به گزارش خبرگزاری ایمنا، فیلم سینمایی «صیاد» برشی از زندگی شهید علی صیاد شیرازی، به کارگردانی جواد افشار و تهیهکنندگی محمدرضا شفیعی از فیلمهای حاضر در چهلوسومین جشنواره فیلم فجر است که در روز ابتدایی جشنواره مورد توجه ویژه اهالی رسانه در برج میلاد به عنوان کاخ جشنواره قرار گرفت؛ مهمترین مؤلفه در تولید فیلمهای پرترهمحور، فیلمنامه است که همواره نقطه ضعف و پاشنه آشیل آثار همردیف بوده است. حسین ترابنژاد توانسته است صیاد را تا حدودی از این تهدید دور کند، بنابراین فیلمنامه صیاد نقطه قوت فیلم است و با پردازش شخصیت شهید صیاد توانسته است بستری دراماتیک و روایتمحور ایجاد کند.
«علی سرابی» و همسرش «مارال بنیآدم» نقش شهید صیاد و همسر شهید را ایفا میکنند که انتخاب این زوج هنرمند کمک بسیاری به موفقیت فیلم در انعکاس نگاه خانوادهمحور شهید صیاد شیرازی داشته است.
جواد افشار: قهرمانپروری اولویت سینمای من است
بر همین اساس، جواد افشار، کارگردان فیلم معتقد است که این فیلم «صیاد» طبق واقعیتها و اسناد ساخته شده است و در این باره به خبرنگار ایمنا اظهار میکند: بحث قهرمانپروری همیشه اولویت سینمای من است؛ در اکثر کارهایی که من در چند سال گذشته ساختهام که سریال کیمیا نمونه آن بود ما شاهد یک قهرمان زن بودیم؛ گاندو هم یک قهرمان امنیتی داشت. اینجا در «صیاد» قهرمان یک فرمانده ارتش است که برای من شخصیت و کارها و تأثیراتی که این انسان داشته است برای من مهم و قابل احترام بود.
وی معتقد است حماسه و جانفشانی شهید صیاد شیرازی تاکنون دیده نشده است و این شهید ارتش مظلوم واقع شده بود و در ادامه میافزاید: شهید صیاد شیرازی بعد از جنگ مظلوم واقع شده بود و شرایطی برای ایشان پیش آمد که منجر به شهادت ایشان شد.
کارگردان با تاکید بر اینکه جا برای پرداختن به صیاد شیرازی بسیار زیاد است، ادامه میدهد: برخی از موضوعات و اتفاقات زندگی شهید صیاد شیرازی با تاریخ انقلاب و جنگ گره خورده است، بنابراین در فیلم «صیاد» فقط صیاد شیرازی نیست، بلکه مخاطب در کنار ایشان، عالیترین مقام کشور که حضرت امام خمینی (ره) است را میبینید. درباره بنیصدر و شهید رجایی و دیگر شخصیتها و این نشاندهنده جایگاه ویژه شهید صیاد است که بهنوعی همچون نخ تسبیح بین مقامات ارشد نظام در سالهای ابتدایی جنگ تبدیل شده است که کمک کرد و حماسه خلق کرد و مانع تجزیه ایران شد.
افشار تاکید میکند: حماسه افرادی همچون شهید صیاد شیرازی و همراهان ایشان، خطر تجزیه را از تمامیت ارضی کشورمان دور کرد، بنابراین جا دارد که به این بزرگان پرداخته شود و من هم خوشحالم که توانستم در این مسیر همراه باشم و بتوانم صیاد را بسازم.
شهید صیاد یک دریا بوده است
علی سرابی، بازیگر نقش شهید صیاد نیز در گفتوگو با ایمنا درباره جایگاه شهید صیاد شیرازی به این تعبیر شهید چمران که «صیاد در شجاعت و دینداری سرآمد است» اشاره و بیان میکند: فرکانسهای صدای من در این فیلم نزدیک به صدای شهید صیاد شیرازی شده است و من از این بابت که صدای من نزدیک به ایشان است، خیلی خوشحالم.
وی واکنش مخاطبان به فیلم «صیاد» را مثبت دانست و با بیان اینکه امیدواریم فیلم صیاد بعد از جشنواره دستخوش حوادث و حذف و تعدیل نشود، میافزاید: بازیگر تا زمانی که با مخاطب موجه نشود متوجه نمیشود که چطور بازی کرده است؛ و وقتی که یک بیوگرافی بازی میشود که فرقی نمیکند در تئاتر یا سینما باشد، نظر آدمهای وابسته و همخون برای معرفی شخصیت مهم است و اینجا این نظر برای من خیلی مهم بود، اما فرصت شد تا بتوانم خانواده شهید صیاد شیرازی را ببینم و بیشتر دوستان و آشنایان و نزدیکانی که مدت زمان زیادتری نسبت به خانواده در ایشان در جبهه و دیگر مناطق بودند را دیدم.
بازیگر شخصیت شهید صیاد شیرازی میگوید: خانواده شهید صیاد شیرازی خیلی نسبت به بازی من نظر مثبت داشتند و دچار احساسات شده بودند؛ به نظرم این اتفاق بخاطر نقش و روحیهای که من بازی کردم یعنی شهید سپهبد علی صیاد شیرازی و روحیهای که ایشان داشتند که واقعاً یک دریا بوده است، شاید من توانسته باشم یک درصد از آن را کسب کنم و نزدیک شوم و من خیلی خوشحال هستم که به اندازه همان یک درصد توانستهام خانواده ایشان را خوشحال کنم.
سرابی درباره هم بازی شدن با همسرش مارال بنیاعتماد و شانس خود برای دریافت سیمرغ خاطرنشان میکند: اولاً مارال بنیاعتماد بازیگر بسیار خوبی است و دو فیلم خوب بازی کرد که هر دو کاندید سیمرغ شد و سیمرغ گرفت و امیدوارم همچنان موفق باشد. من درباره بازی او در صیاد اصرار فراوانی کردم هرچند که خودش خیلی دوست داشت و ارادت ویژه به تمام شهدا و کسانی که برای میهنمان مبارزه کردهاند، دارد. این علاقه شخصی ایشان است اما اصرار شخصی من هم تأثیر داشت و بازی ما در کنار هم فکر میکنم از بهترین سکانسهای صیاد باشد.
وی عنوان میکند: من هرگز به بازی در نقش شهید صیاد فکر نکرده بودم؛ البته زمانی که این نقش به من پیشنهاد و قرارداد بسته شد دو نکته وجود داشت. اول اینکه روزی که اتفاق ناگوار شهادت ایشان صورت گرفت، من بهخاطر داشتم که پدر و مادر من در منزل خیلی غمگین شدند و اهالی محل عزاداری کردند هرچند من اطلاعات زیادی نداشتم ولی برای من جالب بود که چطور همه از این اتفاق ناراحت شدند. سالها بعد منزل ما در نقطهای قرار گرفت که من هر روز از اتوبان صیاد شیرازی عبور میکردم و عکس شهید را میدیدم و ایشان همواره برای من یک حس قرابت و نزدیکی ایجاد میکرد و بازی در نقششان برای من یک حس بسیار عجیب بود.
بازیگر نقش شهید صیاد شیرازی ادامه میدهد: وقتی من قرارداد صیاد را بستم، دو ماه قبل فرجه خواستم تا درباره ایشان و نقشی که قرار است بازی کنم، تحقیق کنم که آیا میتوانم از عهده آن برایم یا نه. بعد از ۷ ماه تحقیق فهمیدم که چقدر خدا من را دوست داشته است که چنین اتفاقی برایم رقم بخورد. تمام تلاشم را میکردم تا نزدیک او باشم هرچند بهلحاظ تکنیکال چنین روحیهای دارم که بتوانم به لحاظ فیزیکی و روحی و چهره و نوع سبک و سیاق زندگی و حتی خوراک و عادات و رفتار نقش خودم را کپی کنم تا نزدیک شخصیت شوم اما در این نقش با یک دریا روبهرو بودم که هرچقدر تلاش کردم نزدیک شوم، با ابعادی جدیدی آشنا شدم.
سرابی در پاسخ به اینکه آیا اگر بازی در پرتره دیگری پیشنهاد شود، بازی میکند، توضیح کیکند: من امیدوارم پیشنهاد من برای «صیاد ۲» باشد که تمام آرزویم این است و امیدوارم این اتفاق رقم بخورد؛ صیاد، یک قهرمان ملی، یک انسان کاملاً خانوادگی و خانوادهدوست، یک انسان کاملاً با ایثار و از جان گذشته و یک انسان دانشمند در امور نظامی است چون ایشان چندبار در پادگان رتبه اول زبان انگلیسی در پادگان بودهاند و همان باعث بورسیه یک رشته تخصصیشان در آمریکا میشود بنابراین ایشان در هوش و ذکاوت، وطنپرستی، دینداری و روابط خانوادگی سرآمد و درجه یک بود؛ فیلم جایی تمام میشود به امید اینکه بتوان شماره دو را بسازیم و امیدواریم ساخته شود.
کسی مخالف ساخت فیلم از تاریخ کشور خودش نیست
محمدرضا شفیعی، تهیهکننده صیاد نیز با بیان اینکه بخشی از حساسیتهای موجود درباره شخصیتهای انقلاب و دفاع مقدس واقعی و حقیقی و درست است، به خبرنگار ایمنا اظهار میکند: معلوم است که باید از شخصیتهای مهممان مراقبت کنیم تا هرکسی نتواند هر نسبتی به این شهید بزرگ بدهد؛ ماجرا از آنجایی شروع میشود که کسی بخواهد نظر شخصیاش را به یک تیم وارد کند؛ به هر حال ساخت فیلم برای شخصیتهایی به این بزرگی و عالیرتبه سخت است چون وقتی دوربین وارد سطح فرماندهی کل قوا و ستاد فرماندهی میشود، ماجرا فرق میکند به همین دلیل است که تاکنون فیلمی در این سطح برای دفاع مقدس ساخته نشده است.
وی با یادآوری اینکه ما فیلمهای زیادی درباره فرماندهان جنگ از فرماندهان لشکر و گروهان و وقایع تاریخی جنگ داشتهایم، میافزاید: وقتی کار وارد این سطح از اتاق فرماندهی میشود، معارض و مشکلات طبیعی خود را دارد؛ در این مسیر نظامات فرهنگی در کشور باید کمک حال ما در تولید فیلم باشند اما تعدد و تکثر اینها و وظایفشان بیشتر چوب لای چرخ میگذارد تا اینکه بخواهد حامی این جنس کارها باشند؛ ما از این دستگاهها پول نمیخواهیم، اما در کنار کار قرار بگیرند تا کار به درستی شکل بگیرد.
تهیهکننده فیلم صیاد در پاسخ به اینکه چرا باید از انقلاب و دفاع مقدس فیلم ساخت، میگوید: مگر میشود کسی مخالف ساخت فیلم از تاریخ کشور خودش باشد! معلوم است که تمام دنیا به تاریخشان میپردازند و فیلم میسازند و ما هم میسازیم. مهم این است که درست بسازم؛ ما برخی اوقات دچار شعارزدگی و بدگویی و نابلدی در گفتن میشویم و بخاطر همین فیلمهایمان دیده نمیشود؛ این بد است. هرکسی که فیلم بدی درباره هر موضوعی بسازد، همه به او میگویند بد است و فرقی نمیکند فیلم اجتماعی باشد یا طنز و دفاع مقدس؛ بنابراین این قاعده محصور به جنگی و تاریخی نیست و مهم آن است که بدانیم فیلم استراتژیک نیاز ما و دیگر کشورهای دنیاست. هم کشورهای دنیا فیلم استراتژیک میسازند و حرفشان را به مردم خودشان و کشورهای پیرامون میزنند.
شفیعی با تاکید بر اینکه من اینکه فیلم دفاع مقدس مخاطب ندارد را قبول ندارم، یادآوری میکند: مردم ما برای خودشان یک تقسیمبندی ذهنی دارند، بهعنوان مثال معتقدند باید فیلم طنز را در سینما ببینند و سریال را در نمایش خانگی تماشا کنند و یک فیلم دیگر را اگر در سینما نبینم، چندماه دیگر در تلویزیون میبینم. من ۱۵ سال پیش فیلم «سر به مهر» را ساختم؛ این فیلم سالی که اکران شد، یک میلیارد فروخت اما بعد از این سالها کسی را سراغ ندارم که فیلم را ندیده باشد چون تلویزیون بارها آن را نمایش داده است یعنی کار و جریانسازی رسانهای اتفاق میافتد اما بسترهایش فرق میکند و فکر میکنم یک نوع تقسیمبندی محتوایی درست شده است.
به گزارش ایمنا، ساخت فیلم درباره شهدا و قهرمانان ملی، نه تنها یک وظیفه فرهنگی، بلکه یک ضرورت تاریخی است؛ شهدا به عنوان نماد ایثار، مقاومت و از خودگذشتگی، بخشی از هویت و حافظه جمعی یک ملت را تشکیل میدهند و انتقال این میراث به نسلهای آینده از طریق رسانههایی مانند سینما، میتواند الهامبخش و هویتساز باشد؛ فیلمهایی که به زندگی و مبارزات شهدا میپردازند، نهتنها تاریخ را زنده نگه میدارند، بلکه به مخاطبان یادآوری میکنند که آزادی و استقلال امروز، حاصل تلاشها و فداکاریهای بیشمار این قهرمانان است.
از سوی دیگر، سینما بهعنوان یک رسانه قدرتمند، توانایی منحصربهفردی در بازسازی و روایت داستانهای واقعی دارد، ساخت فیلم درباره شهدا، فرصتی است تا نسل جوان با ارزشها و آرمانهای این افراد آشنا شوند و از آنها الهام بگیرند. اینگونه آثار میتوانند با ایجاد همذاتپنداری، حس تعلق و مسئولیتپذیری را در جامعه تقویت کنند، علاوه بر این، پرداختن به زندگی شهدا در قالب فیلم، به حفظ حافظه تاریخی یک ملت کمک و از فراموشی قهرمانانی که برای آینده کشور جنگیدند، جلوگیری میکند.
نظر شما