به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، سی‌ام ژانویه ۲۰۲۵، یک هواپیمای مسافربری امریکن ایرلاینز در نزدیکی فرودگاه ملی رونالد ریگان در واشنگتن با یک هلی‌کوپتر ارتش آمریکا برخورد کرد و تمام ۶۷ نفر حاضر در هر دو هواپیما جان خود را از دست دادند. این سانحه به‌عنوان یکی از مرگبارترین فاجعه‌های هوایی در ۲۴ سال اخیر آمریکا اعلام شده است. در این بین روز گذشته نیز هواپیمای خصوصی کوچک در شهر فیلادلفیا در ایالت پنسیلوانیا سقوط کرد که منجر به کشته شدن شش نفر شد.
این سانحه‌ها نگرانی‌های موجود درباره کنترل ترافیک هوایی و ازدحام در فضای هوایی ایالات متحده آمریکا را تشدید کرده است. مدیران شرکت‌های هواپیمایی مختلف خواستار نوسازی سیستم‌های کنترل ترافیک هوایی برای جلوگیری از چنین فاجعه‌هایی در آینده شده‌اند. اگرچه سفرهای هوایی از نظر آماری ایمن باقی مانده‌اند، اما رخدادهای اینچنینی نگرانی‌هایی درباره حوادث احتمالی آینده ایجاد می‌کند.
امریکن ایرلاینز که به‌عنوان یکی از بزرگترین شرکت‌های هواپیمایی جهان شناخته می‌شود، پیش از این با چالش‌هایی روبه‌رو بود، اما این رویداد فاجعه‌بار تأثیر قابل‌توجهی بر عملیات و شناخت عمومی از این شرکت و پیامدهای جدی برای شهرت و پروتکل‌های عملیاتی داشت. با ادامه تحقیقات، این شرکت ممکن است تحت نظارت قرار گیرد تا ایمنی شیوه‌ها و رعایت مقررات ترافیک هوایی بررسی شود. فشار بیشتری بر بخش‌های نظارتی به‌منظور تقویت پروتکل‌های ایمنی و اطمینان از تکرار نشدن حوادث مشابه در آینده انجام خواهد شد.
امریکن ایرلاینز در حال حاضر با مشکلات بسیاری به‌ویژه در زمینه نگهداری و وضعیت کلی هواپیماها در ناوگان خود روبه‌رو است. بخش قابل‌توجهی از ناوگان این شرکت قدیمی است و بیش از یک دهه است که سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی روی آن‌ها صورت نگرفته است. این موضوع منجر به وخیم شدن اوضاع شده است؛ بسیاری از هواپیماها بیش از ۱۸ سال دارند و بعضی از آن‌ها به دهه ۱۹۹۰ برمی‌گردند، این موضوع نگرانی‌هایی درباره ایمنی و راحتی مسافران ایجاد می‌کند.
گزارش‌هایی از تعمیرات موقتی نامناسب همچون استفاده از چسب برای نگه داشتن اجزای فرسوده منتشر شده که انتقادات فراوانی را دریافت کرده است. بهره‌برداری از هواپیماهای قدیمی منجر به افزایش هزینه‌های نگهداری می‌شود، زیرا نیاز به تعمیرات و به‌روزرسانی‌ها را بیشتر و در نتیجه فشار مالی بر شرکت وارد می‌کند که می‌تواند بر سودآوری و قابلیت اطمینان عملیات پرواز تأثیر بگذارد. با افزایش سن هواپیماها، احتمال بروز مشکلات فنی بیشتر می‌شود که می‌تواند منجر به تأخیر و لغو پروازها شود؛ عواملی که تأثیر منفی بر رضایت مشتری دارند.
سازمان هوانوردی فدرال در سال ۲۰۲۳ امریکن ایرلاینز را به‌دلیل بهره‌برداری از هواپیماهایی با مشکلات شناخته‌شده در سیستم اتوپایلوت، به مبلغ ۷.۱ میلیون دلار جریمه کرد، علاوه بر این، کل ناوگان به‌منظور بازرسی‌های ایمنی فوری زمین‌گیر شدند.
وضعیت داخلی هواپیماها نیز بارها مورد انتقاد قرار گرفته است؛ مسافران گزارش داده‌اند که تجربه سفر به‌دلیل صندلی‌ها، میزهای تاشو و امکانات قدیمی که با استانداردهای مدرن مطابقت ندارد، رضایت‌بخش نبوده است. به نظر می‌رسد استراتژی این شرکت به جای ارتقای خدمات مشتری، بیشتر بر کاهش هزینه‌ها متمرکز باشد و این موضوع منجر به نارضایتی مسافران شده است.
بر اساس اظهار مسافران، کیفیت خدمات و امکانات ارائه‌شده در پروازهای امریکن ایرلاینز با رقبای این شرکت قابل مقایسه نیست و این موضوع موجب شده است که بسیاری افراد درباره انتخاب خط هوایی خود برای سفرهای آینده تجدید نظر کنند. مسافران از نحوه رسیدگی امریکن ایرلاینز به شکایات خود ناامید شده‌اند. مواردی وجود دارد که مشتریان تنها پاسخ‌های کلی دریافت کرده‌اند بدون اینکه راه‌حل یا جبران معناداری ارائه شود.
امریکن ایرلاینز نسبت به رقبایی همچون دلتا و یونایتد، استراتژی منسجمی ندارد؛ در حالی که این شرکت‌ها در حال سرمایه‌گذاری در خدمات لوکس و بهبود تجربه مسافران هستند، امریکن بیشتر در رقابت با شرکت‌های هواپیمایی کم‌هزینه است که با انتظارات مشتریان از یک شرکت بزرگ هواپیمایی همخوانی ندارد.
این شرکت با ده‌ها میلیارد دلار بدهی روبه‌رو است که توانایی آن برای سرمایه‌گذاری در ارتقای خدمات، به‌روزرسانی ناوگان و بهبود شرایط نگهداری را پیچیده می‌کند. اگر این فشار مالی مورد توجه قرار نگیرد، ممکن است منجر به کاهش بیشتر کیفیت خدمات و قابلیت اطمینان عملیات شود.
از جمله چالش‌های دیگری که این شرکت را درگیر کرده است می‌توان به لغو و تأخیر پروازها بدون اطلاع‌رسانی واضح اشاره کرد. امریکن ایرلاینز در ارائه کمک‌های لازم به مسافران با نیازهای ویژه همچون مسافرانی که نیاز به صندلی چرخ‌دار دارند، ناکام مانده و منجر به افزایش نگرانی و مشکلات ایمنی حین سفر شده است.
ایمنی حمل‌ونقل هوایی آمریکا
بسیاری از تأسیسات کنترل ترافیک هوایی در ایالات متحده با کمبود نیروی انسانی روبه‌رو هستند که فشار بیشتری بر کنترل‌کننده‌ها ایجاد می‌کند. گزارش‌ها نشان می‌دهند که کنترل‌کننده‌ها با مشکلات فنی همچون خرابی آسانسورها و نبود تهویه مطبوع مناسب روبه‌رو هستند که می‌تواند توانایی آن‌ها را در مدیریت ترافیک هوایی به میزان چشمگیری مختل کند.
فناوری مورد استفاده برای نظارت و مدیریت ترافیک هوایی با تقاضاهای رو به رشد صنعت هوانوردی همگام نبوده است. سازمان هوانوردی فدرال با وجود توصیه‌های هیئت ملی ایمنی حمل‌ونقل برای بهبود سیستم‌های هشدار برخورد، از سال ۲۰۱۷ نتوانسته است سیستم‌های جدید را به‌دلیل محدودیت‌های بودجه‌ای پیاده‌سازی کند. تا آگوست ۲۰۲۳، تنها بخشی از فرودگاه‌ها، فناوری به‌روزرسانی شده برای هشدارهای برخورد داشتند.
سیستم هشدار ترافیکی و جلوگیری از برخورد که برای جلوگیری از برخوردهای هوایی طراحی شده است، محدودیت‌هایی دارد که می‌تواند منجر به موقعیت‌های خطرناک شود، به‌عنوان مثال، این سیستم راه‌هایی برای جداسازی عمودی ارائه می‌دهد و حرکات جانبی را در نظر نمی‌گیرد، در حالی که جداسازی جانبی در فضای هوایی شلوغ موضوعی حیاتی است.
مواردی وجود داشته است که فرکانس‌های رادیویی ارتباطی بین کنترل‌کننده‌ها و خلبانان در زمان‌های بحرانی دچار اختلال شده و منجر به پیچیدگی بیشتر در سیستم مدیریت ترافیک هوایی شده است. در بعضی موارد، کنترل‌کننده‌ها مجبور شده‌اند از وب‌گاه‌های عمومی پیگیری پرواز به جای اتکا به سیستم‌های راداری استفاده کنند.
پیچیدگی فضای آسمان اطراف فرودگاه‌های شلوغ همچون فرودگاه ملی رونالد ریگان این مشکلات را تشدید می‌کند. فضای هوایی شلوغ این فرودگاه حاشیه کمی برای ریسک باقی می‌گذارد و احتمال وقوع حوادث را افزایش می‌دهد.
ترکیب عواملی همچون کمبود نیروی انسانی، فناوری قدیمی، محدودیت‌ها در سیستم‌های جلوگیری از برخورد، نارسایی‌های ارتباطی و افزایش ترافیک هوایی محیطی خطرناک برای ایمنی هوانوردی در ایالات متحده آمریکا ایجاد کرده است. برخورد اخیر در آسمان یادآور چنین مسائلی است که نیازمند توجه فوری برای جلوگیری از فاجعه‌های آینده است.
نظر شما