به گزارش خبرگزاری ایمنا، موضوع عفاف و حجاب همواره از مسائل مهم و چالش‌برانگیز در تمام اعصار و میان ملت‌های مختلف بوده است؛ هر جامعه‌ای، متناسب با شرایط فرهنگی، زمانی و مکانی خود، حساسیت‌ها و برداشت‌های ویژه‌ای نسبت به این مسئله داشته است.
پوشش ابزاری است که عفاف درونی انسان را در رفتار و ظاهر او منعکس می‌کند و در عین حال، نشان‌دهنده احترام و جایگاهی است که دین اسلام برای زنان قائل شده است. این توصیه‌ها، بیش از هر چیز برای تأمین برابری زن و مرد و ایجاد جایگاه والای انسانی برای زنان در همه جنبه‌های زندگی صورت گرفته است.
در این میان، توجه به این نکته ضروری است که حجاب در قرآن تنها به‌منظور پیشگیری از آزار افراد لاابالی مطرح نشده، بلکه تأکیدی بر کرامت ذاتی و جایگاه برابر زن و مرد در برابر خداوند است. در بسیاری از آموزه‌های قرآنی، زنان و مردان در تکالیف و حقوق انسانی یکسان هستند.
جالب است بدانید که حجاب در ایران به دوران دعوت پیامبر اسلام محدود نمی‌شود و پیش از ورود اسلام، ایرانیان به پوشش و حفظ حجاب اهمیت می‌دادند. تاریخ نشان می‌دهد که مفهوم حجاب در ادیان مختلف پیش از اسلام نیز وجود داشته است و اسلام، این سنت را نه‌تنها پذیرفت، بلکه با گسترش و توجه بیشتر، آن را به‌عنوان یک ارزش برجسته معرفی کرد.
نوع پوشش زن در طول تاریخ مورد احترام بوده است
بر این اساس مینو اصلانی، رئیس اندیشکده زن و خانواده دانشگاه جامع امام حسین (ع) با بیان اینکه موضوع پوشش و اهمیت این مسئله در تاریخ چندهزارساله ایران باستان قابل مشاهده است، اظهار می‌کند: آثار باقی‌مانده‌ای همچون سنگ‌نوشته‌ها و نقل قول‌ها حکایت از آن دارند که ایرانی‌ها همیشه موحد بودند، هیچ‌گاه غیر از خداوند یکتا را نمی‌پرستیدند و همیشه تاریخی بر پایه جهان‌بینی توحیدی داشتند.
وی با اشاره به اینکه انسان در جهان‌بینی توحیدی جایگاه ویژه با کرامت و عزت دارد، ادامه می‌دهد: عزت و کرامت انسان در جامعه، خانواده، در حفظ امنیت و شرف یک جامعه و همین‌طور غیرت و جوانمردی از جمله فاکتورهایی هستند که هویت را می‌ساخته و تا امروز ساخته است.
رئیس اندیشکده زن و خانواده دانشگاه جامع امام حسین (ع) تصریح می‌کند: بخشی از کرامت و عزت انسان به سبک زندگی و نوع ارتباط زن و مرد با نوع پوشش و لباس اجتماعی برمی‌گردد که در همه محورها و موضوعات انسان جایگاه ویژه‌ای داشته است و زن از یک منصب و جایگاه خاصی برخوردار بوده است.
وی با بیان اینکه زن در خانه به‌عنوان خواهر، مادر و دلسوز خانواده یا همسر است، می‌افزاید: زن از لحاظ پیوندهای عاطفی همیشه به عنوان محور خانواده قرار داشته است و این نهاد را منسجم نگه می‌دارد؛ چراکه زن مهم‌ترین رشته پیوند عاطفه است و عاطفه را برای این رشته پیوند خانواده دریغ نکرده است.
اصلانی می‌گوید: نوع پوششی که زن در حضور دیگران و غیر از مردان محرم دارد، یکی از موضوعاتی که این پیوند را عمیق‌تر کرده، این جایگاه را تثبیت کرده و همیشه در طول تاریخ مورد احترام بوده است.
رضاخان بدون داده‌های اصولی بود و برای همین به‌راحتی محو فرهنگ دیگر کشورها شد
وی اظهار می‌کند: در شاهنامه فردوسی به‌جز یک تا دو مورد می‌بینیم تمام زن‌هایی که از آن‌ها نام برده می‌شود همه عفیف و با کرامت بوده و جایگاه خاصی که توأم با احترام و عزت‌گذاری است برایشان قائل هستند. بخشی از این فرایند به بحث پوشش و نوع لباس مناسب و متناسب با طبقات مختلف اجتماعی برمی‌گردد که بر آن کوشا بودند و سعی می‌کردند با لباس متناسب حفظ حرمت و حریم‌ها ظاهر شوند و این در تمام آثار باقی‌مانده از تمدن‌های مختلفی که ما داشتیم به‌طور کامل مشهود و بارز است.
رئیس اندیشکده زن و خانواده دانشگاه جامع امام حسین (ع) با اشاره به اینکه این مسئله ادامه داشت تا وقتی که ایران به‌عنوان یک تمدن بزرگ در دوران عصر بعثت با آغوش باز اسلام عزیز را پذیرفت، ادامه می‌دهد: قوانین پوشش اسلامی به‌طور کامل منطبق با روحیات مردم ایران بود و بسیاری این موضوع را پذیرا بودند و هیچ‌گاه هیچ تنشی در این زمینه وجود نداشته و گزارشی به صورت استناد نداریم که تعارضی بین قوانین اسلام در حوزه پوشش و تمدن ایرانیان بوده باشد، چراکه این موضوع در بطن زندگی ایرانیان جاری بوده و از این به بعد پوشش و حجاب قداست پیدا می‌کند و جایگاه بالاتری می‌یابد. خداوند متعال قوانینی را در این زمینه برای بشر در نظر گرفته است که در قالب دین اسلام همگرایی و هم‌خوانی وجود دارد.
وی تصریح می‌کند: بر اساس اتفاقاتی که در قرن‌های ۱۷ و ۱۸ در غرب، اروپا و بعد هم در آمریکا رخ می‌دهد، سبک زندگی بر مبنای مادیات، لهو و لعب و لذت‌جویی است و اثرات خود را در جوامع مختلف باقی می‌گذارد، همچنین جامعه ما از دوران قاجار ارتباطاتی با اروپا می‌گیرد و در دوران پهلوی نیز این ارتباطات تبدیل به سبک زندگی وارداتی می‌شود، چراکه رضاخان برای موضوعات مختلف سبک زندگی بدون نظریه، برنامه و هدف بوده است و به‌سرعت مقهور چنین فرهنگی شده است.
اصلانی با بیان اینکه در بررسی قانون کشف حجاب ضروری است که به لحاظ شخصیتی رضاخان قلدر مورد بررسی قرار گیرد، می‌افزاید: رضاخان قلدر شخصیتی به‌طور کامل تهی از هدف‌گذاری، جانبه‌گرایی و تهی از مبانی فرهنگی و آرمان‌های فرهنگی داشته است. او همچنین از لحاظ شخصیتی یک فرد دیکتاتور و زورگو بوده که در همین حد شناخته شده و به لحاظ دیدگاه‌های فرهنگی، سبک زندگی، مباحث سیاست‌گذاری و راهبردی به‌هیچ‌وجه قابل قبول نبوده است.
وی در ادامه می‌گوید: رضاخان قلدر چون چنین داده‌هایی نداشته است، به راحتی محو فرهنگ دیگر کشورها می‌شود و زودتر از خود آن‌ها کشورها که صد سال طول کشید تا بی‌بندوباری را فرهنگ‌سازی کنند و کلاه را از سر زنان غربی بردارند، پیش رفت.
با انقلاب اسلامی زنان مسلمان به سمت اصل و ریشه خود برگشتند
رئیس اندیشکده زن و خانواده دانشگاه جامع امام حسین (ع) اظهار می‌کند: زنان غربی به‌ویژه اروپاییان ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال پیش و در طول تاریخ خود، همیشه با کلاه و نوعی پوشیدگی سر بیرون می‌آمدند و مدت‌ها طول کشید که پوشیدگی را از آن‌ها بگیرند و آن‌ها را عریان به صحنه اجتماع بیاورند، اما همان‌طور که از نامش مشخص است رضاخان قلدر به یکباره این قانون را صادر می‌کند و قزاق‌های خود را مجبور می‌کند که با مردم برخورد کنند.
اصلانی تصریح می‌کند: این فرایند بدون برنامه‌ریزی اتفاق افتاده بود و بسیاری از مردان غیرتمند ما در این مسیر به شهادت رسیدند و زنان عفیف ما گاهی آسیب دیدند و به شهادت رسیدند. تاریخ بار دیگر چهره ننگین رژیم پهلوی را با این قانون مشخص کرد و این در تاریخ ماند.
وی با اشاره به اینکه رژیم پهلوی سابقه بسیار زشت و جنایتکاری دارد که در زمان پهلوی دوم نیز نوع دیگری از این اتفاق رقم خورد، می‌افزاید: تحقیر زن ایرانی در فیلم‌ها و مجامع به‌طوری شکل می‌گیرد که زن ایرانی مسلمان را به نوعی آدم حساب نمی‌کنند و به لفظ می‌گویند که زمانی زن ایرانی انسان خواهد شد که از فرق سر تا نوک پا غربی شود و این هم به نوعی ظلم مدرن توسط پهلوی دوم شکل می‌گیرد.
رئیس اندیشکده زن و خانواده دانشگاه جامع امام حسین (ع) با بیان اینکه با انقلاب اسلامی زنان مسلمان به سمت اصل و ریشه خود برمی‌گردند و برای حجاب ارزش قائل می‌شوند، می‌گوید: با اتفاقی که در انقلاب اسلامی افتاد طبیعی است که به مذاق خیلی‌ها از جمله دشمنان، صهیونیست بین‌الملل و کسانی که در جهت حیازدایی قدم برمی‌دارند، خوش نیامد، بنابراین در سال‌های اخیر به‌ویژه با تبلیغات بسیار مسموم، گسترده و برنامه‌ریزی شده و جنگ‌های شناختی ترکیبی تلاش دارند تا یک‌بار دیگر حجاب که مترقی‌ترین اصول حاکم بر اجتماع است را از جامعه بگیرند.
حضور در مدرسه پایه‌های اجتماعی شدن فرزندان را بنا می‌نهد
وی اظهار می‌کند: امروز شاهد هستیم که در این زمینه بر ما آسیب‌هایی وارد شده است و نیازمند کارهای پیچیده فرهنگی و برنامه‌ریزی شده کوتاه‌مدت و بلندمدت هستیم تا جوانان ما با عمق این مسئله بیشتر آشنا شوند و به فرموده رهبر انقلاب، اگر جوانان و نوجوانان پشت صحنه این اتفاقات بی‌بندوباری و کشف حجاب را بدانند، به‌طور قطع پیروی نخواهند کرد و امیدواریم که دستگاه‌های فرهنگی بتوانند این موضوع را تبیین کنند.
اصلانی ادامه می‌دهد: باید مجموعه‌های آموزشی، پرورشی، دانشگاه‌ها و موارد از این دست باید با فکر و اندیشه و نه فقط با حرف، به میدان بیایند و این موضوع بسیار مهم را که موجب عزت زن و دیده شدن او می‌شود را تبیین کنند؛ چراکه این موضوع بسیار مهمی است و نیاز به کار دارد.
وی تصریح می‌کند: خانواده مهم‌ترین و ریشه‌ای‌ترین موضوع است، چراکه پدر و مادر و غیرت حاکم بر خانواده ایرانی می‌تواند خانواده را نجات دهد؛ ما در بعضی مواقع با موضوعی همچون نداشتن توانمندی و اغناسازی فرزندان توسط خانواده روبه‌رو هستیم، در همین راستا باید بتوانیم ابتدا خانواده را توانمند کنیم.
رئیس اندیشکده زن و خانواده دانشگاه جامع امام حسین (ع) می‌افزاید: امروزه در خیلی از بخش‌ها، فیلم‌ها و سریال‌ها نقش پدر را کم‌رنگ می‌بینیم، در همین راستا باید نقش پدر و مادر وارد و تبیین شود؛ چراکه این موضوع در سبک زندگی فرزندان خانواده نقشه کلیدی دارد و باید به خانواده کمک و توانمندسازی آن‌ها جدی گرفته شود.
وی می‌گوید: کودکان وقتی به مرحله سلوک اجتماعی می‌رسند اولین چیزی که مشق می‌کنند حضور در مدرسه است و این حضور در مدرسه پایه‌های اجتماعی شدن آن‌ها را بنا می‌نهد، در همین راستا نقش آموزش و پرورش جهت آموزش آن‌ها برای حضور اجتماعی و خانواده و تفاوت‌هایی که با هم دارند، الزامی است، همچنین باید بیان شود که یک دختر خانم و آقا پسر چگونه در جامعه ظاهر شوند و این‌ها بحث‌های مهم سبک زندگی هستند.
همه کشور باید پشت آموزش و پرورش باشد
اصلانی اظهار می‌کند: پس از خانواده و اهمیت آن، آموزش و پرورش باز هم در کنار خانواده بُعد اجتماعی‌سازی کودک را انجام می‌دهد، چراکه این بعد در نخستین گام در مدرسه اتفاق می‌افتد و او چگونه حضور یافتن در جامعه را تجربه می‌کند.
وی ادامه می‌دهد: امروز آموزش و پرورش تنها نقش آموزشی دارد و نقش پرورشی به‌نوعی تعطیل است؛ با این حال ما معلمان دلسوز بسیار زیادی را در آموزش و پرورش داریم که اگر روی آن‌ها کار شود، اتفاقات خوبی خواهد افتاد.
رئیس اندیشکده زن و خانواده دانشگاه جامع امام حسین (ع) تصریح می‌کند: نسل امروز متفاوت است و سوالات متفاوت، خواسته‌ها و نیازهای متفاوتی دارد در همین راستا در دوره‌های مختلف باید همه به کادر و مجموعه ستادی آموزش و پرورش کمک کنند تا آموزش و پرورش بتواند کادر پرورشی خود را تقویت کند، آموزش دهد و دوره‌های مختلف ارتباط با نوجوان و جوان امروز را آموزش ببیند.
وی می‌افزاید: همه کشور باید پشت آموزش و پرورش باشد، چراکه آموزش و پرورش در کنار خانواده، نسل فردای این سرزمین را می‌سازد.
دانشگاه‌ها محلی برای پرورش افراد متخصص رسانه‌ای است
اصلانی با بیان اینکه ما نقش رسانه را دست‌کم می‌گیریم، می‌گوید: فضاهای رسانه‌ای همچون ماهواره، فضای مجازی داخلی و بین‌المللی و مواردی از این دست، همه نقش توأمان برای ساختن شخصیت فرد را دارند، اما اینکه آیا فرد را به سمت صلاح، ارزش و با کرامت بودن سوق دهند یا به سمت لاابالی‌گری مشخص نیست.
وی اظهار می‌کند: امروز مشخص شده است که رسانه‌ها نقش بی‌نظیری در صلاح و فساد جامعه دارند، بنابراین به‌طور کامل این مسئله را باید جدی گرفت و جایگاه رسانه و نقش تربیت رسانه و پرورش دادن افرادی که در رسانه بتوانند ارتباط برقرار کنند را باید در اولویت و مورد توجه قرار داد.
رئیس اندیشکده زن و خانواده دانشگاه جامع امام حسین (ع) ادامه می‌دهد: ما در حوزه رسانه و تربیت افراد رسانه‌ای هم ضعف داریم، خیلی‌ها دلسوز هستند و محتوا برای تبیین وضعیت سبک زندگی تولید می‌کنند اما خلأ موجود در این میان مانع توانمندی رسانه‌ای می‌شود.
وی با بیان اینکه ما محتوا کم نداریم، تصریح می‌کند: سخن خداوند متعال، سخن اهل بیت و حکمتی که خداوند در این حدود برای زن و مرد قرار داده است، مطالب بسیار عمیق و شیرینی است که ما شیرینی این بحث‌ها را باید با زبان رسانه به گوش مخاطب برسانیم که در آن خلأ داریم.
اصلانی با اشاره به اینکه در رسانه، پیام کوتاه و مهم طی چند ثانیه نخست تأثیر خود را می‌گذارد و وقتی پیامی مخابره می‌شود، پاک کردن بعضی از موارد آن در ذهن و فکر نوجوان و جوان سخت می‌شود، می‌افزاید: از آنجایی که رشته‌های رسانه در دانشگاه‌ها شکل گرفته، نیازمندیم این رشته‌ها در دانشگاه بسیار غنی‌سازی شود و افراد رسانه‌ای باانگیزه، توانمند و متعهد تربیت شوند، با مبانی دین و با مسائل اجتماعی به‌طور کامل آشنا باشد تا تلفیق این‌ها بتواند به ما کمک کند.
حجاب سلامت قلب و طهارت نفس را ایجاد می‌کند
در ادامه فرزانه حکیم‌زاده، کارشناس حوزه فرهنگی با بیان اینکه حجاب یک حکم دینی است، اظهار می‌کند: حکمت و فلسفه حجاب در همه آیه‌هایی که حکم حجاب بیان شده، آمده و همین حکمت است که اهمیت آن را می‌رساند.
وی با اشاره به اینکه حجاب در شمار احکام اجتماعی اسلام است، ادامه می‌دهد: یک شخص در تنهایی و خلوت خود لازم نیست حجاب داشته باشد و وقتی کسی وارد اجتماع یا وارد جمعی می‌شود و نامحرمان در آن حضور دارند، حجاب در آن موضوعیت پیدا می‌کند، بنابراین از آنجایی که حجاب موضوعی صددرصد اجتماعی است، آثار آن نیز اجتماعی خواهد بود.
کارشناس حوزه فرهنگی تصریح می‌کند: حکمتی که در خصوص حجاب در سوره نور و احزاب بیان شده است، سالم‌سازی روابط و تطهیر قلوب است، یعنی آنچه که حجاب ایجاد می‌کند یک نوع سلامت قلب و طهارت نفس است و کسانی که حکم حجاب را رعایت می‌کنند از خطوراتی که ممکن است به آن مبتلا شوند، در امان هستند.
وی با بیان اینکه انسان موجود تأثیرپذیری است و چیزی که می‌بیند و می‌شنود روی او تأثیر می‌گذارد، می‌افزاید: حکم حجاب برای این است که وقتی یک زن با پوشش مناسب در اجتماع حضور پیدا می‌کند، نگاهی که به او می‌شود بر اساس شخصیت او باشد نه جنسیت او یعنی تأثیر زن روی افراد به این صورت است که به‌عنوان یک فکر موافق و شخصیت علمی، معنوی و جایگاه اجتماعی دیده می‌شود، اما وقتی این مورد رعایت نشود و فرد بدون پوشش و با آرایش در جامعه حضور پیدا می‌کند ممکن است نگاهی که به او می‌شود نگاهی جنسیتی باشد و این چیزی است که به‌هیچ‌وجه به نفع زن نیست و تبعات و آثار سویی دارد که شخصیت زن را از بین می‌برد.
حد و مرز حجاب در همه جای دنیا وجود دارد
حکیم‌زاده می‌گوید: یکی از مهم‌ترین حکمت‌های حجاب برای زن این است که او بتواند اجتماعی باشد و به‌واقع به عنوان نیمی از پیکره اجتماع در سازندگی اجتماع و رشد و پیشرفت‌های معنوی و علمی نقش داشته باشد.
وی اظهار می‌کند: اگر زن با حجاب حضور پیدا کند به عنوان یک فکر موافق به او نگاه و برخورد می‌شود، اما وقتی با زینت و آرایش و بدون حجاب حضور پیدا می‌کند به‌عنوان جنس مخالف به او نگاه می‌شود و دیگر مجالی برای اینکه بُعد علمی او مورد توجه قرار بگیرد، به‌درستی فراهم نخواهد بود.
کارشناس فرهنگی با بیان اینکه حکم حجاب برای اینکه زن حضور اجتماعی سازنده، اصلاحگرانه و مثبت داشته باشد مقرر شده است، ادامه می‌دهد: ما در عمل می‌بینیم بسیاری از زنانی که به سطح بالایی از علم رسیدند و جایگاه‌های علمی مهمی دارند، کسانی هستند که به دنبال آراستگی ظاهری دائمی نیستند تا بخواهند زینت و آرایش دائمی و جلوه‌گری داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه در جامعه اسلامی ما بسیاری از زنان محجبه هستند که پیشرفت‌های مهمی در جایگاه‌های مختلفی دارند، تصریح می‌کند: در خارج از کشور شاهد هستیم که تنها عده‌ای از زنان خواننده، هنرپیشه یا مواردی از این دست دائم به دنبال آراستن ظاهر و خودنمایی‌اند و همین‌طور هم به آن‌ها نگاه می‌شود، اما در همان‌جا نیز که فرهنگشان با ما متفاوت است، زنان دانشمندشان به دنبال آراستگی ظاهر، نمایش زینت‌ها و بدنشان نیستند و ساده هستند و شاید حجاب اسلامی را نداشته باشند، اما حد و مرزی از حجاب در همه جای دنیا وجود دارد.
بیشترین بار مسئولیت روی دوش آموزش و پرورش است
حکیم‌زاده با اشاره به چند پیامد مثبت حجاب می‌افزاید: حجاب علاوه بر آنکه موجب طهارت قلب برای افراد اجتماع می‌شود موجب نگاه‌های سالم هم می‌شود و وقتی نگاه‌ها سالم شود و طهارت قلب تک‌تک افراد حاصل شود، اجتماع سالم می‌شود و به طهارت می‌رسد، همچنین بر ارزش خانواده و جایگاه آن اثر می‌گذارد، ازدواج جایگاه خود را پیدا می‌کند، تأخیر و فرار از ازدواج وجود نخواهد داشت و روابط پس از ازدواج سالم‌تر می‌ماند، چراکه وقتی بهره‌مندی‌ها و لذت‌ها محدود به خانواده شود، در استحکام روابط نقش عمده‌ای خواهد داشت.
وی می‌گوید: یکی از پیامدهای بی‌بندوباری در مغرب زمین این است که خانواده ارزش خود را از دست داده است و روابط عاطفی و عشقی که باید بین همسران باشد، از بین رفته و رنگ باخته و در نتیجه بحث تربیت تحت‌الشعاع قرار گرفته است. همه این‌ها همچون زنجیره به دنبال هم هستند و اگر حجاب و پوشش رعایت شود تأثیر مستقیم بر سلامت خانواده و تربیت صحیح فرزندان خواهد داشت.
کارشناس فرهنگی اظهار می‌کند: اجتماع متشکل از خانواده‌هاست و خانواده‌های سالم، اجتماع سالم را می‌سازند و هیچ بنیاد و نهادی مهم‌تر از خانواده، نقش همسری، نقش مادری و نقش پدری نیست؛ همه این‌ها ارتباط مستقیم با رعایت عفاف و حجاب دارد و رعایت نکردن آن موجب تزلزل خانواده و پایه‌های آن می‌شود.
وی با بیان اینکه بیشترین بار مسئولیت روی دوش آموزش و پرورش است و باید این موضوع را تبیین، تثبیت و ترویج کند، ادامه می‌دهد: موضوع تبیین تنها گفتاری نیست بلکه تبیین عملی است و اگر واقعاً مربیان و معلمان این مسئله برایشان جا افتاده باشد و به آن پایبند باشند، می‌توانند تأثیر زیادی داشته باشند.
تربیت الگویی اصل تربیت در اسلام و سایر مکاتب تربیتی است
کارشناس فرهنگی تصریح می‌کند: متأسفانه یک سری از مربیان، مسئولان و کسانی که مباحث تعلیم و تربیت فرزندان را بر عهده دارند، کسانی هستند که ممکن است خودشان اعتقادی نداشته باشند یا عامل نباشند و این ضربه بدی وارد خواهد کرد.
وی می‌افزاید: اصل تربیت در اسلام و سایر مکاتب تربیتی، تربیت الگویی است که در خانواده نیز تربیت الگویی مهم است. یعنی اگر پدر و مادر با رفتار درست خود چیزی را نتوانند آموزش دهند با گفتار هم نمی‌توانند این کار را بکنند و باید رفتارشان در آن زمینه که می‌خواهند تعلیم دهند الگو و درست باشد.
حکیم‌زاده می‌گوید: اگر معلمان و مربیان درست عمل کنند و بر این ارزش و فرهنگ پایبند باشند، بیشتر راه را خواهند رفت؛ یعنی کسی که خود عامل باشد، می‌تواند دیگران را نیز تشویق کند و برای دیگران نیز حرفی داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه باید روی معلمان و مربیان کار شود، اظهار می‌کند: از آنجایی که مسئله حجاب دینی است و دین با اعتقاد و اندیشه انسان‌ها سر و کار دارد، باید در این مسیر جهاد تبیین صورت بگیرد و اصل کار برعهده نیروهای انتظامی و نظامی نیست و آن‌ها نمی‌توانند به تنهایی کاری انجام دهند؛ در همین راستا قبل از آن‌ها باید نهادهایی همچون آموزش و پرورش وظایف خود را انجام دهند و نهادهای فرهنگی نیز که مسئولیت اصلی کار فرهنگی را برعهده دارند کار خود را به‌خوبی پیش ببرند.
ارزش هر ملتی به تمدن و فرهنگ آن است
کارشناس فرهنگی با بیان اینکه حجاب برای زن یک ارزش است و جزو ماهیت و هویت ملی و دینی ما است، ادامه می‌دهد: حجاب در پیش از اسلام، در طبقات برگزیده دولت ساسانیان وجود داشته و به‌طور کلی حجاب چیزی نیست که فقط مختص به اسلام باشد و در ادیان دیگر هم بوده است. همه ادیان این مسئله را به عنوان یک ارزش در نظر داشته‌اند، ترویج می‌کردند و تمدن‌های اصیلی چون تمدن ایرانی به آن پایبند بودند و شواهد آن در آثار حکاکی‌ها، نقاشی‌ها و مواردی از این دست دیده می‌شود.
وی تصریح می‌کند: ایران یک فرهنگ اصیل دارد و از نظر تمدن سابقه بیشتری نسبت به آمریکا و اروپا دارد و باید مؤلفه‌های این تمدن اصیل حفظ شود.
حکیم‌زاده ادامه می‌دهد: باید مربیان و معلمان توجه داشته باشند که حجاب و پوشش یک ارزش دینی، ملی و جزو هویت جامعه ایرانی-اسلامی به حساب می‌آید.
وی تصریح می‌کند: ارزش هر ملت به تمدن و فرهنگ است و افراد برای اینکه جایگاه خود را در یک ملت بدانند، باید آنچه را که مربوط به هویت است حفظ کنند و نباید آن را از دست بدهند، چراکه وقتی به این مسئله بها ندهیم، انگار به هویت خود و جایگاه اصلی خود بها نداده‌ایم.
خانواده مهم‌ترین نهاد است
کارشناس فرهنگی می‌افزاید: کشورهای غربی اصرار دارند که فرهنگ نوپای خود را قالب و برتر بدانند و حتی به دیگران تحمیل می‌کنند، اما ما چرا باید زیر بار این تحمیل‌ها برویم و آن گوهری که در دست خود داریم را ارزش ندانیم؟!
وی با اشاره به اینکه باید روی نهادهایی که می‌توانند فرهنگ را نهادینه کنند سرمایه‌گذاری شود، می‌گوید: نهاد خانواده مهم‌ترین نهاد است که در این مسیر باید زمینه‌های ازدواج به‌موقع و مؤثر فراهم شود تا در کم کردن بی‌بندوباری تأثیرگذار باشد. وقتی تأخیر ازدواج صورت می‌گیرد ما نمی‌توانیم فرهنگ عفاف و حجاب را تبلیغ کنیم، چراکه ازدواج بر اساس یک نیازی که در انسان‌ها است، انجام می‌شود و وقتی نیاز تأمین نشود به‌طور طبیعی بی‌بندوباری و حجاب نداشتن و موارد از این دست اتفاق می‌افتد؛ در همین راستا برنامه‌ریزان و مسئولان رده بالا باید موضوع ازدواج را در دستور کار قرار دهند و زمینه‌های آن را مهیا کنند، به‌طوری که برای پسران کار وجود داشته باشد و اشتغال پسران اولویت داشته باشد، چراکه آن‌ها نان‌آور هستند و مسئولیت تأمین خانواده را بر عهده دارند.
حکیم‌زاده اظهار می‌کند: پسری که کار نداشته باشد، نمی‌تواند ازدواج کند، اما از لحاظ فرهنگ دینی و حتی غیردینی برای دختران این مورد اصل نیست، چراکه مرد باید مسائل اقتصادی را اداره کند و این وظیفه بر عهده او است و باید به آن توجه شود.
وی ادامه می‌دهد: در گزینش‌هایی که برای معلمان و مدیران و استادان دانشگاه صورت می‌گیرد، باید توجه شود که این افراد تا چه حد به فرهنگ دینی اعتقاد دارند و پایبند هستند؛ چراکه وقتی کسی اعتقادی به حجاب ندارد، اگر رئیس دانشگاه شود و اعتقاد نداشته باشد، استادان دیگری را در اولویت قرار می‌دهد و به شیوه‌های دیگری بها می‌دهد و از اصول غفلت می‌ورزد.
اهمیت پوشش باید به‌صورت عملی نشان داده شود
کارشناس فرهنگی تصریح می‌کند: کسی که اعتقاد داشته باشد و قائل به ارزش‌ها باشد، سعی می‌کند در رفتارهای خود، گزینش‌های خود و توصیه‌های خود آن‌ها را ترویج دهد.
وی می‌افزاید: گاهی در رسانه می‌بینیم که ظاهر هنرپیشه‌ها در تلویزیون با بیرون از آن متفاوت است و همین موضوع موجب تأثیر منفی می‌شود.
حکیم‌زاده می‌گوید: در موضوع حجاب برنامه‌هایی درباره فهم مسئله و تبیین باید طراحی شود، فیلم‌های جذاب در این زمینه ساخته شود که اهمیت پوشش را به‌صورت عملی نشان دهد نه به‌صورت گفتاری.
وی اظهار می‌کند: در حوزه اجتماعی باید ملزومات حجاب و لباس‌های مناسب در دسترس باشد.
به گزارش ایمنا، پوشش و حجاب نه‌تنها به‌عنوان یک دستور دینی، بلکه به‌عنوان عنصری فرهنگی و اجتماعی، همواره در تاریخ ایران و جهان جایگاهی عمیق داشته است. از نقش اساسی زنان در حفظ پیوندهای خانوادگی و اجتماعی گرفته تا تأثیر مستقیم حجاب بر سلامت قلب‌ها و روابط انسانی، نشان می‌دهد که حجاب چیزی فراتر از یک سنت یا قانون است و راهی برای ایجاد تعادل در جامعه است.
حجاب در طول تاریخ ایران پیش از اسلام نیز به‌عنوان نشانه‌ای از کرامت و هویت، ریشه‌دار بوده و اسلام آن را به یک ارزش متعالی تبدیل کرده است. حجاب نه‌تنها برای زنان، بلکه به‌عنوان چارچوبی اخلاقی برای تمام جامعه طراحی شده است که به پیشگیری از بحران‌های فرهنگی و اجتماعی کمک می‌کند؛ از سوی دیگر، بررسی تاریخی نشان می‌دهد زمانی که جوامع از ارزش‌های بنیادین دور شده‌اند، اصالت فرهنگی و تقویت نقش آموزش و خانواده، کلیدی‌ترین راه برای حفظ سلامت جامعه است و با چنین دیدگاهی، حجاب از مرزهای سنتی فراتر می‌رود و به ابزاری برای حفظ کرامت انسانی و تعالی اجتماعی مبدل می‌شود.
گزارش از: زهرا سادات سلطانی، خبرنگار ایمنا
نظر شما