نوشین میرجهانیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه حسادت یکی از شایع‌ترین واکنش‌هایی است که در اغلب کودکان و نوجوانان دیده می‌شود، اظهار کرد: حسادت زمانی بروز می‌کند که عامل رقابت منفی و مقایسه و چشم و هم چشمی و تبعیض مطرح باشد.
وی افزود: حسادت علاوه بر ایجاد عصبانیت، تنفر و احساس خود کم‌بینی در بچه‌ها، باعث می‌شود در سنین بالاتر شخص تماس خود را با محیط و افراد اجتماع از دست بدهد و تنها بماند.
دکتری تخصصی مشاوره گفت: حسادت با احساس ترس درونی و خشم همراه است، همچنین کودک حسود گمان می‌کند مظلوم واقع شده و کسی از او حمایت نمی‌کند پس او در صدد انتقام است و حسادت می‌ورزد.
وی ادامه داد: از نظر روانشناسی حدود ۱.۵ سالگی حسادت در کودکان ظاهر می‌شود و در دو تا چهار سالگی به اوج خود می‌رسد، حسادت برای کودکی که فرزند دیگری در خانه متولد می‌شود به صورت شب ادراری، خشم، اضطراب، افسردگی و بازگشت به رفتارهای دوران کودکی ظاهر می‌شود.
میرجهانیان با اشاره به راه‌های درمان حسادت تصریح کرد: برای فرو نشاندن حسادت کودک از طریق فشار، اجبار یا تنبیه امکان پذیر نیست.
دکتری تخصصی مشاوره اضافه کرد: با تفهیم و آگاهی به کودک گفته شود که تو را دوست داریم و اگر به کودک دیگر بیشتر توجه می‌شود، به خاطر کوچکی و ناتوانی او است، رعایت اعتدال در عین توجه و محبت به کودک کوچک‌تر بخشی از محبت خود را متوجه کودکان دیگر کنند و از مقایسه آن‌ها بپرهیزند، همچنین در تنهایی به کودک حسود محبت کنند، او را در کنار خود بگیرند دست بر سر و رویش بکشند تا احساس کند مورد توجه است.
وی با بیان اینکه ایجاد زمینه اعتماد اثر گذار است بنابراین والدین باید به او اطمینان بدهند که از داشتن چنین فرزندی احساس لذت می‌کنند، همچنین کارهای کودک دیگر را در صورت تمایل به کودک حسود واگذار کنند مانند نگهداری، آرام کردن، لباس پوشاندن و باید به کودک حسود گفت: تو قوی و شجاع هستی و می‌توانی کارهای خودت را انجام دهی و به او جرأت بدهند.
میرجهانیان خاطرنشان کرد: نگاه داشتن حسادت به زیان کودک است و لازم است آن را بیان کند و به پدر و مادر بگوید که کودک دیگر را دوست ندارد، بنابراین با حفظ خونسردی او اجازه دهند تا احساسش را بیان کند.
نظر شما