات ریز خطرناک موسوم به PM2.5 را اندازه‌گیری می‌کنند که به اعماق ریه‌ها نفوذ می‌کند و منجر به بیماری‌های تنفسی، قلبی و مرگ زودرس می‌شود. سازمان بهداشت جهانی تخمین می‌زند که آلودگی هوا سالانه جان حدود ۷ میلیون نفر را می‌گیرد.

خبر توقف به‌اشتراک‌گذاری داده‌ها واکنش فوری دانشمندان را برانگیخت که این داده‌ها را قابل اعتماد می‌دانند، زیرا امکان نظارت بر کیفیت هوا در سراسر جهان را فراهم و به دولت‌ها کمک می‌کند تا هوا را تمیز کنند.

ضربه بزرگ آمریکا به تحقیقات جهانی کیفیت هوا

کارشناسان آلودگی هوا از دست دادن داده‌های آب‌وهوایی را ضربه بزرگی به تحقیقات کیفیت هوا می‌دانند. این داده‌ها حاصل از بخشی از تعداد انگشت‌شماری از حسگرها در بسیاری از کشورهای در حال توسعه بودند و به‌عنوان مرجعی برای درک کیفیت هوا عمل می‌کردند. آن‌ها همچنین به‌عنوان یک منبع داده به‌خوبی کالیبره‌شده و بی‌طرفانه برای بررسی متقاطع داده‌های محلی در صورت وجود نگرانی در مورد کیفیت مورد بررسی قرار می‌گیرند. سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های آمریکا در لیما، پرو، سائوپائولو و بوگوتا منبع اطلاعاتی ارزشمندی هستند و منبعی برای دسترسی به اطلاعات کیفیت هوا مستقل از شبکه‌های نظارت محلی محسوب می‌شوند و منبعی از اطلاعات را برای مقایسه و داده‌های بی‌درنگ مهمی را ارائه می‌کنند که به سیاست‌گذاران، محققان و مردم کمک می‌کند در مورد سلامت جوامع خود تصمیم بگیرند، بنابراین تعطیلی نظارت بر کیفیت هوا توسط آن‌ها عواقب قابل‌توجهی خواهد داشت.

حذف داده‌های یادشده به‌معنای یک شکاف اساسی در نظارت بر محیط زیست است که اطلاعات دقیق در مورد شرایط خطرناک هوا را فراهم می‌آورد. این اطلاعات برای افراد آسیب‌پذیر سراسر جهان که به‌طور ویژه در معرض خطر هستند، ضروری است زیرا این نقاط کمترین احتمال دسترسی به سایر داده‌های قابل اعتماد را دارند.

برنامه یادشده در آفریقا داده‌های کیفیت هوا را برای بیش از دوجین کشور از جمله سنگال، نیجریه، چاد و ماداگاسکار ارائه می‌کند و بعضی از این کشورها برای داده‌های کیفیت هوا به‌طور کامل به سیستم‌های نظارتی ایالات متحده آمریکا وابسته هستند. پایگاه داده کیفیت هوای سازمان جهانی بهداشت نیز تحت‌تأثیر توقف برنامه آمریکا قرار خواهد گرفت. بسیاری از کشورهای فقیر کیفیت هوا را ردیابی نمی‌کنند، زیرا ایستگاه‌ها برای نگهداری بسیار گران هستند، به این معنی که آن‌ها به‌طور کامل به داده‌های نظارتی سفارت آمریکا وابسته هستند.