به گزارش خبرگزاری ایمنا، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، ایران وارد مرحلهای جدید از توسعه زیرساختهای انرژی شد. یکی از مهمترین اولویتهای کشور در این دوران، بهرهبرداری از منابع عظیم گازی و گسترش شبکه گازرسانی بود. این پروژه که با هدف تأمین نیازهای انرژی خانوارها، صنایع و نیروگاهها آغاز شد، به مرور زمان به یکی از بزرگترین دستاوردهای ملی تبدیل شد.
پیش از انقلاب اسلامی، دسترسی به گاز طبیعی محدود به چند شهر بزرگ بود و بسیاری از مناطق کشور برای تأمین انرژی خود به سوختهای سنتی همچون نفت سفید و چوب وابسته بودند. اما پس از انقلاب، با تلاشهای بیوقفه دولتها و شرکت ملی گاز ایران، شبکه گازرسانی بهسرعت توسعه پیدا کرد و امروز شاهد آن هستیم که حتی دورافتادهترین روستاها نیز به این شبکه متصل شدهاند.
باید گفت که پیش از انقلاب اسلامی، استفاده از گاز طبیعی در کشور بسیار محدود بود. تنها پنج شهر و یک روستا به شبکه گاز متصل بودند و عمده مصرف انرژی کشور بر پایه نفت خام و فراوردههای نفتی بود. این محدودیتها موجب شده بود که بسیاری از مناطق کشور با مشکلات جدی در تأمین سوخت روبهرو باشند.
با پیروزی انقلاب اسلامی و تغییر رویکردهای مدیریتی کشور، توجه ویژهای به بهرهبرداری از منابع داخلی انرژی شد. شرکت ملی گاز ایران که مسئولیت اصلی توسعه شبکه گازرسانی را برعهده داشت، برنامههای گستردهای را برای اتصال شهرها و روستاها به شبکه سراسری آغاز کرد. این برنامهها شامل احداث خطوط انتقال، ایستگاههای تقلیل فشار و شبکه توزیع شهری بود.
توسعه شبکه گازرسانی در زمان جنگ تحمیلی
در دوران جنگ تحمیلی (۱۳۵۹ تا ۱۳۶۷)، با وجود محدودیتهای مالی و تخریب زیرساختها توسط دشمن، روند توسعه شبکه گازرسانی متوقف نشد. این دوران نشاندهنده عزم ملی برای تأمین نیازهای اساسی مردم حتی در شرایط بحرانی بود.
در دهه ۱۳۷۰، با پایان جنگ و آغاز دوران بازسازی کشور، پروژههای گازرسانی با سرعت بیشتری دنبال شد. احداث خطوط انتقال اصلی همچون خط لوله سراسری پنجم (خط لوله پارس جنوبی) نقش مهمی در افزایش ظرفیت انتقال گاز ایفا کرد.
در دو دهه اخیر، تمرکز اصلی بر افزایش پوشش گازرسانی در مناطق محروم و روستایی بوده است. امروز بیش از ۹۸ درصد جمعیت شهری و بیش از ۸۸ درصد جمعیت روستایی کشور به شبکه گاز دسترسی دارند.
دستاوردهای نهضت گازرسانی پس از انقلاب اسلامی
۱- افزایش پوشش جغرافیایی: یکی از بزرگترین دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب، افزایش چشمگیر پوشش جغرافیایی شبکه گازرسانی است. این امر موجب شده است که حتی دورافتادهترین نقاط کشور نیز از نعمت گاز طبیعی بهرهمند شوند.
۲- کاهش مصرف سوختهای فسیلی مایع: پیش از توسعه شبکه گازرسانی، بسیاری از خانوارها و صنایع برای تأمین انرژی خود به نفت سفید یا سایر سوختهای مایع وابسته بودند، اما با جایگزینی این سوختها با گاز طبیعی، نهتنها هزینهها کاهش پیدا کرد، بلکه آلودگی محیط زیست نیز کمتر شد.
۳- ایجاد اشتغال: پروژههای عظیم گازرسانی موجب ایجاد هزاران فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم شده است. ساخت خطوط انتقال، ایستگاههای تقلیل فشار، نصب تجهیزات خانگی و صنعتی، همه نیازمند نیروی کار متخصص بوده است.
۴- توسعه صنایع داخلی: گسترش شبکه گازرسانی موجب رونق صنایع مرتبط با تولید تجهیزات مورد نیاز این حوزه شده است. شرکتهای داخلی توانستهاند بخش عمدهای از نیازهای پروژههای گازرسانی را تأمین کنند.
۵- کاهش فاصله طبقاتی: یکی دیگر از اثرات مثبت پروژههای گازرسانی، کاهش فاصله طبقاتی میان مناطق شهری و روستایی بوده است. اتصال روستاها به شبکه سراسری موجب شده است که کیفیت زندگی مردم در این مناطق بهبود پیدا کند.
با توجه به برنامهریزیهای انجامشده توسط وزارت نفت و شرکت ملی گاز ایران، انتظار میرود که تا سال ۱۴۰۵ تمام نقاط کشور تحت پوشش شبکه سراسری قرار گیرند، همچنین برنامههایی برای صادرات بیشتر گاز طبیعی به کشورهای همسایه وجود دارد که میتواند منبع درآمد مهمی برای کشور باشد.
به گزارش ایمنا، نهضت عظیم گازرسانی پس از انقلاب اسلامی، یکی از بزرگترین دستاوردهای جمهوری اسلامی ایران محسوب میشود که تأثیرات چشمگیری بر زندگی مردم داشته است. امروز ایران نهتنها توانسته است نیازهای داخلی خود را برطرف کند، بلکه یکی از صادرکنندگان بزرگ این منبع ارزشمند انرژی نیز محسوب میشود. این موفقیتها نشاندهنده عزم ملی برای تحقق عدالت اجتماعی و توسعه پایدار است.
نظر شما