به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، یک شرکت سازنده پره‌های توربین بادی چوبی آلمانی، نمونه اولیه ۵۰ متری توربین‌های خود را با موفقیت آزمایش و اعلام کرد محصول خود را به‌زودی به بازارهای هند و اروپا عرضه خواهد کرد. این شرکت سال گذشته با موفقیت نشان داد که تیغه‌های چوبی روکش چند لایه آن را می‌توان با هزینه کمتری نسبت به تیغه‌های موجود ساخت، با شرایط تطبیق داد، به‌سادگی نصب و در عین حال عملکرد بالای آن‌ها را حفظ کرد.
این تیغه‌های توربین بادی تمام‌چوب ارزان‌تر، قابل بازیافت، مقاوم در برابر آتش و قوی‌تر از نمونه‌های موجود هستند. شرکت یادشده اکنون اعلام کرده است که با یک شرکت بادی هندی همکاری خواهد کرد تا توربین‌های ۴.۲ مگاواتی را با این پره‌های چوبی برای یک دوره آزمایشی دیگر تأمین کند.
انرژی باد در مسیر جایگزینی با سوخت فسیلی چند نقطه ضعف ازجمله تأثیر بر زندگی پرندگان، غیرممکن بودن بازیافت پره‌ها و لزوم تعویض آن‌ها هر ۲۵ سال یک‌بار می‌شود. پره‌های توربین بادی از مخلوطی از شیشه و فیبرکربن با رزین اپوکسی چسبنده ساخته شده است که این مواد پس از ترکیب شدن قابل جداسازی نیستند، بنابراین راهی محل‌های دفن زباله یا سوزانده می‌شوند.
پره‌های تعویضی توربین‌ها در معدودی از موارد مورد استفاده مجدد قرار می‌گیرند، به‌عنوان مثال در دانمارک از این پره‌ها ایستگاه دوچرخه ساخته یا از آن‌ها به‌عنوان پل عابر پیاده استفاده می‌شود، اما سالانه تعداد پره‌های توربین بادی بسیار بیشتری از پل‌های عابر پیاده و ایستگاه‌های دوچرخه ساخته می‌شود و این امر موجب می‌شود که تأثیرات زیست‌محیطی کلی نیروی باد چندان سبز نباشد. با سرعت کنونی رشد این بازار، تا سال ۲۰۵۰ جهان با ۵۰ میلیون تن ضایعات پره‌های توربین بادی مواجه خواهد شد.
بااین‌وجود جهان طی ۱۵ سال گذشته شاهد رشد سریع در صنعت دیگری به نام چوب انبوه بوده است. این تکنیک ساخت پیشرفته با تولید پنل‌هایی از چوب با حرارت فشرده و لایه‌بندی‌شده است که به محصول نهایی چسبانده و برای ساخت آسمان‌خراش‌ها، فرودگاه‌ها و موارد دیگر استفاده می‌شود. محصولات چوبی را می‌توان به روش‌های مختلف بازیافت کرد.
پره‌های جدید نه‌تنها یک پیشرفت فناوری نوآورانه هستند، بلکه یک جهش قابل‌توجه به سمت انرژی بادی پایدار محسوب می‌شوند. قیمت این تیغه‌ها نیز حدود ۲۰ درصد کمتر از فیبر کربن است. از سوی دیگر، انعطاف‌پذیری بیشتر پره‌های چوبی امکان پایه‌ها و پره‌های بلندتر را فراهم می‌کند و به‌طور بالقوه خروجی توربین‌ها را با دسترسی به سرعت‌های باد بالاتر افزایش دهد. تجزیه‌وتحلیل امکان‌سنجی این امر طی چند ماه آینده، قبل از شروع آزمایش رسمی حدود سال ۲۰۲۷ آغاز خواهد شد.
نظر شما